Ismakogie is een houding-en bewegingsleer. Met eenvoudige oefeningen, die je overal en altijd kunt doen, leer je je eigen lichaam kennen. Met de Ismakogie oefeningen versterk je je spieren. Bewust bewegen kan ik iedereen aanraden.

Volledig transcript:

Welkom, bij de podcast 'Evenwicht, je leven', de podcast over ons evenwicht in de breedste zin van het woord.

En dit keer weer over het fysieke evenwicht. En heel speciaal over een houdings- en bewegingsleer: Ismakogie. Dit is namelijk aflevering 12: Ismakogie.

Ik heb het namelijk beloofd om daar wat meer over te vertellen. Ik heb het in eerdere afleveringen wel eens over gehad dat ik daar zo veel baat bij heb en, nou, dat het mij heel erg helpt. En daar wil ik even meer over vertellen over die Ismakogie.

Dus eerst een stukje geschiedenis wat ik daarover kan vertellen. Het is namelijk dat er ooit een schoonheidsspecialiste was in Oostenrijk, Anne Seidel. Die schoonheidsspecialiste die merkte dat er iets veranderde in het gezicht op het moment dat iemand op platte schoenen loopt of op hele hoge hakken loopt. Dan verandert er iets in dat gezicht. En dat fascineerde haar. En ze is anatomie gaan studeren. Ze is echt weer naar de universiteit gegaan en ze wilde weten hoe het zit met al die spieren in het lichaam. En met name ook die spieren die in het gezicht zitten. Helemaal natuurlijk als schoonheidsspecialiste, die zijn ook heel veel bezig met het gezicht en ze wilde de finesses weten. Ze wilde begrijpen hoe het precies zat. En ze kwam er dus ook achter dat, als je een spier strekt, ook al is het maar één spier, en dat heb ik vorige keer verteld, op het moment dat ik mijn vinger strek, helemaal recht strek en er blokkeert niets in mijn lichaam,- ik doe het nu ook even hier zo terwijl ik het sta te vertellen aan jou-, ik strek mijn vinger, dan gebeurt het ook dat mijn armspieren, die voel ik, mijn schouderspieren, maar, ik voel dat ook mijn buik mee gaat doen!

Ik voel dat mijn buikspieren, dat daar wat spanning op komt. Dat die, dat ik die dus aanspan. En als ik mijn buikspieren aanspan, ik hou nog steeds mijn vinger gestrekt, dan worden ook mijn bilspieren aangespannen en dat zijn allemaal strekspieren. Dat als ik dus die vinger strek, dan gaan ook al die andere strekspieren in het lichaam, die gaan aanspannen.

Het is zelfs zo dat ik ook, als ik goed ga voelen, dan voel ik ook dat mijn kuiten mee gaan doen. En, even voelen, ja zelfs mijn bovenbenen. Dus van alles doet mee op het moment dat ik alleen maar die ene vinger strek.

Dan noem ik er altijd nog even bij achteraan, dat op het moment dat ik die vinger strek dat ook die evenwichtsorganen altijd meteen al gereageerd hebben, voordat ik ga strekken zijn die evenwichtsorganen allang aan de gang! Want die zijn altijd aan het werk! Maar die reageren nóg en nóg veel sneller dan dat ik mijn hele vinger heb gestrekt.

Dat is even het uitstapje naar het evenwicht. Terug naar Ismakogie. Dat is dan een houdings- en bewegingsleer die die Anne Seidel heeft ontwikkeld. Zij is gaan kijken naar hoe kun je nu met de kennis die zij heeft, over al die verschillende spieren die heel nauw met elkaar samenwerken, hoe kan ik dat dan met... aan andere mensen doorgeven, zodat ze daar gebruik van gaan maken?

Het is een soort bewust bewegen van je lichaam. Nou, zij heeft dat ontwikkeld en zij heeft dat dus als een soort olievlek... is in ieder geval in Europa zo verder uitgevloeid.

