Chaos in mijn hoofd

Wat is de chaos in mijn hoofd? Hoe bedoel ik dat? Symbolisch of letterlijk, of beide tegelijk? Over jaartallen en geld, over aantal woorden en schrijven en ook over Evenwicht in uitvoering, hoe het boek er uiteindelijk toch is gekomen. Van chaos, leegte, focus tot in actie komen. De symbolische waarde en de zin van het bestaan. Een chaotisch verhaal? 

Volledig transcript

Aflevering 6: Chaos in m'n hoofd.

Chaos in m'n hoofd. Ik heb die term de laatste tijd best vaak gebruikt en dat kwam omdat ik geïnterviewd werd voor de kranten. Voor het Noordhollands Dagblad en alle regionale kranten in Noord-Holland. In de Telegraaf. ...ehm... voor een artikel in de Trouw, het 50+ magazine.

En om een artikel te schrijven, vragen journalisten altijd naar het persoonlijke verhaal en dat is bij mij dan ja, hoe het begonnen is. Hoe, want het gaat natuurlijk over de uitgave van het boek 'Evenwicht, in uitvoering' om dat duidelijk te maken en zichtbaar te maken in Nederland. En die journalisten vragen dan van 'wat is de aanleiding daarvoor?' en dat is die eerste aanval van draaiduizeligheid. Dat heb ik natuurlijk in andere podcasts al verteld, van hoe zo'n aanval gaat en wat er gebeurt. Dat vragen die journalisten ook elke keer dan. Wat gebeurt er dan precies? En in juni 2021, nu, is het precies 15 jaar geleden dat ik die eerste aanval heb gekregen.

En ja, hoe omschrijf je dan zo'n aanval als je dat verder niet kunt laten zien?

Dan heb ik het dus over chaos in m'n hoofd. Veel later in allerlei presentaties die ik deed over 'Ménière in balans' en over tinnitus, dan heb ik het altijd over ‘de zee in mijn hoofd’. De zee in m'n hoofd is een beetje een neutraler woord. Dat vind ik ook heel mooi. Een hele mooie metafoor en toch noemde ik elke keer bij deze journalisten die chaos!

Wat heb ik nou met chaos?

Nou ja! Ha, daar ben ik dus even aan het stoeien gegaan, wat bedoel ik daar dan mee?

Ik neem je gewoon mee met een paar dingen en misschien wordt dit ook een hele chaotische podcast, dat weet ik ook niet. Ha!

Maar een tijdje geleden ontdekte ik dat ik om de vier en om de zes jaar, dat er iets aan de hand was. Als ik dan kijk, neem ik toch weer die 2006, die eerste aanval van draaiduizeligheid, als ik dat als datum neem, dan vier jaar later startte ik mijn eigen bedrijf: Via Novus Coaching. En toen, zes jaar later, dus vanaf 2010 naar 2016 kwam mijn boek ‘Ménière in balans' uit. En vier jaar later in 2020, heb ik 'Evenwicht, in uitvoering' uitgebracht. Dat zou betekenen dat er in 2026 weer iets moois staat te gebeuren of iets, ja iets nieuws, iets... Geen idee!

Maar dat is om de vier en zes jaar. Maar toen ik dit nu vertelde, zo over die 15 jaar geleden toen dacht ik 'ja, ik kan het ook in vijf jaar doen en in tien jaar'.

Als ik dan kijk naar: in 2006 eerste aanval van Ménière, tien jaar later kwam dat boek ‘Ménière in balans' uit. Vijf jaar later kwam het boek 'Evenwicht, in uitvoering' uit. Ja, dan zou hierna weer tien jaar moeten zitten, dus dan is er in 2031 iets.

En ik kan natuurlijk ook terug gaan rekenen en kijken wat daarvoor ook allemaal gebeurde. Als je het hebt over vier en zes jaar. Dus vanaf 2006, dan wordt het even kijken, ...ehm... zes jaar terug, dan zou het 2000 zijn. Ja, 2000 kan ik zo noemen, want in 2000 had ik ...ehm... gingen we verhuizen hier naar de nieuwe woning. Dus dat was best een hele grote verandering. We hadden zeven jaar gewoond op een andere plek en we gingen toen naar onze eerste koopwoning en daar wonen we nu nog steeds, 21 jaar later. Maar in 2000 zijn we daar gekomen. Dus ja als je het dan hebt over de vier en zes jaar, zou je het zo kunnen doen.

