Ik heb het nooit gedaan, dus ik denk dat ik het wel kan. Deze uitspraak is van Pippi Langkous. Maar dit bedacht ik mij niet toen aan mij werd gevraagd om model te zijn. Dit lag namelijk best ver uit mijn comfortzone. En toch heb ik het wel gedaan.

Foto; een van de tekenaars heeft de laatste opdracht met klei uitgevoerd. Eigen foto.

Volledig transcript:

Welkom bij de podcast Evenwicht, je leven. De podcast over ons evenwicht in de breedste zin van het woord... En dit is seizoen 4, aflevering 6: Uit m'n comfortzone.

Vandaag is het midden in de zomer en regent het behoorlijk en het waait heel hard dus eigenlijk is het helemaal geen zomerse dag. En het thema wat ik voor nu heb, voor deze aflevering, lijkt misschien een beetje zomers, en is het dan eigenlijk ook weer niet. Want ja, het heeft ook te maken met uit mijn comfortzone komen.

Het gaat namelijk over naakt. Over naakt zijn. Want wat is er een tijdje geleden gebeurd?

Ik werd gevraagd door een kunstenares en zij geeft teken- en schilderlessen en zij had modellen nodig. Nou ja, ik wil best model zijn, maar toen zei ze er ook bij: ja het gaat om naaktmodel zijn. En dat was natuurlijk wel even schrikken. Ik denk: hu? Ik? En hoezo vraag je mij? Nou ja, daar kon ze niet direct antwoord op geven, ze had alleen wel zo: ik heb naaktmodellen nodig en ik denk dus dat jij er een mooi lichaam voor hebt, om dus te kunnen tekenen, want zij wil zo divers mogelijke lichamen hebben. En ja, toen legde ze ook een beetje uit hoe dat dan gaat. Dat die schilders, die kijken naar je, maar die kijken dus met name naar de vorm en naar hoe de spieropbouw is en dat gaan ze allemaal tekenen, want dat is de bedoeling. En die zijn niet bezig met of het mooi naakt is of lelijk naakt of ...ehm... daar gaat het helemaal dan niet over.

Nou ja, oké. Dat is wel buiten mijn comfortzone, want ik heb dat nooit eerder gedaan. Dan moet ik wel zeggen, als ik in de sauna ben, vind ik het helemaal niet erg om daar naakt te zijn, want ja iedereen loopt daar in zijn blootje en op het moment dat je daar wat langer wandelt, heb je heel gauw weer een badjas aan, dus daar heb ik helemaal geen moeite mee. En ook op de sportschool, na het sporten, ga ik heel graag daar douchen, want dan ben ik gewoon klaar als ik thuiskom, hoef ik me niet thuis nog een keertje uit te kleden en te douchen, dus ik ga daar douchen en ook daar loop je dus even een stukje naakt van de plek waar je dus gaat omkleden naar de douche en weer terug. En ook daar heb ik ook écht geen enkel probleem mee. Ik vind het helemaal niet erg om daar alleen onder de douche te staan en andere mensen die alleen maar aan het omkleden zijn, of met andere mensen die ook daar onder de douche komen. Echt nee, ik ben er ook helemaal niet mee bezig hoe andere mensen eruitzien. Ik zie dat ze naakt zijn en ik vind daar eigenlijk geen ja, niets van.