En in Nederland heeft onder andere Angelika van der Schilden dit overgenomen. Angelika, die heb ik leren kennen, jaren geleden al, bij een netwerkbijeenkomst, daar, ik weet nog zelfs dat ik bij haar, we zaten in groepjes bij elkaar en ik kwam bij haar aan de tafel met nog drie andere ondernemers. We zaten zo met zijn vieren en iedereen ging vertellen dat ze, wat je deed, wat je op dat moment deed. En Angelika ging dan vertellen over wat zij deed: bewust bewegen. Alleen had ik zelf zo van: ja nou ja, ik ben al aan het sporten, al altijd bezig dus, waarom zou ik zoiets speciaals moeten doen? En toch heeft ze me overgehaald of, ik denk dat ik via iemand anders ben overgehaald van: kom een keer meedoen.

Ik ben lessen gaan volgen bij Angelika. Dat kwam ze ook doen in Zeewolde en daar was een, in het atelier van Gonny Geurts. Gonny Geurts is een bekende ook in Zeewolde, bij de mensen die ook maar iets met schilderen en zo doen. Zij is een bekende kunstenaar en in haar atelier daar hebben we toen de lessen Ismakogie gehad.

Ja! En ik moet zeggen: dat was elke keer een feestje! Het was elke keer dat als ik daarnaartoe ging, meestal 's ochtends dat we al begonnen om 9 uur en dan hadden we de hele ochtend, noem het maar les. Maar zo voelde het helemaal niet. Het was heerlijk om daar mee bezig te zijn, met al die oefeningen die we samen deden, en ik ging altijd vol energie weer naar huis. En met een glimlach om mijn mond en de hele dag had ik dan die glimlach om mijn mond. En ik heb het vaker gedaan. Een hele cyclus aan lessen, ik meen dat het 7 lessen waren of zo, achter elkaar of misschien wel 10 lessen, dat weet ik niet meer. Maar dat heeft me enorm geholpen om mijn eigen lichaam te leren kennen. En dan niet zo zeer van wat waar zit! Maar dat ik het gevoel in mijn lichaam leerde kennen. Dat ik voelde dat als ik mijn tenen omhoog strek, dat dus dan van alles als een soort kettingreactie in mijn lichaam meegaat doen en dat al die spieren in mijn lichaam dan werken.

En we deden daar allerlei soorten oefeningen en het begon heel vaak dan met een goede sta-houding aan te nemen. En dan pak ik even het boek erbij, want Angelika heeft daar een boek over geschreven: 'In 10 stappen moeiteloos fit en vitaal'.

En dan ga je dus ook als je dus eerst een goede houding, een goede sta-houding hebt, dan ga je daar dus eerst goed in staan. Je gaat sowieso op twee voeten staan en die voeten staan een beetje in een V-vorm. Die staan een beetje ter breedte van je heupen en dan in een V-vorm, dus de tenen iets licht naar buiten gebogen, daar sta je dan. Dan sta je op beide voeten en dan zorg je ook dat je op beide voeten staat. Dus je gaat niet hangen op één been of staan op één been: écht twee voeten.

Dan laat je je armen langs je zij hangen, met je handpalmen gewoon naar je lichaam toe en dan ga je je handen omhoog doen. En die zet je op je heupen en dan de vingers zijn dan naar beneden. Die wijzen naar de grond en dan strek je nu je middelvinger en tegelijkertijd laat je je handen dan naar beneden zakken, langs je bovenbeen. En op het moment dat je dat heel bewust doet, dan voel je dat er van alles gaat aanspannen. Dan ga je... je buik gaat aanspannen, je billen, je benen en dan is het de bedoeling dat je niet je knieën op slot gaat zetten. Je moet je knieën gewoon ontspannen laten, maar je voelt wel dat dus die bovenbeenspieren, dat die aanspannen.

