De schilderijen van Jana van Meerveld onttrekken zich aan een gemakkelijke omschrijving: er is een basaal landschap in te herkennen, maar er zijn vaak ook meerdere lagen van abstracte tekens en vormen. Een speciale schildertechniek zorgt ervoor dat ze niet al te planmatig te werk kan gaan, en de intense ervaring die ten grondslag ligt aan een werk ongehinderd op het doek overgebracht kan worden. Ook brengt ze schilderingen aan op grotendeels verlaten en unheimische plekken op industriële plekken, waar de natuur het zwaar te verduren heeft, als stille (en illegale) daad van verzet tegen de uitbuiting van de aarde.