Er komen geen veroordelingen of zo naar boven. Dus ik vind dat allemaal prima! Iedereen die daar gaat uitkleden en gaat douchen, helemaal goed! En ook gewoon thuis, we hebben altijd zolang, toen de kinderen ook al klein waren, was het heel gewoon om hier in huis in je nakie rond te lopen. Dat was ook al bij mij thuis, bij mijn ouders. En dat ja, dat vond ik heel gewoon. Ik heb daar nooit moeite mee gehad toen dat thuis zo was. Ik weet wel, dat ik wat gêne had, dat we een keer met de boot met mijn ouders op vakantie waren en dat we daar op een heel mooi plekje waren, waar mijn zusjes toen heel makkelijk bloot gingen zwemmen. En dat was voor mij toen wel even een drempel. Ik vond dat toen heel spannend om daar in mijn blootje te gaan zwemmen, want wie weet... wat voor andere boot er langskwam of wie daar allemaal aan de kant zouden staan. En dat zal in die leeftijd zijn geweest dat je dan ook gaat ontdekken van: een soort schaamte voor jezelf krijgt. Dat je dus gezien kan worden door anderen en dat die daar iets van vinden. Dus dat zou op die leeftijd zijn geweest. Dus ik was toen nog een jong kind en ik denk dus een jaar of 11, 12, ja, een beetje aan het begin van die puberteit. Dus ook niet zo vreemd dat dat toen gebeurde.

Maar dat is dus heel lang geleden. Daarna toen ik een keertje, de eerste keer naar de sauna ging, vanaf die tijd was het allemaal heel makkelijk om daar ook naakt rond te lopen.

Alleen dat naaktmodel zijn dat was natuurlijk wel nog wel wat. Want dat had ik nooit eerder gedaan. Je bent dan dus naakt, als enige in die groep, de andere mensen zijn dat niet.

En ik had geen idee wat moest ik daar doen?

Hoe ga ik zitten?

Hoe ga ik liggen?

Nou! Geen idee!

Ik heb het wel gedaan! En mijn eerste pose was dat ik, eerste houding was, dat ik mocht gaan zitten en gewoon rustig alsof ik, nou ja rustig stilzat, ik mocht kijken, maar ik mocht ook mijn ogen dicht doen. En toen dacht ik: nou dat is misschien wel een goeie. Ik ga mijn ogen dicht doen en ga rustig zitten en ik ga kijken wat er verder gebeurt en wat er in mijn lichaam gebeurt. En ik moet zeggen -ha!- ik vond het wel fijn! Ik hoefde niets, het was gewoon heel rustig. ...ehm... ook mijn gedachten werden wel veel rustiger, want ik hoefde zelf helemaal niets. En het grappige was, ik had mijn bril wel afgedaan, en nadat, het was maar een paar minuten hoor. Ik hoefde denk ik maar drie minuten of zo stil te zitten en tijdens die drie minuten stil, hoorde ik dus dat er op papier getekend werd, iets van krassen, met het krijt op het papier, ik hoorde het schuiven van stoelen, ik hoorde iemand even langslopen. D'r gebeurde dus wel van alles. Ik hoorde buiten de vogels, ik hoorde een ambulance gaan, auto die langskomt. Dus het grappige was dat -na die drie minuten- ik deed mijn ogen weer open en toen vroeg de kunstenares, die vroeg al: en wat vond je ervan? Ik zei: nou, weet je wat zo grappig is? Ik zit hier naakt en eigenlijk lijkt het helemaal niet helemaal naakt, want ik heb mijn hoortoestellen nog in dus ik hoor nog alles. En ik vond dat -ha!- dat ik dat opmerkte! Dus op het moment dat ik meer geluiden kan opvangen, voel ik mij dus ...ehm... ja, minder naakt of zo!

Later bij... eigenlijk op het eind, want ik heb toen verschillende houdingen zo, hebben ze allemaal getekend, elke keer drie, vier minuten. Nee korter zelfs, drie minuten. En daarna was het een langere houding en toen mocht ik gaan liggen. Toen heb ik mijn hoortoestellen uitgezet. Want als ik ga liggen dan gaat die piepen aan de kant waar ik mee op het kussen lig. Dat is niet handig, dus die heb ik toen uitgedaan. Het grappige was wel weer, dan als je dan ligt, kun je ook denken dat je ook gewoon heerlijk in de zon ligt, het was ook lekker warm die dag. Dat je dus in je zon ligt en dat je heerlijk, ja op het strand ligt en dat er gewoon weinig om je heen gebeurt. Dat je af en toe wat geluidjes hoort, maar zonder die hoortoestellen hoorde ik natuurlijk niet zo veel. En ik was dus meer naakt, alleen ja, het was ook helemaal niet erg meer. Ik vond het prima. En dan merk je ook wel hoe snel ik daar dan aan wendde om dat te doen, die ochtend! Dat ja, totaal hebben we het maar over drie uurtjes dat ik daar hoefde te zitten en de laatste houding was dan ongeveer een half uur of zo, dus ook niet eens zo heel lang.

