Deze podcast wordt mede mogelijk gemaakt door Dakzaken

Wees Dankbaar voor wat je hebt......

Mijn gast Ellen Winter Andragoloog, muziekliefhebster en voormalig docente en studentcoach aan faculteit Economie van de Hogeschool van Amsterdam.Met Bijzondere dank aan de Collega Michel Onwezen, die Ellen muzikaal verrast met zijn vertolking van het lied "zing dan" van Jenny Arean.

Ellen Winter (66) groeide op in Vlaardingen, als oudste in een gezin van vier kinderen. Ze werd omschreven als rustig, vrolijk en nieuwsgierig. Ze hield van lezen, werkstukken maken en deed het goed op school, anders dan haar broer en zus. Haar ouders, Amsterdammers met scherpe humor, waren zuinig en gaven haar discipline en respect mee. Zingen en dansen hoorden bij het gezin: haar ouders zongen vaak samen en dansten in de huiskamer.

Na de middelbare school begon Ellen aan psychologie, maar stopte omdat de manier van lesgeven niet bij haar paste. Ze volgde een medische secretarissenopleiding en werkte in het Wilhelmina Gasthuis, waar ze met andragologie in aanraking kwam. Deze studie paste beter bij haar: kleinschalig, interactief, en maatschappelijk betrokken. Ze raakte actief in demonstraties en studentenbesturen, en kwam zelfs in de universiteitsraad terecht.

Tijdens haar studie werd ze betrokken bij kraakacties en protesten zoals de bezetting van het Maagdenhuis. Uiteindelijk werd andragologie opgeheven, maar ze kon de studie afronden met een onderzoek naar vrouwen in bedrijfsopleidingen.

Na haar studie volgde een omscholing tot trainer-opleider. Haar eerste baan was bij de HEMA, waar ze trainingen gaf. Daarna volgden functies bij de gemeente Heemskerk en de FNV, waar ze een internationaal project over armoedebestrijding leidde.

Via een contact kwam ze bij de Hogeschool van Amsterdam terecht, waar ze ruim twintig jaar werkte als docent, coach en begeleider van studenten, onder andere bij de Johan Cruijff University. Daar leerde ze omgaan met topsportstudenten die veel weg waren. Humor en theatraal talent hielpen haar voor de klas.

Dieptepunten waren er ook. Ellen kreeg tweemaal kanker: eerst borstkanker, later huidkanker met uitzaaiingen. Beide keren werkte ze zoveel mogelijk door. Haar kleinkinderen hielpen haar tijdens de moeilijke periodes: ze leerden haar weer de schoonheid van kleine dingen te zien.

Hoogtepunten waren er in de vorm van een masteropleiding op latere leeftijd, het presenteren van onderzoek in New York, en het invoeren van praktijkgericht onderzoek in het hbo. De laatste jaren koos ze bewust voor wat haar blij maakte: het begeleiden van studenten bij hun afstudeeronderzoek en werken aan thema’s als circulaire economie.

Ze stopte iets eerder met werken om meer tijd te hebben met haar partner, kinderen en kleinkinderen. Haar afscheid vierde ze met een salonboot vol muziek en zang, geïnspireerd door haar ouders en de Amsterdamse liedcultuur.

Muziek loopt als een rode draad door haar leven: ze zong altijd in koren en bandjes en bracht dit ook over op haar kinderen en kleinkinderen.

Belangrijkste uitspraken en adviezen

• Ik heb altijd geprobeerd taken te doen die ik graag wilde en actief aangegeven wat ik leuk vond.

• Netwerken is belangrijk: met collega’s praten, horen wat zij doen en aangeven waar jij meerwaarde kunt bieden.

• Blijf nieuwsgierig en leer door, ook later in je loopbaan.

• Gebruik humor en relativering om spanning weg te nemen.

• Sluit dingen goed af: markeer momenten in je leven.

• Geniet van de kleine dingen – kinderen en kleinkinderen laten zien waar het echt om gaat.

• Het belangrijkste is: lang bij elkaar blijven en veel plezier hebben met elkaar.

Fijn dat je luistert naar Pensionado!

Contact? patrickoudijk@me.com