En dat je kuiten gaan aanspannen! En op het moment dat je dat heel mooi zo naar beneden doet, dan merk je ook dat je nek wat langer wordt. Dat je, dat je, nou, je armen worden dan, die strekken zich uiteindelijk helemaal naar beneden. En dan sta je heel mooi rechtop. Je kunt dan nog even je vingers zo een beetje bewegen als ze dan helemaal beneden zijn, je handen. Als ze een beetje hangen en dan sta je heel mooi rechtop! En dat is een soort basishouding.

En als die basishouding, ook die schouders zijn verder ontspannen, ...ehm... je kin en je enkels staan in een mooie rechte hoek, je beide voeten staan stevig op de grond en je knieën die zijn ook gewoon lekker ontspannen. En als je dan zo staat, ja, dan, als je dat al doet, dan voel je al, ja een beetje doordat je heel mooi rechtop staat, dat voelt gewoon heel goed! Dus dat is de bedoeling ook. Dat is al één oefening.

En de andere oefening die we ook heel vaak hebben gehoord, en ik hoor het Angelika zo zeggen hè! Dat is altijd heel grappig, ik hoor haar stem! Die, die dat dan vertelt aan mij en dan probeer ik dat nu aan jou over te brengen, maar ik probeer het. Als je 's morgens opstaat en je gaat voor de spiegel staan, ga dan eens met je handen, die zet je zo ter hoogte van je borstkas met palmen naar je lichaam toe en dan strek je je vingers en dan doe je je armen helemaal wijd. En dat noemt ze dan ook het decolleté even straktrekken.

Even strak maken zo en dan doe je dat een paar keer zo, dat je dus jezelf uitstrekt. Wetend al dat je dus eerst in die mooie rechtopstaande houding staat en dan doe je dus heel mooi dat decolleté gladstrijken en dan doe je je armen helemaal wijd. En als je dat doet, ik doe het nu hier ook, misschien hoor je het ook wel een beetje, want ik ga af en toe bij de microfoon dan weg, dat is een heel fijn gevoel!

En als je dat 's morgens vroeg doet voor de spiegel, en je doet dat heel bewust met aandacht, dan voel je al, ja, dat die mondhoeken gaan krullen. Dat je daar vrolijk van wordt. Dan, het geeft ook energie, want je opent je borst ook eigenlijk hè! En het grappige is dat je hoeft niet op je ademhaling te letten, want als je die oefeningen doet dan gaat dat vanzelf. Die ademhaling komt vanzelf. Je hoeft niet bij deze methode, hoef je niet in- en uitademen op een bepaald ritme te doen of zo, je doet gewoon de beweging en die ademhaling komt vanzelf wel mee. Ja, wat heeft ze nog meer?

Ehm... wat ik ook heel leuk vind, is eigenlijk heb je er niets bij nodig hè, bij deze bewegingsleer. Alleen jezelf! Behalve als je een stoel of een kruk gebruikt dat je dan gaat zitten, ook dan kun je wel oefeningen doen. Dus dan heb je wel iets nodig. Alleen niet speciaal om de oefeningen te doen. Deze wel, hier heb je wel een kruk of een stoel bij nodig. Dan ga je zitten en ook dan moet je eerst even weer heel netjes gaan zitten.

Alsof je, ja dat je goed rechtop zit. Daar is dan ook een oefening voor dat je ook met die hand zo langs je heupen naar beneden zo strijkt en dat je dus netjes rechtop zit en je knieën zo in een hoek van 90 graden. Een beetje als een soort farao, zo noemt ze het dan ook wel. En dan zit je heel mooi rechtop. En dat mag dan ook een soort ontspanning zijn, zonder dat je inzakt. Zonder dat je schouders inzakken, en je rug bol wordt, maar juist rechtop en toch ontspannen.

