Atousa Bandeh Ghiasabadi vermengde voor de poëtische film The Day I Disappeared de ervaringen van haar eigen vlucht van Iran naar Nederland met dat van anderen, om tot een universeler verhaal over vluchten te komen. Ook in haar latere werk speelt haar geboorteland vaak een rol: in een associatieve video met mijmeringen om er een stuk grond te kopen, of in een schilderij waarin ze zichzelf vastlegt als presentator van het journaal, vanwege de onvermijdelijke vraag om te duiden wat er in Iran gebeurt. Als stadstekenaar van Amsterdam brengt ze situaties van onvrijheid in beeld, terwijl ze aan haar beeldscherm gekluisterd zit om met zorgen en hoop de protesten voor vrijheid te volgen, die op dit moment door dappere Iraanse vrouwen worden gehouden.