Als je dan, 2000, als je dan weer 4 jaar teruggaat dan zit je op 1996. Toen kwam ik erachter dat ik echt gehoorverlies had. En dat ik daar rekening mee moest houden. Dat was best een eye opener, omdat het hele werken toen in het onderwijs best zwaar was. Dus, nou ja, zo kan ik dat dus wel steeds terug gaan rekenen. Alleen ja, zit hier nu symboliek achter?

Wat is hier de symbolische waarde aan? Moet ik me nu richten op die nieuwe jaartallen die hierna komen?

En toen dacht ik eraan: ik heb hier wel vaker over geschreven. Ik hou heel erg van schrijven. Ik... met een vulpen op heel fijn papier, op lekker papier, een leuk schrift, een mooi schrift, een groot schrift. Kleiner kan ook, tegenwoordig schrijf ik steeds in grote schriften, heb ik veel ruimte om te schrijven.

Vooral met vulpen, heb ik ook ontdekt. Een paar jaar geleden heb ik ontdekt: met vulpen schrijven vind ik zo veel fijner. Dus ik heb er denk ik wel zes of acht of zo en die wissel ik ook elke keer af. Elke keer pak ik wel een andere kleur en een andere vulpen die nét even wat anders schrijft, maar wel een vulpen. Zó lekker!

Maar dat schrijven dus en dat schrijven, ja waar schrijf ik dan over? Ja, chaos! Ha! Over van alles en nog wat! Van de hak op de tak. De ene keer dagen achter elkaar en de andere keer zit er weer een maand of twee maanden tussen. Heb ik ondertussen wel weer in andere schriften geschreven of een 'Elfje' geschreven of... ik ben altijd wel bezig met woorden! Met er zinnen van te maken, dus ook waarschijnlijk die symboliek zoeken. Alleen, toen ben ik ook echt even aan het schrijven geweest en dat is in 2019 geweest. Ben ik gaan schrijven over die symboliek. En dat kwam eigenlijk omdat ik met dat schrijven meer de verdieping wilde zoeken van: kan ik dat?

In plaats van alleen een soort dagboek, hoe doe ik dat? En nou, dan ga ik dus nu even voorlezen wat ik geschreven heb op, even kijken, 29 januari 2019.

Ja, je hoort m'n papier en je hoort misschien wat ritselen en zo, komt uit een schrift. Kan ik, durf ik wel te schrijven wat er diep van binnen speelt? Of speelt er helemaal niet zo veel vanbinnen?

En eerder zocht ik overal de symboliek achter. En heel gek dat ik er dus steeds meer van overtuigd raak dat wij mensen alledaagse zaken en ziekten en ervaringen een symbolisch idee geven. Bijvoorbeeld de symboliek van de stenen. En astrologie. En als je dan weet dat de evolutie nooit heeft nagedacht of iets symbolisch uitgelegd kan worden, ja, waarom is het dat wij daar een symbolische waarde aan geven? Dat stenen uit de aarde, die zijn nooit gemaakt om een symbolische waarde aan te geven. Door een samenloop van de aarde en de druk en temperatuur daardoor zijn die stenen ontstaan. En ze zijn geslepen door wind, water of elkaar schuren of... gewoon het is gewoon gebeurd zonder plan.

En het is... het gebeurt zonder een model of betekenis en ik vind het wel heel leuk om daarmee bezig te zijn. En erover te lezen en tegelijkertijd kijk er wel steeds nuchterder naar.

Bijvoorbeeld de symboliek ook achter ziek worden. Terwijl, ziek worden is een verkeerde celdeling. En die verkeerde celdeling die gebeurt eigenlijk de hele dag door in ons lichaam. Het is precies wat mijn jongste zoon ook altijd uitlegt: er worden elke keer foutjes gemaakt, alleen kan ons lichaam dat perfect steeds weer oplossen. En op het moment dat je ziek wordt, dan kan die dat even níet oplossen!

En als je dan bedenkt dat het lichaam, dat functioneert zoals het heel langzaam is geëvolueerd. Ook weer zonder plan en zonder idee. Zonder voorbereiding of zo. Er zat geen doel achter. Die hele evolutie zat geen doel achter van zo gaat het worden!