En als je dan eenmaal zo zit, wat je dan kan doen, is dat je doet alsof je ene bil, of dat een ballonnetje is. En dat dat ballonnetje dat het zich opblaast. Ik doe het eigenlijk met mijn hand, want ik sta nu, ik zit nu niet, maar met de hand doe ik dan dat ballonnetje blaas ik op en dat wordt dan groter en dan krijg je dus dat één bilspier groter wordt. Dan kom je een beetje schuin omhoog zo. En dan ga je... dat doe je heel langzaam en dan heb je 'm dus als een soort ballonnetje, dat je bil een ballon is en dan laat je 'm weer heel langzaam teruglopen. En dat doe je ook met de andere bil. En dan ga je ook weer een soort ballonnetje alsof je dat opblaast en dan laat je dat weer daarna weer heen langzaam weer terugvloeien. Alsof die lucht uit het ballonnetje heel langzaam wegloopt. Ik vind dat zo'n leuke oefening! Ik heb hem zelf dat ik hem al heel vaak doe, als ik gewoon langer stil moet zitten, helemaal op een houten stoel, dan is hij goed te doen. En dan is het gewoon leuk!

Het is zó leuk om te doen en op het moment dat je dus dan dat ballonnetje opblaast dan zijn het niet alleen je bilspieren die dus dan op spanning komen, dat daar dus de spieren gespannen worden, aangespannen worden, maar ook je bovenbeen gaat mee. Je buik gaat weer meedoen en als je dan mooi rechtop zit, dan doen ook die rugspieren allemaal mee. En het grappige is: je gezichtsspieren doen mee. Zo subtiel, het is niet te zien, maar het gebeurt wel. En op het moment dat je het ook doet en je voelt het ook, en je vindt het ook een fijn gevoel dan is het sowieso wel zichtbaar, omdat je dus begint te glimlachen!

Dat, dat glimlachen is iets dat heb ik heel vaak meegemaakt tijdens de lessen Ismakogie, dan dat je dus dan begint te glimlachen sowieso om wat Angelika vertelt, maar ook gewoon dat gevoel dat jezelf hebt en wat je ontdekt in je lichaam. Oeh dat gaat nu ook meedoen! Dat doet ook mee! En daar word ik gewoon heel blij van! Dus het is echt dat is zo lekker!

En ik zit even te kijken, ...ehm... wat ik daar nog meer over... want zo zijn er heel veel verschillende oefeningen. Wat ik ook bijzonder dan vind, is dat zij zegt: je hebt last van bijvoorbeeld je linkerschouder en dat doet zeer, dan ga je daar niet oefenen! Dan ga je daar niets mee doen! Die schouder laat je gewoon met rust. Wat je wel kan doen, is dat je dan de andere schouder, waar de pijn niet zit, dat je die gaat bewegen. En wat je dan heel mooi kunt doen, we zijn gewend met schouderoefeningen, dan ga je rondjes draaien en dan ga je het helemaal, heel bewust zo doen. Terwijl als je dat doet met je handen die naar beneden hangen, en die hangen dan zo'n beetje tegen je bovenbenen aan, als je daar een rondje mee maakt op je bovenbeen, dan gaat je schouder vanzelf ook die beweging maken.

Zonder dat het dus heel zwaar is, is het een hele lichte beweging van je schouder. Heb je dus je linkerschouder die heel zeer doet, doe je het met je rechterschouder. Want het is gebleken dat op het moment dat jij dus die rechterschouder alleen maar beweegt, dat die linker heel subtiel ook een beetje meedoet! Dat gaat vanzelf, dat kun je niet eens tegenhouden. Dus die wordt toch héél zachtjes wel bewogen, zonder dat het dan dus vreselijk pijn doet, want je bent er niet vreselijk mee aan het oefenen. Je laat hem eigenlijk met rust.

En zo heeft ze ook allerlei oefeningen. Dat geldt ook voor je knieën zo. Als je last hebt van je knieën of met je voeten. Je gaat werken op een andere plek in je lichaam, waardoor dat dus toch ...ehm... ja, geen pijn opwekt. En dat toch je lichaam wel met spanning, ontspanning bezig is, met de spieren dus wel versterken.

