Korte reflectie op het jaar 2020. Mijn kwaliteit flexibiliteit, heb ik die wel in kunnen zetten? Het psychische evenwicht is dynamisch en zeker geen stabiele toestand.

Dit is een aflevering die nu niet meer actueel is, maar wat zomaar weer zou kunnen gebeuren in de wereld.

(foto zelf gemaakt van een Zelfje)

Volledig transcript:

De lockdown. Maart 2020, dat ging mijn voorstellingsvermogen te boven. Ik vind het eigenlijk ook best spannend om 't daar nu over te hebben. Alleen denk ik niet dat ik de enige ben. Ik denk dat heel veel mensen het hebben meegemaakt, dus ja, ik wil daar even iets over delen. Want wat mij is opgevallen dat, mijn kwaliteit is flexibiliteit en dat vind ik een mooie kwaliteit, en ik vroeg mij af toen aan het begin van die lockdown, dat ik niet begreep wat er nou precies aan de hand was, dat dat dus mogelijk is om met een heel land in lockdown te gaan, dat er iets ook wereldwijd aan de gang is, dat... Hoe beweeg ik daarin mee? Kan ik daarin wel meebewegen? En het leek wel alsof ik het op dat moment niet kon. Dat ik dat zó moeilijk vond, zó lastig vond, dat ...ehm... juist omdat ik het niet begreep.

En tijdens mijn wandelingen, ik ben vanaf die tijd elke ochtend -bijna elke ochtend- een wandeling gaan maken en ik merkte tijdens die eerste wandelingen, dat ik de mensen -enkele personen- die ik tegenkwam op mijn wandeling, dat ik die geen gedag zei. Dat ik niet eens oogcontact zocht en toen ik me dat realiseerde, had ik ineens van: dit wil ik anders. Ik wil niet anoniem rondlopen en ook de ander niet zien. Ik wil juist wél het contact hebben met die mensen die ook die ochtendwandeling maken. Dus vanaf die tijd ben ik toch weer, zoals ik eigenlijk altijd al deed, mensen aan gaan kijken, oogcontact zoeken, een knikje geven of goedemorgen zeggen. Eigenlijk iets wat zó normaal was, was er dus even niet. En heb ik daarna wel weer gedaan. Wat ik nu weer heel gewoon vind. En daar was ik blij om. Het enige andere is dat je dus op afstand langs elkaar heen loopt en dat hoeft niet meteen vreselijk te zijn. Dat was in het begin zo nieuw en raar en je probeerde juist die andere mensen te vermijden. Nu neem je wel afstand, maar je vermijdt die persoon niet, omdat je wel het oogcontact zoekt. Alleen dat duurde dus even, dat was niet vanzelfsprekend dat ik dat zo maar die eerste ochtendwandeling al op kon pakken.

Wat er ook gebeurde in die eerste dagen, is dat ik ontzettend wankel werd met lopen en zo. Ik heb echt mijn wandelstok meegenomen om wat steviger te lopen, want ik was niet zo zeker van mezelf. En daarmee, omdat ik dus die wankelheid ook zó voelde, dat ik zelfs die wandelstok nodig heb -dat heb ik al een hele tijd niet meer nodig gehad- maakt dat ik dus zelf al door had van: ik ben niet helemaal meer in evenwicht. Ik ben niet helemaal meer zo sterk. Ja, ben ik dan flexibel, beweeg ik dan wel of niet mee?

In zoverre beweeg ik mee, dat ik dan toch nog wel naar buiten ga met die wandelstok en toch ging wandelen. Wat ook kan zijn, is, dat ik in die tijd dus het hele sporten, sportscholen alles was meteen dicht, dat ik juist dat sporten zo nodig heb om mijn evenwicht sterk te houden en dat viel dus helemaal weg, dat ik daardoor dus meer wankel werd. Dus is het nodig dat ik veel aan het sporten ben, veel dat evenwicht uitdaag, veel trigger om me dus juist evenwichtiger te voelen tijdens het lopen. Het zou kunnen. Dat ja, dat weet ik pas wanneer ik ook weer dus eigenlijk ga sporten, regelmatig ga sporten en dat evenwicht veel meer ga triggeren, want ik merk dat ik het in huis gewoon te weinig doe. Daar zal ik niet de enige in zijn. Er zijn mensen die juist veel meer zijn gaan hardlopen en heel veel meer zijn gaan wandelen. Bij mij is dat, de dingen die ik in huis doe, wat ismakogie-oefeningen, een beetje fitness-oefeningen, warming-up oefeningen, af en toe een yoga-oefening, daar houdt het dan ook bij op. Ik zou veel meer willen dus, ja, flexibel?

...ehm... ik heb wel meebewogen dus, alleen ja, even kijken, als ik nou ga kijken naar het werk: Ik had op dat moment, in maart 2020, dat allerlei afspraken die vielen weg. Ik had wel met cliënten af en toe nog een afspraak, maar dat was dan online. Dat gebeurde op een gegeven moment online, maar alle andere afspraken vielen ineens weg. En ik had dus geen werk meer buiten de deur, dus ik hoefde niet met het openbaar vervoer, ik hoefde niet op de fiets weg, ik hoefde geen mensen te ontvangen. Aan de andere kant ik had toen ook alle tijd en daar heb ik het hele voorjaar en de zomer, naar de zomer toe, voor gebruikt, om de puntjes op de i te zetten wat het boek betreft. Want met de vormgever, die was er al mee bezig om dat boek dus écht mooi vorm te geven, maar daar hebben we heel veel overleg in gehad en heel veel mailen over en weer, telefonisch contact. Dat was ook wel heel fijn dat ik dus daar alle tijd voor had om daar mee bezig te zijn. Dat had anders best nog wel lastiger geweest, was ik veel meer in het weekend nog daarmee bezig geweest of de avonden. Nu kon ik de avonden gewoon lekker dingen voor mezelf doen, rondje wandelen met Roel en dan lekker televisiekijken en anders was ik misschien veel meer nog voor dat boek bezig geweest en dan was het en-en geweest. Dus ja, zo erg was het dan ook niet.

En tóch bleef het nog steeds onvoorstelbaar, dat die hele wereld in de ban is, nog steeds, ik wil zeggen 'was' maar het is nog steeds, in de ban ís van al die maatregelen die genomen moeten worden om dat hele corona-virus wat nu de wereld betreft, om dat onder controle te krijgen. Ja, ik blijf nog steeds wankel, dat gaat op en neer. Er zijn dagen dat ik dus nog steeds niet stevig loop, dat ik zwaar loop. Dat ik mezelf een beetje mee moet trekken om die ochtendwandeling goed te doorlopen, letterlijk. Ja, dat komt toch nog steeds dat... het gaat mijn voorstellingsvermogen nog steeds te boven wat er allemaal aan de hand is. Aan de ene kant went dat en aan de andere kant went het niet. Ben ik het nog steeds niet gewend en raak ik er misschien ook helemaal nooit aan gewend. Dus dat hele evenwicht, zowel fysiek als psychisch, het is heel dynamisch, het gaat heen en weer, als een wip gaat het op en neer. 

Evenwicht, dynamisch dus, het is zeker geen stabiele toestand.