Annabelle Binnerts werkt met taal als materiaal. Vaak krijgt dat de vorm van geschilderde zinnen op muren, zorgvuldig afgestsemd op de ruimte om hen heen. Ze spelen met het idee van een fysiek karakter van woorden: welke mentale ruimte kan een woord oproepen, hoe kan een zin alleen naar zichzelf verwijzen en claustrofobisch aanvoelen, heeft een woord een voor- en een achterkant, en wat is er voor nodig om de woorden in een zin in slaap te laten vallen?