Eddy van Wessel is een documentairefotograaf in conflictgebieden, die het leven aan de rand in alle aspecten vastlegt.
Zijn werk is als een soort ruw materiaal van de ziel dat betekenis geeft aan de werkelijkheid of deze in twijfel trekt. De kijker wordt heen en weer geslingerd tussen de waanzin van de schepping en de menselijke liefde, tussen instemming en weigering.
De foto's van Eddy zijn het resultaat van zijn doorzettingsvermogen, koppigheid en onverbloemde interesse in zijn medemens en zijn nieuwsgierigheid naar wat oorlog met de mens - en zijn medemens - doet. Eigenlijk zijn Van Wessels foto's een grafisch protest tegen de zinloosheid van oorlog en het streven van de mens om groter te zijn dan zijn lijden.
Eddy is viervoudig winnaar van de Zilveren Camera, de belangrijkste prijs in Nederland voor fotojournalistiek.
Hij verslaat nu de oorlog in Oekraïne en de wederopbouw in Irak.
Owen wilde liever niet mee naar Irak, dus zocht hij Eddy thuis op tijdens de voorbereidingen voor zijn boek en tentoonstelling.