En wat dan nog wel heel spannend is daarna, is om dan te gaan kijken wat die mensen getekend hebben ...ehm... hoe ze getekend hebben. En wat mij opviel is dat de enkele, er waren er twee van, die hebben getekend en meteen ook met aquarel-verf kleuren aangebracht. Nou! Dan denk ik in die korte tijd dat je dat helemaal kan maken!

Dus zij hebben heel snel moeten werken en zij zeiden ook: we hebben helemaal geen tijd om na te denken!

Het is gewoon echt meteen wat uit je vingers komt, wat je ziet, ga je meteen tekenen, want als je gaat nadenken, dan ben je eigenlijk al te laat, dan is bijna al de tijd voorbij. En helemaal die lange opdracht, want toen moesten ze het ook uitgebreider doen, duidelijker maken en zo. Daar moesten ze ook hard voor werken. En eigenlijk was geen enkele tekening ook echt af, omdat je altijd nog wel iets erbij kunt tekenen.

Ik vond het dus heel bijzonder om dus naaktmodel te zijn tijdens zo'n tekenles. Dus het was uit mijn comfortzone, van tevoren zo voelde dat. En daarna ja, dat past ook weer in m’n comfortzone, want ik heb het gedaan en het is me heel erg meegevallen. Ik vond het eigenlijk ook zelfs heel leuk om te doen. Omdat ik even drie uur helemaal niets anders hoefde te doen dan alleen maar lekker rustig zitten, staan. Wel stil in een houding, ze vonden het knap dat ik het zo lang kon volhouden. En ik moet zeggen: het heeft me niet echt heel veel moeite gekost, ik vond het eigenlijk alleen maar heel erg leuk!

Dus ook aan jou, als jij een keertje iets gaat doen buiten je comfortzone, ga kijken of het jou lukt dat je daar dan zo van geniet, van datgene wat je doet, ook al vind je het van tevoren heel spannend, dat het daarna gewoon goed wordt. Dat het daarna heel makkelijk is om te doen.

Ik heb het natuurlijk heel veel vaker meegemaakt. De allereerste keer dat ik een radio- uitzending deed, dat ik een interview hield, de allereerste keer de podcast maken, trouwens dat heeft nog een tijdje geduurd. Elke podcast vond ik heel spannend. Dat heeft pas... na een paar afleveringen pas dat ik merkte: hé dit gaat me makkelijker af. En ook natuurlijk de allereerste lezing die ik ooit heb gedaan naar aanleiding van het boek 'Ménière in balans', ook dat vond ik natuurlijk heel spannend om te doen. En toch ben ik dat aangegaan! Toen ben ik het aangegaan en nu vind ik heel leuk om af en toe dus ook nieuwe dingen aan te gaan. En om dan te merken ook, van hoe leuk het is om dan toch even die stap te zetten, om even over jezelf heen te gaan, over die spanning die je dan voelt en zo. Ja, heerlijk!

En naakt zijn, het is een beetje een zomers thema, maar misschien ook helemaal niet, want je kan natuurlijk op elk moment in het jaar, kun je ergens als naaktmodel iets doen. Je kunt ook het hele jaar door naar de sauna. En douchen na het sporten. Dat zal ik ook altijd blijven doen. Dus ...ehm... ja, uit m'n comfortzone, en uiteindelijk is het allemaal in mijn comfortzone gekomen!

Dit was 'Evenwicht, je leven', seizoen 4, aflevering 6: Uit m'n comfortzone!

Dank voor het luisteren!