Bijvoorbeeld ook eentje die ik heel mooi vind, is als je last hebt van je onderrug, en ik leg nu twee handen op mijn rug, alsof ik een riem om heb, en dan doe ik die riem, die doe ik naar voren toe. Dan doe ik mijn handen helemaal over mijn midden... middel, naar voren toe en als ik dat doe, dan gaan mijn buikspieren, die gaan aanspannen. Dus ik doe dus mijn handen van achteren en die strijk ik naar voren toe, mijn buikspieren die spannen aan en dan zorgt dat voor ontspanning in die onderrug. Dus op het moment dat ik last heb van mijn onderrug, dan ga ik dus eventjes goed staan, mooie houding, rechtopstaande houding en dan ga ik dus die handen op mijn rug leggen, alsof ik een grote riem om heb, en dat ik die riem naar voren toe doe om hem vooraan dicht te kunnen maken. En dat strijken zo naar voren, dat mijn buikspieren dus dan stevig worden, mijn buik, ja, dat dan onder in mijn rug wordt het juist ontspannen! En die is ook zó lekker! Die is zó mooi om te doen!

Dit zijn nou best wel grote bewegingen. Want dat kun je zien, iedereen die naar mij kijkt hier kan zien dat ik dat doe. Heel veel andere bewegingen, bij Ismakogie, die hoeven niet eens zichtbaar te zijn voor de buitenwereld. Die kun je zo subtiel doen en zo klein dat het voor anderen niet duidelijk is dat jij aan het oefenen bent. En dat is het mooie aan Ismakogie. Je kunt het namelijk altijd en overal doen! Want ja, je hebt gewoon jezelf mee en je eigen lichaam en je handen en benen en voeten. Dus je kunt al die oefeningen gewoon doen, overal waar je bent!

Als je lang in de rij staat, bij de supermarkt of ergens anders. Of je staat te wachten bij de Efteling totdat je daar de mooie Droomvlucht in mag of zo, en je moet lang wachten dan heeft ze, dan heeft de Ismakogie allerlei mogelijkheden om heel subtiel te bewegen. Want, gewoon helemaal star stilstaan is gewoon niet fijn voor je benen, voor je voeten niet, op het moment dat je iets meer beweegt, en een beetje wiebelt, en je gaat van links naar rechts, beetje rondjes, dan wordt dat spanning, ontspanning, spanning, ontspanning en dat is veel fijner voor dat lichaam. Ook veel beter voor de hele bloedsomloop en dan veel beter om het dan langer vol te houden, dat hele staan. Ik doe het nu dus ook, dan ben ik een beetje aan het bewegen en dat wordt helemaal... als je dus een Ismakogie-les volgt wordt het helemaal uitgelegd hoe je het precies kan doen.

Nu zeg ik al rondjes, nóg mooier is als je dat in 'achtjes' kan doen. En 'achtjes', ja ik kan dat echt nu niet uitleggen via de podcast hoe dat dan precies werkt. Maar 'achtjes' maken, op allerlei manieren van je lichaam, met je handen, met je vingers, met je voeten, met je benen, al die 'achtjes' maken, het is geweldig! Dat past helemaal bij de Ismakogie. En ook Angelika is helemaal fan van, van 'achtjes' maken en ik heb dat helemaal overgenomen. Het mooie is dat ook 'achtjes', het symbool van een liggende 'acht' is ook mijn naamgebaar. Voor Nederlands met gebaren dat is een soort liggend 'achtje'. Het komt hier ook wel een beetje van, want ik was allang bij Angelika voordat ik überhaupt gebaren ging leren. Dus, maar die 'achtjes', die heb ik toen ook al bij haar geleerd! Die vind ik zó mooi om te doen en het is zo'n fijn gevoel als je weet hoe dat moet!

