Na een zwangerschap vol zorgen en de angst in de eerste twee maanden van zijn leven, heeft Maartje afscheid moeten nemen van haar zoontje Benja toen hij nog maar twee maanden oud was. Maar toen hij was overleden voelde ze geen verdriet meer. Een zoektocht komt op gang.
"Hoe kan het nou toch dat ik niet verdrietig ben nu mijn kind dood is? Waar is mijn verdriet? Waar is die angst en frustratie die ik had toen ik bang was dat hij dood ging. Waar is die? Ik dacht : Ik heb geen verdriet, dus ik hou niet van hem. Er was schaamte, schuldgevoel en mensen zeiden de klap komt nog wel. Maar ik voelde zo veel liefde en ik dacht; dat kan niet fout zijn? Ik kan niet gek zijn als ik zo veel liefde kan voelen."
Het boekje waar in de podcast naar verwezen wordt is het Spookje van de dood van Marie-Claire van der Bruggen.