En als dan jouw eigen genen heel sterk zijn, en de omstandigheden, nou denk toch voeding, omgeving en de lucht en vervuiling van de lucht en zo wat we inademen daar heeft het dan ook mee te maken of je gevoelig bent om ziek te worden of niet. En als je bijvoorbeeld helemaal geen mensen ontmoet die een virus hebben, nou ja, dit schreef ik in 2019 toen wisten we nog niets over corona, maar als je geen mensen ontmoet die een virus hebben dan word je daar ook niet verkouden van. Of krijg je ook niet zomaar de griep en je weerstand kan dus verminderen door heel veel factoren.

Maar zit daar dan een symboliek achter? Zit er een bedoeling achter? Dat je ziek wordt? En hoe je daar vervolgens mee omgaat, dat hangt dan weer samen met je karakter en ook weer met de omstandigheden. Voeding en slaap en... Daar kun je dus allerlei symboliek omheen hangen en dat is ook heel leuk om te doen. Alleen het is er niet speciaal voor gemaakt om daar symbolische waarde aan te hangen.

Bijvoorbeeld ook, ha! de kleur rood, als je denkt aan de kleur rood dan wordt er vaak gezegd: dat staat voor vuur en passie. Maar ja, tegelijkertijd, kan je er ook van vinden dat jij rood, die kleur dat je dat warm vindt of juist heel opvallend. Of misschien vind je het wel heel zacht. En kan ik rood ook gewoon een mooie kleur vinden.

Zonder symboliek. En blauw. Lentegroen, ja, lentegroen, ik vind het een geweldig mooie kleur. Maar daar hoef ik toch niet de symboliek dan achter te zoeken? Waarom ik dat nou zo mooi vind.

En nou kom ik ook op de, wat is de zin van het bestaan? Dan heb je het eigenlijk ook over de symbolische waarde van het leven. Wat is de zin van het bestaan? En toen in 2019, was er in De Volkskrant een hele serie van portretten van mensen en die kregen dan deze vraag en die konden ze dan beantwoorden en het leuke is, toen ik dat ook las, elke maandag dat dat was, heb ik dat dan ook steeds gelezen en die antwoorden op die vraag, wat is de zin van het bestaan, waren zo divers! Het was zo ingegeven door nou ja, al die verschillende ervaringen die de mensen hadden meegemaakt. Het viel op dat er meerdere mensen zijn geweest die dan aangeven van 'het leven heeft geen zin om te bestaan'. En dan 'geen zin' tussen aanhalingstekens. We leven! En daar is alles mee gezegd dan. En toch hunkeren we ernaar om er wel een inhoud aan te geven want als er geen zin is, waar leef je dan voor?

Of waar leef je dan tegen? Of waar leef je dan mee? Of waar leef je dan achter of naast?

En toch willen we ons leven zin geven. Uitleggen waarom we bestaan. En uitleggen waarom ik op deze aarde ben en welk steentje draag ik bij? Aan deze wereld. Of verwacht die wereld helemaal niets van mij? Verwachten de mensen om me heen eigenlijk helemaal niets van mij? Behalve dat ik af en toe aanwezig ben en dat ik er ben. Geef ik mijn eigen leven dus genoeg zin? Daar kun je dus heel lang over mijmeren.

Dit heb ik geschreven in januari 2019 en vaak komt het terug. Als ik in andere schriften ook kijk, elke keer noem ik wel iets over die symboliek. En als je daarover na gaat denken, ja dat is af en toe chaos in mijn hoofd. Dat is... dan ben ik met zo veel woorden bezig, zoveel, ja, nou ja symbolen bezig. Noem het zo maar.

En waar ik het dan verder over wil hebben, want in datzelfde schrift heb ik ook geschreven, en toen ging het echt over het boek 'Evenwicht, in uitvoering', dat is het mooie van deze podcast 'Evenwicht, je leven', het gaat over je evenwicht in de breedste zin van het woord en elke keer kom ik wel terug over het schrijven in dat boek. Want dat schrijven was voor mij ook, is ook een soort, ja, chaos geweest. En dan was het weer heel helder en dan had ik weer de goede focus en dan was het weer even, overhoop gegooid. En daar heb ik ook over geschreven op het moment dat ik het boek, het manuscript eigenlijk, het boek was eigenlijk helemaal klaar, toen ik dat verzonden had naar de uitgever en ook naar de kno-arts, om mee te lezen met dat hele medische deel, heb ik het nu allemaal goed opgeschreven?