En het is dus bewust bewegen en ik merk dat ik op een gegeven moment dat dat bewuste bewegen, dat wordt bijna al onbewust! Want als ik lang in de auto zit, dan ga ik vanzelf al mijn benen heel langzaam heen en weer bewegen, dan ben je aan het spelen met mos en lijm. Dat zegt je nu helemaal niks, maar als je Angelika leert kennen dan krijg je die lessen zeker. Krijg je die oefeningen en dan speel ik met mos en met lijm en dan ben ik toch aan het bewegen terwijl ik langer stil zit in de auto. En ik zit dus niet heel erg stil, ik ben toch een klein beetje aan het bewegen. En dat maakt dat ik dan ook gewoon langer in zo'n auto kan zitten en zo zijn er zo veel manieren die ik dan, ja ik doe het dan wel bewust, en ik doe het met aandacht, dus het is eigenlijk wel bewust, alleen past het al zó in mijn normale, ja bewegingspatroon, in wat ik doe overdag, als ik langer stilsta dat ik heel lichtjes beweeg. Als ik last van mijn onderrug heb dat ik weet wat ik kan doen. Als ik last van mijn schouder heb dat ik weet wat mij kan helpen. Al die oefeningen die maken dat het al zo geïntegreerd is in mijn leven. Ja, zó ontzettend lekker om te doen!

En ik denk zelfs dat juist doordat ik Ismakogie heb leren kennen, heb ik dus mijn eigen lichaam heel goed leren kennen. Dat ik daardoor de samenhang tussen al die zintuigen -met name ook de spieren en de tast- dat ik dat steeds beter ben gaan begrijpen en wat ik dus dan ook heb genoteerd, wat ik heb geschreven in dat boek 'Evenwicht, in uitvoering'.

En ik besef me ook ineens dat Ismakogie voor mij toch een soort, ja, ...ehm.... ja... ik wil zeggen een soort basis is geweest om het te begrijpen. Misschien is het ook wel zo dat het écht een basis is geweest, doordat ik mijn eigen lichaam en spieren, ontspannen, spannen, samenwerking, kettingreactie van die beenspieren die helemaal naar boven toe, mijn gezichtsspieren kunnen raken. Dat mijn tong heen en weer beweegt, dat dat maakt, dat ik dat begrijp en ook zelf kan voelen, dat ik daardoor beter heb begrepen hoe die hele samenwerking zit. En dat ik het daarom ook beter heb kunnen opschrijven.

Dus ja, ik kan voor iedereen, sowieso mensen met evenwichtsverlies, aanraden om Ismakogie te gaan doen. En ja, ook voor alle mensen die sowieso ergens een probleem mee hebben in het bewegen of die niet naar de sportschool kunnen maar wel eigenlijk, ja, zich soepel en lenig willen voelen: ga Ismakogie doen!

Er zijn nog niet overal docenten in het hele land en toch hoop ik dat dit veel meer gaat uitvloeien als een nog grotere olievlek, zodat het op veel meer plekken bekend gaat worden en dus bereikbaar wordt voor iedereen die op deze manier wilt leren bewegen.

Dus ik kan het alleen maar aanraden en wie weet heb ik het er nog een keer over. Ik heb het nu een klein beetje jou ervan, ja... mee kunnen laten beleven. Ik weet niet of je ook de oefeningen mee hebt gedaan terwijl ik het ook vertelde. Anders luister je gewoon nog een keer. En anders ga dus een les doen! Ga kijken waar je wel mee kan doen met een workshop of een cursus of online, kan ook. Dat je dus gaat begrijpen hoe jouw lichaam in elkaar zit en hoe dat voelt allemaal. Ik wens het jou ook toe!

Dit is het einde van aflevering 12, over Ismakogie! Dus dank je wel voor het luisteren en ...ehm...... beweeg bewust! Dat vooral!