Jaap Scheeren fotografeert op grappige en poëtische manier zijn dagelijkse omgeving. Zo ontstaat er een afwijkende blik op de werkelijkheid, die veelzeggend kan zijn over ons leven. In zijn fotoroman The Flipping Bird toont hij de natuur als femme/homme/x fatale, die de besluiteloze, destructieve mens kan verleiden, maar evengoed de middelvinger kan geven. Ook vertaalt Jaap sleutelmomenten uit zijn eigen -betrekkelijk normale - leven naar beeld: het kwetsbare gevoel als kersverse vader verantwoordelijk te zijn voor een baby wordt een video van een man die in een pallet met eieren valt, en de as van zijn gecremeerde oma Toos wordt gebruikt als pigment voor haar portretfoto.