Er zijn verschillende lijnen en niet alleen lijnen als werkwoord. Ik heb de magische lijnen ontdekt. Wat dat is, en hoe ik dat dan doe leg ik uit. Het is een uitvinding van Ellise.
Op de foto staat een afbeelding van magische lijnen (eigen foto)
Volledig transcript
Welkom bij de podcast 'Evenwicht, je leven'. De podcast over ons evenwicht in de breedste zin van het woord. En deze aflevering gaat over een andere manier van lijnen. Dit is seizoen 7, aflevering 8: Lijnen deel 3.
Ik heb het al twee afleveringen gehad over... ja, lijnen in de vorm van een werkwoord en ja een ander woord voor afvallen. En dan ging het over, met name over voeding en over een andere manier van eten. Dus niet alleen de voeding zelf, maar ook de manier waarop je de voeding binnen krijgt. Zelfs een klein stukje over de spijsvertering, maar dan gaat het over dat werkwoord lijnen. En daar ga ik het nu niet over hebben.
En ik wil het níet hebben over alle touwen op een boot, die eigenlijk lijnen worden genoemd, helemaal geen touwen zijn. En deze aflevering gaat ook niet over handlijnkunde. Handlijnkunde dat zijn de lijnen in de palm van je hand, waaruit karaktereigenschappen en je levenspad zijn af te leiden. Dat is een beetje een hele eeuwenoude traditie. Maar ik ga het ook niet hebben over de familielijn. Of over de buslijn. Of de uitdrukking: een lijn trekken. Of iemand aan het lijntje houden. Of dat ligt in de lijn der verwachting. Maar ik ga het ook niet hebben over de lijntjes in het gezicht, die lijntjes, die lachrimpeltjes, en dan zeg ik het al, (ha) je zegt de lijntjes in het gezicht, maar dat zijn eigenlijk rimpeltjes. En ook niet over een vis aan de lijn hebben. Nee, daar ga ik het allemaal niet over hebben.
Ik ga het hebben over een lijn zoals je die op papier kunt zetten. Met een potlood of een pen. Ja, het is eigenlijk een soort streep zetten. Hoe kom ik er nou bij om over lijnen op deze manier, over strepen, daar dus iets over te gaan vertellen? Nou dat komt, afgelopen zomervakantie waren wij in Middelburg en daar heb je een boekwinkel, de Drukkerij, en dat is een geweldige boekwinkel! Maar daar hebben ze niet alleen maar boeken, daar hebben ze ook een heleboel andere soorten spullen. En ook kantoorartikelen en zo. En daar was één kast en in die kast daar stonden allemaal kleurboeken in voor volwassenen. En ik was daar eigenlijk wel een beetje nieuwsgierig naar, dus ik stond zo voor die kast, zo een beetje te kijken en ik zie daar ineens boeken staan met de titel: Magische lijnen. Toen werd mijn nieuwsgierigheid wel gewekt, zo van: wat is dat dan?!
Dus ik heb die... zo'n boek gepakt en ik heb het eens even doorgebladerd en dan zie je een heleboel lijntjes op de bladzijden. Die magische lijnen, en dan maak ik eigenlijk een stukje reclame, want zo heet het ook die boeken, die heten ook 'Magische lijnen' dat is bedacht door Élisse. En Élisse die ja, die houdt ervan om allerlei dingen te ontdekken en te bedenken. Ze is creatief. Maar die Magische lijnen dat is een nieuw concept van kleurplaten en dat combineert nieuwsgierigheid, concentratie, ontspanning en verbazing. En dan elke nieuwe pagina kun je zien als een soort ontdekking!
En dan zegt zij ook zelf: Ontsnap even uit de mallemolen van het dagelijkse leven en laat je leiden door de lijnen. En vergeet alles; schermen, verplichtingen, zorgen en maak je hoofd leeg. En ontdek het resultaat van het ongedwongen kleuren en deel je favoriete kleurplaten.
Nou dat doe ik dus nu bij deze. Ik ga dit delen, want ik had het boek in eerste instantie in mijn hand, en ik deed dat open en ik zie alleen maar lijnen staan, ik zal zo uitleggen wat precies de bedoeling is, maar ik zie al die streepjes! Heel veel streepjes op die bladzijden. Allemaal horizontale streepjes, heel veel! En ik had echt iets van: wow! Dat is heel onprettig om naar te kijken! Helemaal omdat het evenwicht niet goed werkt, dan is een patroon, want eigenlijk is het een soort patroon waar je naar kijkt, dat kan heel vervelend voor je zijn. Tenminste voor mij. Met mijn ogen kijk ik ernaar, maar ondertussen word ik eigenlijk een beetje gedesoriënteerd als ik ernaar kijk! Maar het resultaat ervan als je dus die kleurplaat hebt ingekleurd, is wel een heel grappig resultaat!
