Afleveringen
S01 /
E11
- 24 april 2022
In het kleine café hing de bar vol gelijkgestemden. Mensen die alleen of met z’n tweeën gekomen waren om te luisteren naar verhalen over de rest of over zichzelf. Er zou gepraat worden terwijl de regen tegen de ramen tikte want niets is zo zalvend voor een bewolkt bestaan als het delen van de eig...
S01 /
E10
- 17 april 2022
Einde middag in het café. Hij was zeer oud, zij nog niet zo. Hij kwam er vaker. Zij had een roos bij zich.
S01 /
E09
- 10 april 2022
In een drieste poging tot geheelonthouding zat ik aan een kop koffie die maar niet leeg wilde raken. Het was vroeg en samen met de barman was ik de enige in het café.
S01 /
E08
- 03 april 2022
Achter het huis waar ik woon loopt een fietspad. Daarnaast is er een stukje gras en dan een sloot waarvan het riet jaarlijks keurig wordt gemaaid. Het is een vrij brede sloot waar overheen een brug gaat voor de bus en de fietsers. En onder de brug ligt een bootje.
S01 /
E07
- 27 maart 2022
De Oosterscheldekering was gesloten. Ze hadden hem dichtgedaan om ons te beschermen tegen de koude Noordzee, waarvan de golven tot grote hoogte werden opgestuwd door een noordwester storm. Je kreeg er een Hollands gevoel bij.
S01 /
E06
- 13 maart 2022
’s Middags, na vieren in een café aan een plein dat er maar zelden droevig uitzag maar dat nu toch deed.
S01 /
E05
- 06 maart 2022
Het was een uur of drie in het kleine café. Er gebeurde weinig; ook buiten was het drie uur en de mensen waren nog aan het werk
S01 /
E04
- 28 februari 2022
Het was een stille avond en vanuit de bruinige woonwijk was de hoogbouw van het centrum onzichtbaar door de mist. Ze bestond even niet meer, behalve voor de mensen die er zelf woonden of er nog aan het werk waren. Voor hen moest het ook vreemd zijn. Alsof er niemand meer bestond behalve zijzelf. ...
S01 /
E03
- 21 februari 2022
Ik was weer eens op het terras gaan zitten. Het mocht er koud zijn; daar stond tegenover dat je er kon roken. Het was er rustig, om niet te zeggen vrijwel leeg.
S01 /
E02
- 12 februari 2022
Er was markt op het plein. Hetzelfde plein waaraan het kleine café gevestigd was. De markt. Die was altijd gebleven, ook tijdens deze lange, grijze jaren.
Over Stadsgezichten
Geïnspireerd door Simon Carmiggelt en Martin Bril schrijft Alexander George del Prado korte verhalen over de stad waar hij woont. Verhalen over de cafés, de markt, de pleintjes en vooral over de mensen. Schilderijtjes van de stad en haar bewoners: Stadsgezichten.