En daar heb ik toen ook over geschreven en dat is later in 2019 geweest, en ergens in januari, februari heb ik toen het manuscript weggestuurd en dit schrijf ik zo'n twee maanden later, in april. Nadat ik het manuscript voor het boek 'Evenwicht, in uitvoering' had verzonden, kreeg ik al feedback terug van de kno-arts en van de uitgever. En dat ben ik vrij snel gaan verwerken. En het is dan heerlijk om met die feedback aan de gang te gaan en zo hiaten op te vullen. En dat te delen. Waar ik zelf ook nog niet tevreden mee was heb ik dan aangepakt om het beter en nog duidelijker te maken. En ik mocht er ook nog meer ervaringen aan toevoegen. Dat werd ook aangegeven. Maar dat vond ik toen wel gek, want ik had toch al te veel woorden. En van de uitgever hoefde ik daar niet meer op te letten. Hij zei: "ga maar gewoon door schrijven en ben niet bezig met het aantal woorden" en uiteindelijk zijn het wel 10 duizend woorden méér geworden. En als je weet dat de uitgever in het begin een boek voor ogen had met maximaal 20 duizend tot 30 duizend woorden... Is het nu een manuscript geworden van 50 duizend wóórden!

Want het hele evenwicht, hoe ik het wil vertellen, dat lukt helemaal niet in 20 duizend woorden. Daarvoor is het hele evenwicht te complex. Afijn, het manuscript is dan verzonden en dan komt daarna nog een correctieronde en er komt nog een redacteur en een vormgever die gaan ermee aan de slag. Als het boek tenminste ook daadwerkelijk wordt uitgegeven door deze uitgever. Daar ging ik op dat moment wel vanuit.

Mocht het door welke omstandigheid dan ook niet doorgaan, ja dan kan ik altijd nagaan of er nog een andere uitgever is en ik kan het ook uitgeven in eigen beheer. En in eigen beheer uitgeven kost wel veel tijd. Dat betreft auteursrechten, controle voor de foto's, het maken van afbeeldingen, hoeveel schema's ik wil hebben, dat ik dat ook echt zelf ga maken of laat maken. En de tekeningen die ik erin wil hebben. Kan heel veel tijd kosten. En ook ongelofelijk veel geld. Maar het is niet onmogelijk.

Dit was dus april 2019. Toen wist ik nog niet wat er daarna ging gebeuren. Maar ik had mezelf waarschijnlijk al ergens op voorbereid, intuïtie? Ja, noem het symbolisch, ik weet het niet, maar ik was er dus wel mee bezig. Want later en dat was in mei, een maand later, schrijf ik dan in datzelfde schrift: de uitgever, (geluidje op achtergrond) sorry, de uitgever gaf tussen neus en lippen toe dat met een zó omvangrijk boek, dat het te veel zou gaan kosten en ook aan redactie- en vormgeverskosten en zo. Dus hij wilde liever dat het een kleiner boek wordt. Hij ziet het eigenlijk meer voor zich van: ...ehm... een paar thema's, een paar casussen en daar dus brokjes informatie over het evenwicht aan toevoegen. En dan 80 % van dat manuscript niet in boekvorm en 20 % wel.

En dan kan er 80 % bijvoorbeeld op een website komen, dat mensen dus daarna dat verder kunnen opzoeken. En dat had natuurlijk ook met name te maken met de financiën omdat dat behoorlijk prijzig is dan om dat allemaal te doen en helemaal zo'n boek. Maar hij gaf dus aan dat ‘ie dat dus niet meer op die manier wilde uitgeven, zoals we dat in eerste instantie wel bedacht hadden. Ja, hoe ga ik daar dan weer mee om?

Mijn vraag was dan ook: wat ik schreef: kan ik een uitgave zelf financieren? En hoeveel kost het? En hoeveel heb ik ervoor over? Doe ik mijn schrift nu even dicht, want wat daarna is gebeurd, is dat ik inderdaad de keus heb gemaakt om het boek 'Evenwicht, in uitvoering' zelf uit te gaan brengen. En dat betekent ook dat je dus zelf voor alle kosten opdraait. Voor de redactie, voor de vormgeving. Ik heb toen ook echt iemand gevraagd voor de grafische vormgeving. Dat alle tekeningen van het evenwicht dat dat helemaal juist is, maar ook precies zo is gemaakt zoals ik het wel hebben. En ook daar zijn natuurlijk allemaal kosten aan verbonden, dus ik heb het uiteindelijk helemaal verder zelf uitgewerkt.

