Powerwalking, ik had dit nog nooit gedaan. De eerste keer was zowel aangenaam als zwaar, omdat het heel warm was. Met goede begeleiding is het helemaal goed gegaan.

(foto: Ellen Drost)

Volledig transcript:

Welkom bij de podcast 'Evenwicht, je leven'. De podcast over ons evenwicht in de breedste zin van het woord. Ik ben Paula Hijne. En ik maak deze podcast omdat er nog zo veel meer is te vertellen over dat evenwicht, over het zintuig 'evenwicht'. Dit is seizoen 6, aflevering 15: Ik ben even lopen.

Ik ben even lopen. Nou, laat het ‘even’ maar weg, want lopen dat is voor mij altijd een heel aandachtig proces. Vooral als ik over een smalle weg loop of op een stoep en ik moet per se op de stoep blijven lopen of over een klein paadje. Dan is lopen, rechtdoor lopen, daar moet ik mijn aandacht bij houden om dat goed doen. En dat komt omdat het evenwicht beschadigd is. Eigenlijk ga ik dan ook liever dansen. Dan... bij dansen kan ik mijn eigen stappen neerzetten. Dan moet ik niet naar jazzballet of volksdansen, nee, vrij dansen, waar ik mijn eigen passen, mijn eigen stappen kan zetten. Maar ja, afijn, ik ging lopen.

Ik was bij mijn intervisiegroep, we hebben een intervisiegroep 'Delen'. Als zelfstandig ondernemer is het handig dat je ja, voor je professionalisering af en toe met vakgenoten ook aan het ...ehm... aan het sparren bent, als je ergens tegenaan loopt en dat kan in een intervisiegroep. En we hebben een intervisiegroep van verschillende zelfstandig ondernemers, allemaal met verschillende achtergrond en zo. En één van die deelnemers in deze groep, ik noem haar even Ellen, een van deze deelnemers die geeft personal training en die begeleidt groepen in power walking.

Ik heb weleens gehoord over powerwalking maar, eigenlijk had ik er niet écht een beeld bij. Nou hadden we afgesproken dat zij tijdens een bijeenkomst die we samen hadden, dat zij met ons zou powerwalken. En dat hebben we gedaan. Met powerwalken, powerwalking, dan ben je altijd buiten. Je bent flink in beweging, er worden oefeningen onderweg gedaan, je doet het samen in een groep. Je hoeft jezelf niet druk te maken over de route, want dat bepaalt de trainer. En het is dus helemaal begeleid. Je hebt dan ook de powerwalking club in Nederland van allerlei trainers waar je allemaal dus dat kan doen. Dus je kunt het ook vinden, en dan vind je ook allemaal informatie erover.

Maar wat is powerwalking dan? Dat is eigenlijk sportief wandelen. Waarbij je ook conditie opbouwt en zo. Nou oké, het was 29 graden, buiten. Heel warm dus! En wij gingen naar het bos in 't Harde. Daar gingen we naartoe met de auto, want vanuit Zeewolde is 't Harde niet zomaar met de fiets te bereiken, dus we waren met de auto. Daar hebben we geparkeerd. We kregen van Ellen een handdoekje en dat is een handdoekje, dat kan je nat maken en dat kan je dan in je nek neerleggen, juist ook omdat het warm is. Voor het zweten echt wel heel fijn. Flesje water mee, ik had mijn pet mee en gelukkig had Ellen ook schaduwpaadjes en zo in het bos gevonden, dus de route liep voor een heel groot deel door de schaduw.

Ja, ik zei al, ik ben even lopen, laat het even er maar vanaf. En dan komt het dan. Dan ga je daar wandelen, dan heb je dus... met die schaduw, heb je donker, licht! Afwisseling, schaduw, zon, schaduw, zon! Dat moet ik kunnen handelen! Met dat beschadigde evenwicht. Er is een ongelijke bodem! Sowieso is het pad voor mij helemaal onbekend! Ik weet niet waar ik naartoe ga en zo dus daar moet ik ook écht op letten, dat ik de route goed doe. Boomwortels, allerlei boomwortels op de weg waar je,…of een paadje eigenlijk, allemaal zandpaden, waar je dus overheen moet of om heen loopt. De ene keer is het zand heel zacht en de andere keer loop je op een stevige bodem. De ene keer is het pad wat breed en de andere keer is die weer smaller.

Vooral dat achter elkaar aan lopen, dat is dan ook best heel lastig als iemand vlak voor mij loopt, want dan kan ik de weg niet voor mij zien en ik heb dus écht wel ruimte nodig om voor me te kijken waar ik naartoe loop, omdat ik niet zo snel even nou ja, een andere kant of even heel snel ergens overheen kan stappen. Ik heb het nodig dat ik dat van tevoren al zie, zodat ik me daarop kan voorbereiden om dat te doen. Dus vlak achter iemand aan lopen is voor mij helemaal niet handig.

En het komt allemaal omdat natuurlijk dat evenwicht, ...ehm... dat is vertraagd, dat werkt niet helemaal optimaal, dus ik kan sterk genoeg zijn, maar dat kan ik niet. Ja, of ik zou het denk ik heel vaak moeten doen en dan dezelfde route lopen, zodat je weet waar je naartoe gaat, en dan kun je je al veel beter voorbereiden op, overal waar je loopt, dan zou het kunnen zijn dat het op den duur wel makkelijker wordt. Maar als het een onbekende route is, wat vaak ook wel gebeurt bij powerwalking, dat ze elke keer op een andere plek gaan lopen, want dat maakt het ook allemaal heel aangenaam en leuk. Dan is dat best ...ehm... een aandachtig proces voor mij.