Dus ik had wel zoiets van: stel dat ik dat nou meeneem, dan kan het zijn dat als ik daarmee begin, dat ik dat helemaal niet kan! Maar het kan ook zijn dat het juist wél lukt en dan heb ik weer iets overwonnen! Dan kan ik dus toch met zo'n patroon, met daarnaar kijken en zo, daar toch aan werken. Dus ik heb het wel meegenomen en zelfs op de camping al, ben ik begonnen en toen heb ik dat boek opengedaan en in dit geval is het een -even kijken hoor- Magische lijnen, katten en katachtigen. Nou heb ik wel iets met katten, hoewel we zelf geen kat meer hebben. Maar ik vond het wel een heel leuk thema, die katten, dus ik heb het meegenomen, en ik ben begonnen op die eerste bladzijde. En dat was inderdaad best heel moeilijk om die lijnen te kleuren!
De bedoeling is namelijk, het zijn allemaal horizontale lijnen, en die lijnen die hebben op sommige plekken gewoon verdikkingen. Het zijn dunne lijntjes, het zijn een soort regeltjes en dan is het de bedoeling dat je begint en dan ga je bovenaan kleuren, binnen die lijntjes. Binnen die lijn en die ga je helemaal volgen. Van links naar rechts horizontaal en van rechts weer naar links. Van links naar rechts en van rechts naar links. En dan kom je onderweg als je die lijn volgt, zie je dan van die bobbeltjes en die bobbeltjes ga je ook allemaal inkleuren. Kun je met een stift doen of met een kleurpotlood en dit geval deed ik dat met een stift. En dan was ik aan het inkleuren en ik merkte al heel snel na ...ehm... 4-5 lijnen dat ik dat best heel moeilijk vond. Toen dacht ik oké: dan moet ik het dus in kleine stukjes gaan doen. Dus ik heb het boek weer dicht gedaan en een dag later heb ik hem weer opengedaan en heb ik weer een paar lijntjes gedaan en zo heb ik dat heel langzaamaan gedaan. Maar ik merkte dat alles wat ik nog niet gekleurd had, dat ik daar last van had! Toen dacht ik oh ja, maar dat kan ik natuurlijk tenietdoen door er gewoon iets overheen te leggen en dat heb ik toen ook gedaan. Ik heb de lijnen waar ik nog lang niet aan toe was, daar heb ik iets overheen gelegd met een ander boekje of zo, dus ik had alleen het lijntje waar ik dus ...ehm.... dat wat ik ging kleuren!
En zo heb ik dus uiteindelijk die hele bladzijde van die lijntjes, heb ik dus gekleurd! En het grappige is dan, door dus die verdikkingen die daarin zitten, dat patroon wat daarin zit, daar komt op een gegeven moment dan dus een katachtige uit. En ze heeft verschillende thema's ervan gemaakt, want het zijn ook andere dieren, het zijn mandala’s, ik denk ook dat ze iets met bloemen wel heeft gedaan en zo. Dus verschillende patronen komen dan tevoorschijn. Als je alleen maar leeg naar de bladzijde kijkt met alleen maar die lijnen, dan herken je het nog helemaal niet. Je moet het écht inkleuren, wil je het patroon herkennen.
En toen had ik dus die bladzijde af, ik vond het er heel grappig uitzien en toen ging ik naar de tweede bladzijde, naar de volgende. Het is een beetje dik papier, dus het is wel heel fijn om te kleuren en toen dacht ik: als ik nou eens onderaan begin en de bladzijde dus niet rechtop neerleg, maar even kantel, en dan neerleg en dan m'n hand... is dan vóór waar ik ga kleuren. Ik ben rechts en dan begin ik onderaan, eigenlijk als ik hem dan dwars leg, bovenaan en dan zo ...ehm... naar me toe en dan weer van me af en weer naar me toe en van me af, dan heeft mijn hand, die houdt dan tegen dat ik al die zwarte lijntjes blijf zien, dat hele patroon. En toen werd het een heel stuk makkelijker merkte ik. Dat vond ik zo grappig. Zo kon ik in plaats van 3 of 4 lijntjes per keer, kon ik ineens, nou, wel 8 of 10 lijntjes doen. En er staan er heel veel op het papier, dus je bent ook wel een tijdje bezig. En toen begon het eigenlijk wel heel leuk te worden, dat je dus veel meer kan doen per keer!
