Peter Bogers:
Stiekum weet iedereen dat het maar een half verhaal is, en ik wist het zelf ook.

'Ik was in Afrika met een reisgenoot toen we werden aangevallen door een luipaard. Ik had tegen hem gezegd: ‘ren niet weg als we een kat zien, blijf staan, kijk aan’. Hij rende naar de auto... Ik hoefde niet na te denken en sprong ertussen, met een stok in mijn handen. Het enige wat ik dacht was: ‘ik verscheur je helemaal, ik maak je helemaal dood’. En de luipaard draaide zich om.

‘s Avonds bij het vuur zei mijn reisgenoot: ‘dat doe ik nou altijd, ik ren overal voor weg’. En ik dacht dat is apart: ‘ik ren nooit ergens voor weg’. Ik kreeg een mooie spiegel. Hij vroeg mij of ik bang was. Ik antwoordde: ‘nee, ik was helemaal niet bang, het was heel opwindend’. Mijn opmerking bleef bij me. Dat kan niet waar zijn, als zo’n beest op je af komt stormen.

Ik moet bang geweest zijn, maar ik voelde het helemaal niet. Ik ben naar de huisarts gegaan en vertelde hem: ‘ik heb een probleem ik ben nooit bang’. De huisarts begon te lachen en vroeg of ik daar last van had… Ja, ik word er doodsmoe van. Ik ben altijd aan het scannen waar het gevaar is.

Toen werd mij steeds duidelijker, ik sta altijd extreem aan. En dat is fijn, maar niet altijd. Ik kon er niet voor kiezen. Het was een beveiligingsmechanisme geworden.'

Meer over Peter:
Neemt mensen mee op reis naar Afrika en terug naar de kern.
https://www.noordzuid.eu/