Olphaert den Otter schildert al zo’n dertig jaar met de eeuwenoude techniek van ei-tempera, een keuze die hem op de academie wegleidde van de destijds modieuze hang naar vernieuwing. In zijn reeksen onderzoekt hij gestaag, per schilderij, een facet van een bepaald thema, in een beeldtaal die zowel verleidelijk als helder moet zijn. Zijn reeks World Stress Paintings bijvoorbeeld, vereeuwigt vluchtige nieuwsfoto’s op doek, maar dan zonder de mens die voor de aangerichte catastrophe verantwoordelijk is. Wat overblijft is de blik op het landschap en het besef dat de mens zich tegen de natuur heeft gekeerd waar hij zelf onderdeel van is.