Nou en ook die bladzijde heb ik dus helemaal afgemaakt totdat het dus écht, nou ja één patroon er weer in zit en in dit geval is het -waar ik nu naar kijk, zelf voor me, ik heb het hier voor me staan- een jong poesje met een soort bal die voor hem ligt. En dat herken je nog niet als je beneden bezig bent, want daar gebeurt nog niet zo veel, maar verderop als je naar boven gaat, dan komt het eigenlijk tevoorschijn, eigenlijk komt door het in te kleuren, komt er dus een afbeelding tevoorschijn.
En nu ben ik dus bezig met de derde. Ik heb er nog niet zo heel veel gedaan, want ik heb ook heel veel zitten haken afgelopen zomer en dat ben ik ook hier thuis nog aan het doen. En boeken lezen en zo, dat vond ik ook nog wel heel fijn, ben ik ook nog steeds mee bezig. Dus heel af en toe doe ik dit en dus nu ben ik weer met een volgende bezig. Het is wel een hele leuke bezigheid, want je moet het heel geconcentreerd doen. Het is een heel dun lijntje waar je tussendoor moet, een heel dun streepje eigenlijk, daar moet je tussendoor met je stift en je moet het natuurlijk heel... proberen heel ...ehm... recht te doen, want als je een beetje gaat wiebelen, ja dan past het al niet meer, je moet het écht precies volgen wat daar op die bladzijde staat!
En dat wordt dus Magische lijnen genoemd dat Élisse waarschijnlijk dan zelf ook écht zo heeft bedacht. En ja, ik vind het enorm leuk als je zoiets kunt bedenken wat nog niet bestaat en dat je dan op deze manier daar boeken voor kunt maken, waar heel veel mensen plezier aan kunnen hebben. Ik heb het nog niet bij andere mensen gezien, maar ik weet wel dat er heel veel soorten boeken al van zijn, dus er zullen genoeg mensen zijn die dit fenomeen, Magische lijnen, ook kennen. Zó grappig om te doen, dus het is eigenlijk, ja zoiets wat je tussendoor even kan doen; ik heb even niets te doen, oh dan kan ik eventjes een paar lijnen gaan kleuren. Dat doe ik dan ook. Dat houdt me nog bezig, want er zitten nog heel wat bladzijden in dat boek, dus ik kom nog heel wat katachtigen tegen als ik uiteindelijk al die lijnen heb gevolgd en alles heb ingekleurd.
Een kleurboek voor volwassenen, hoewel ik denk dat ook kinderen dit heel goed kunnen. Het is, denk ik, ook heel goed voor de oog/hand-coördinatie. En ik denk dat het daarom ook dat ik dat fijn vind om te doen, want oog/hand-coördinatie is gewoon heel goed om te blijven oefenen, die hele fijne motoriek, dat is natuurlijk prima om te blijven doen! Ook als je ouder wordt en zo. Dat is ...ehm... ja, zolang mijn hand niet bibbert, kan ik dit heel goed blijven doen. En misschien dat het juist een goede vorm is, dat als je iets begint te bibberen, dat door dit te doen -met aandacht- dat dat misschien nog wel weer kan helpen, omdat je een pen vasthoudt of een stift, dat je dan daar minder last van hebt maar dat je dat wel even weer oefent.
Nou, Magische lijnen! Grappig toch! Ik zal er een foto van maken en die dan dus bij deze podcast zetten. Dan kun je een klein stukje zien van hoe dat eruitziet. Maar dat zelfs mensen dus, waarbij het evenwicht niet goed werkt, dat dit toch te doen is! Want dat vond ik het grappige, toen ik dat boek net gekocht had, dat mijn man echt zei: ‘Ga je dat nou écht doen? Ik word al helemaal wiebelig als ik alleen maar naar die lijnen kijk!’ Ja en dat was voor mij juist nog meer de trigger om het juíst wel te proberen, om te gaan kijken hoe ver ik dit kan doen. Het beweegt zelf niet, dus het kan verder ook, lijkt mij, niet echt kwaad om dit dan dus te doen. Nou ja dat blijkt ook wel en af en toe doe ik een paar lijntjes, ik doe dus niet écht een hele bladzijde achter elkaar, want dat gaat me dus niet lukken!
Dank je wel voor het luisteren naar deze aflevering, seizoen 7, aflevering 8: Lijnen, deel 3. En dan is het lijnen nu voor dit moment even afgelopen en dan ga ik de volgende keer weer een hele andere soort podcast maken. Dank je wel voor het luisteren en tot de volgende keer!