De werken van Mirre Yayla Séur beginnen vaak met de interesse in een materiaal dat van gedaante verwisselt: ijzerdeeltjes in het smeltwater van gletsjers die in de Gelderse bodem ijzererts vormen, vezels uit een agaveplant die na een brute afmatting tot sierlijke draden worden gekamd en verweven, of bacteriën die op ijzer leven en als pigment voor verf kunnen dienen. Maar tijdens het materiaalonderzoek dringen zich al snel vragen op: wat betekent het om te ‘zorgen’ voor een slijmerig drabje bacteriën? Welke elementen van een lichaam bestonden al vóór ze tot dat lichaam gingen behoren, en wat worden ze als het lichaam verdwijnt? Door haar oog voor zowel concrete als abstracte zaken, krijgen haar installaties en performances hun poëtische zeggingskracht.