In deze aflevering van Kind op de vlucht delen Hennie Volman-Krutwagen (1930) en haar broer Henk Krutwagen (1933) hun herinneringen aan de evacuatie tijdens de Tweede Wereldoorlog. Ze groeiden op in een katholiek gezin in het buurtschap De Pals, net buiten Westervoort. Hun vader werkte als stoker in de steenfabriek, hun moeder runde het huishouden. Het gezin leefde eenvoudig maar hecht, met veel warmte en humor.

Tijdens de oorlog veranderde het leven in Westervoort ingrijpend. Door de strategische ligging van het dorp werd het herhaaldelijk beschoten. Hennie en Henk beleefden bombardementen, moesten vluchten naar schuilkelders en zagen van dichtbij hoe de luchtlandingen begonnen.

In het najaar van 1944 volgde de verplichte evacuatie. Samen met duizenden dorpsgenoten trokken ze te voet en op platte wagens met rode kruisen richting de Achterhoek. Onderweg smokkelden ze een geslacht varken mee, verstopt in een kinderwagen met een poppenhoofd erbovenop.

In Keijenborg (voormalige gemeente Hengelo Gld) vonden ze een nieuw thuis bij een protestantse boer die hen met open armen ontving. Ze sliepen op stro, hielpen mee op de boerderij en ontdekten een wereld zonder bombardementen — vol rust, eenvoud en zorgzaamheid.

Na de bevrijding keerden ze terug naar een verwoest Westervoort. Alles was kapot of gestolen, en het gevaar van landmijnen was nog overal aanwezig. Toch vonden ze opnieuw hun plek — gesterkt door de solidariteit en saamhorigheid die ze in de Achterhoek hadden ervaren.

Een intiem dubbelportret over hoe kinderen oorlog beleven: over angst en verlies, maar ook over gastvrijheid, verbondenheid en kleine momenten van geluk in donkere tijden.