Lizzy en Amy zijn beiden zeer begaan met het dierenlot. Ons menselijk bewustzijn werd en wordt eigenlijk altijd gezien als de norm; als iets unieks dat ons onderscheidt van andere levensvormen. Nieuwe inzichten in het menselijk én dierlijk bewustzijn confronteert ons echter met vragen als; Is die grens er nog wel? En in hoeverre moeten we hier rekening mee houden bij wetenschappelijk onderzoek?

Het eindexamen filosofie is inmiddels achter de rug. Lizzy en Amy mogen meer dan tevreden zijn over het examenresultaat, aangezien ze beiden hoge ogen hebben gegooid! 

Lizzy is een doorbijter. Als ze het antwoord eigenlijk al goed en wel geformuleerd heeft, blijft ze zoeken naar verbetering. Deze eigenschap brengt je verder, maar ervaar je zelf vast niet als 'makkelijk'. Als ik jouw manier van denken en doen in gedachten neem, dan komt de volgende filosofische uitspraak bijn mij naar boven: 'Tegenslag is de beste gelegenheid om te tonen dan men karakter heeft.' - Seneca. Lizzy; jij hebt karakter!

Amy gaat filosofie studeren. Ik houd ervan om te filosoferen. Toch zou ik niet iedereen een studie filosofie aanraden, maar Amy wel. Op voorhand over een bepaald relativeringsvermogen beschikken, acht ik een noodzakelijke kwaliteit, waar jij Amy over beschikt. Bij jou denk ik daarom aan een uitspraak van Rabindranath Tagore: 'Het verstand dat scherp is maar niet breed blijft steken bij ieder punt en komt niet verder.' - Jouw verstand is scherp én breed. Jij ontsteekt het licht! Niet alleen voor jezelf, maar ook voor anderen. Zo komen alle mensen verder.