En dat was dus vanaf zomer 2019 dat ik die beslissing nam, ben ik bezig geweest om dat dus helemaal rond te krijgen. En dus ook die financiën weer. En dan is het ook weer, dan als we het hebben over chaos in mijn hoofd, dan zie ik af en toe door de bomen het bos niet meer. Dan weet ik niet: kan ik dat wel maken om daar dus zelf geld voor uit te geven en kan ik het wel maken dat ik iemand inhuur die dat voor mij doet? Dat kost zo veel geld. En dan zit ik mezelf weer in een soort verkramping, dat ik het niet precies weet en dan is dat schrijven -lost ook wel een heleboel op hoor dan- ja die verkramping eigenlijk op te schrijven dat ik daar mee zit en dan schrijven, schrijven, schrijven en dan vind ik er woorden voor.

En wat me dan daarna heel erg helpt is om erover te praten. Dus dat heb ik uiteindelijk hier thuis besproken met mijn man en ja, dat is dan weer geweldig! Want die had echt zo van: dat kunnen we toch ook! We hebben dat geld er toch voor! En als jij dat zo graag wilt dan doen we dat toch! Dat was zó fijn dat het mogelijk was. En hoe dat hele schrijfproces is gegaan en wat voor een chaos dat af en toe was, daar ga ik het wel een andere keer over hebben. Het gaat nu even over die chaos waar ik mee begonnen ben van helemaal aan het begin van deze podcast, over dat ik dat benoemde tijdens de eerste aanval van draaiduizeligheid, dat is chaos. Dat heeft mij gebracht naar, nou ja, de uitgave van het boek 'Evenwicht, in uitvoering'. En daar is 15 jaar over heengegaan voordat het zo ver was. Mooi is nu dat die uitgever van waar ik dus mee bezig was, dat die op een gegeven moment, daar heb ik gewoon goed contact mee gehouden, hij heeft ook de boeken 'Evenwicht, in uitvoering' van mij meegenomen en toen zei hij ook: het is maar goed dat je zo eigenwijs bent geweest om het boek op deze manier uit te brengen. Want het is wel een heel mooi boek geworden en dit boek draagt toch bij aan een stukje informatie wat er nog niet was in Nederland. Nou dat vind ik dan een heel mooi compliment en dan vind ik het ook heel fijn dat het mezelf gelukt is.

En als ik het dan weer over die chaos heb, dan heb ik het -een tijdje geleden ook in een opstelling, dan, ja praat je over symboliek weer- in een opstelling over gehad, en toen ging het voor mij over leegte en vanuit die leegte komen er allerlei gedachtes bij me binnen wat chaos kan worden. Dan is het belangrijk dat ik een soort focus ga hebben. En als ik die focus heb, dan kom ik tot actie. En toen ik daar mee bezig was in die opstelling, werd het mij steeds duidelijker dat ...ehm... geef... een uitdrukking van Archimedes: ‘Geef mij een plek om te staan, dan beweeg ik de wereld’.

En toen ik dat opschreef op één blad op één A4: Leeg. Chaos, Focus. Actie.Kwam dat naar alle kanten. Dat heeft te maken met de leegte, het heeft te maken met actie, het heeft te maken met de focus. Heeft te maken met die chaos. Geef mij een plek om te staan, dan beweeg ik de wereld!

Geef mij een plek, is dan heel breed. Dat kan zijn dat ik dat als spreker kan doen dat ik er over mag praten, maar het kan ook heel klein in mijn eigen schrift zijn, dat ik het mag opschrijven en dat ik de woorden ervoor kan vinden en dat ik het mag opschrijven. Dus: geef mij een plek om te staan is, ja, ha! is ook weer eigenlijk ook weer heel symbolisch. Ha... kom ik toch weer op symboliek uit! En ook weer tegelijkertijd letterlijk: als ik ergens mag staan en ik mag dit delen, zoals ik het nu ook doe en zoals ik het ook straks op een podium wil doen bij een hele grote groep mensen, geef mij een plek om te staan, dan beweeg ik de wereld. En dat is mijn missie. Het evenwicht, het zintuig 'evenwicht' op de kaart zetten. En om dat te kunnen is er dus beweging nodig en ja dan beweeg ik de wereld. Dat heeft natuurlijk alles weer te maken met het evenwicht, met zwaartekracht. Nou... heel letterlijk en tegelijkertijd toch ook weer die symboliek die daar doorheen komt.

Chaos in mijn hoofd. Haha! Ik stop ermee!

Haha!