Dus dat hele lopen en ook dus met dat powerwalking dat is best, ja, opletten, opletten, opletten! Als er iemand vlak voor mij liep dan ging ik op een gegeven moment toch weer afstand nemen of ik ging helemaal vooroplopen. Dan zorg ik dat ik de ruimte voor me heb. En ook dat praten en kletsen tijdens het lopen, dat deden we ook, want ja we vinden het ook wel heel gezellig samen. Dat deed ik wel, en ik wist ook wel: dit vergt nog weer extra energie. Ik heb het wel gedaan.

En onderweg waren er allerlei oefeningen: squatten en de lunge, maar niet helemaal, want je bleef op de plaats staan, dat heeft een andere naam. Planken hebben we gedaan. En gewoon allemaal in het bos hè, gewoon lekker buiten. En op een gegeven moment even buikspieroefeningen. Dus het is niet alleen maar lopen, het is dus ook oefeningen doen, en ook daarin kun je natuurlijk enorm variëren. Want je hebt gewoon jezelf mee en je kunt allerlei oefeningen met je lijf doen. En ik begreep van Ellen dat dat ook de bedoeling is. Zij heeft ook écht, dat het elke keer anders is.

Onderweg kregen we een heerlijke mueslireep, die had ze zelf gemaakt. We hebben ook meteen het recept gevraagd natuurlijk (ha). Dat was heel fijn, maar ook de geur van de naaldbomen daarbuiten in dat bos, daar in 't Harde daar zijn heel veel naaldbomen. Hier in het Horsterveld in Zeewolde hebben we heel veel loofbomen, maar daar zijn dan de naaldbomen en die rook je, helemaal omdat het zo warm was. Jaa, dat was wel een hele fijne geur en die koele handdoek natuurlijk in mijn nek hè! Dat was zó aangenaam, die maak je dus gewoon nat en dan ...ehm... wring je hem even uit en dan leg je hem in je nek neer. Hij is niet zwaar, het is een hele lichte handdoek en die had ik dan écht om m'n nek heen, werd mijn T-shirt wel nat en zo, maar toen dacht ik écht van: dit is lekker, want het houdt ook de koelte... dan blijft het ook koel!

Want ik hou helemaal niet van die warmte. Ik zag er ook best wel een beetje tegen op, die 29 graden. Zo'n 20 tot 25 graden Celsius in de zomer vind ik helemaal prima. Warmer hoeft voor mij helemaal niet. Daarom blijven we eigenlijk ook altijd in Nederland. Alleen ja, dat is natuurlijk niet helemaal een garantie meer, want we hebben hier zo veel hittegolven gehad in de zomer! Geloof alleen vorig jaar niet, maar daarvoor hebben we altijd... meerdere jaren, hebben we hittegolven gehad. Alleen ja in Nederland vind ik het weer voor mij aangenamer als het dus dan ook niet te heet is.

Maar oké, terug weer even. Het powerwalken, want daar zijn we nog. Wat is powerwalken dan zelf? Dat is, dat is stevig wandelen. Je armen zijn gebogen, en die bewegen helemaal mee en de bedoeling is dat, met dat stevig wandelen, dat je zo'n nou, 6 á 7 km per uur gaat wandelen, gaat lopen. Écht stevig door lopen. Normaal is wandelen, ongeveer zo'n 5 km per uur. We hebben dat niet gedaan natuurlijk, want het was heel warm en het was ook voor ons de eerste keer dat we dit deden! Dus zoiets moet je natuurlijk wel heel langzaam opbouwen, dus het was wel fijn dat bij ons dat hele stevige tempo er niet in zat en helemaal voor mij ook niet, als het gaat over waar we dus liepen, op die paden met dat zonlicht en die ongelijke bodem. Ik vond het allang fijn dat daar toch een soort vertraagd tempo in zat.

En ja, ...ehm... terug bij de auto, kregen we nog koel fruit, dat had Ellen ook nog klaar gemaakt. Het was voor ons eigenlijk een feestje om mee te gaan en we zijn gewoon heel goed verzorgd. Dat zal ze ook niet altijd doen, maar voor ons was het heel fijn nu, omdat het ook op zo'n warme dag was. En we hebben nog 5,4 km gelopen, we hebben ook allerlei oefeningen gedaan dus, ja we waren heerlijk in beweging geweest. En de hele tijd dus buiten en voornamelijk in de schaduw.

Dus ik heb even opgezocht, power walking. Je hebt de powerwalking club in Nederland, dat zijn allerlei andere trainers op verschillende plekken in Nederland. Ik noemde het net al. En het is een perfecte manier om fit te blijven. Ja iedereen kan het! Je hebt er geen apparaten bij nodig, je hebt er geen zaal bij nodig, geen ruimte. Ze geven aan dat er ook weinig kans is op overbelasting en blessures. Wat er ook bij gezegd wordt: ja ons lichaam is eigenlijk meer gemaakt om te wandelen, om stevig te wandelen, dan om hard te lopen, dus ja, (ha) als je dit dan al weet en ik heb dit nu ook meegemaakt, ik ga eens kijken of er in Zeewolde ook zo'n mogelijkheid is of er hier een trainer is die powerwalking geeft. Dan ga ik wel lopen! (haha)

Dus het is een idee voor als jij ook nog wil sporten en de sportschool is toch een stap te ver, powerwalking, als het even kan en het is bij jou in de buurt, een échte aanrader!

Dit was seizoen 6, aflevering 15: Ik ben even lopen! Dit is de podcast 'Evenwicht, je leven' van Paula Hijne. Dank je wel voor het luisteren en tot de volgende keer!