Olivier Winants: als je met ongeheeld ontwikkelingstrauma partnerrelaties aangaat dan levert dat gezeik op. Ik ben zelf koning daarin.

Het thema relationeel-, ontwikkelings- of vroegkinderlijk trauma heeft mij uitgekozen. Van jongs af aan is dat waar ik mee te dealen had. Daar zit heel veel verlies in. En het heeft me ook heel veel gebracht. Ik werk persoonlijk al 20 jaar met dit thema en ik ben nu 41. Rondom mijn 21e werd mij duidelijk oei, ik ben hier toch niet zo goed uitgekomen als ik dacht. En sinds een jaar of 10 werk ik professioneel met mensen.

Als je met ongeheeld ontwikkelingstrauma partnerrelaties aangaat dan levert dat gezeik op. Ik ben zelf koning daarin. Dit is mijn derde relatie waar ik uit stap. Ik doe ook relatietherapie met koppels en zie dat al 10 jaar. De aantasting zit op onze bekwaamheid om in een relatie te zijn. En alles is relatie. En als je daar niet naar gaat kijken en in gaat helen, dan bouw je iets op een heel wiebelig, aangetast fundament.

Wat zo essentieel is aan vroegkinderlijk trauma is dat je als kind per definitie machteloos bent. Het gebeurt jou. Je eerste twee verzorgers en dat zijn vaak papa en mama in deze wereld; deze twee oertypes staan symbool voor de wereld en het leven. Als dat pijn gaat doen dan, als die niet te vertrouwen zijn, als die niet beschikbaar zijn dan print dat een diepe relationele onveiligheid in ons en die brengen we mee, in alles waar we in contact mee zijn. Ongeheeld trauma tast je vrije wil aan

Ik zie heel duidelijk, en ik weet dit is een grote stelling, dit is voor mij het fundament van wat er op alle andere vlakken mis gaat. Als de wonde, de splitsing op ons relationele kanalen zit dan tast dit alles aan. Want alles wat wij mensen bouwen of doen is relationeel van aard. Daarom halen zoveel maatschappelijke initiatieven het niet en rommelt de politiek een beetje in de marge.

Meer over Olivier:
Integratieve lichaamsgerichte trauma-therapeut
http://www.fluxaeterna.nl
Zijn teksten vind je op:
https://www.linkedin.com/in/olivier-winants-74761125/