Je denkt er niet meteen aan, maar taal is van onschatbare waarde als agent. Uiteindelijk heeft de rechter een goed geschreven proces-verbaal (PV) nodig. Maar wat is precies “goed”? Remy, Hendrik Jan en Sanne delen hun ervaring uit de rechtszaal, waar een advocaat er alles aan doet om zo’n PV uit elkaar te trekken. In deze aflevering spreken we ook met docent Joke die de studenten een case voorlegt van hoe het juist niet moet.

“IK WORD AGENT” is een podcast van de Politieacademie en de politie. In deze podcast volgt interviewer Lotte Sluiter drie eerstejaars studenten aan de Politieacademie die het eerlijke verhaal vertellen. Kortom, ontdek hoe het er écht aan toe gaat op de Politieacademie.

Ook agent worden? Kijk op kombijdepolitie.nl

De case

Dit is de foutieve tekst van een (fictief) proces verbaal, die Joke voorleest in de aflevering:

“Ik doe aangifte van vernieling. Op 13 september was ik in het centrum van Uitdorp. Ter hoogte van café Het Slokje stonden twee manspersonen die ik niet ken, ze zaten beide op hun telefoon. De man met het groene vest heeft een Hollands uiterlijk en lijkt op een junkiefiguur. De andere jongen droeg Nike-schoenen, een spijkerjas en is klein. Ik loop langs de drogist en opeens vliegt de man mij aan. Even daarvoor heeft hij mij al met een vuile blik aangekeken en siste: ‘Oppassen jij.” Toen verkocht mij een trap. Mijn plastic zonnebril viel op de grond en ging kapot en zat er een scheur in mijn lakleer schoen. Ik had gelijk pijn aan mijn schouder en werd met de ambulance in het ziekenhuis opgenomen. Daar waren ze anderhalf uur bezig om mijn linkerarm in mijn schouder terug te plaatsen. De emotionele schade is enorm, ik durf niet meer over straat.”