Het besluit om glyfosaat in Europa nog 10 jaar toe te staan, maakte mij woedend. De slappe Nederlandse politiek, met de opeenvolgende ChristenUnie-ministers Staghouwer, Schouten en Adema, versterkte die woede. Er is overstelpend bewijs dat het middel schadelijk is. Zelfs als het maar aanwijzingen zouden zijn, zou dat voldoende moeten zijn om het voorzorgsprincipe te hanteren. Nee, tenzij.
De Europese landbouw moet geholpen worden om niet de schadelijke sector te zijn die het nu is. De macht van de vervuilende agro-industrie moet worden ingeperkt, op zijn minst. Vandaar dat de komende verkiezingen weer erg belangrijk zijn. Niet alleen om radicaal-rechts te stoppen, maar ook om de Europese democratie te versterken.
Op 23 mei jongstleden lukte het Ines Kostic (PvdD) een motie te laten passeren die middelen met glyfosaat zoveel mogelijk van de markt haalt, zolang niet onomstotelijk is bewezen dat het middel geen gezondheidsschade geeft. Eindelijk, het voorzorgsprincipe? De grote vraag is natuurlijk of het nieuwe kabinet die motie gaat uitvoeren.
Intussen is er een internationale organisatie die meer dan 30 jaar strijd tegen het gebruik van voor mens en natuur schadelijke pesticiden, het Pesticide Action Network (PAN).
Met de Europese verkiezingen op komst leidde dat naar een gesprek met Tjerk Dalhuisen, verantwoordelijk voor de communicatie van de Europese afdeling van PAN.
- PAN Europe
- PAN Netherlands
- Meten = Weten (Drents netwerk tegen pesticiden)
------
🥁 Meer woede en liefde vind je op het blog Bart van Maanen.nl. Meer over podcasts maken bij Studio Klankplank, waar je professionele ondersteuning kunt krijgen bij het maken van je eigen podcast. 🎙🎤
🏆 Huldeblijken, vragen en suggesties kun je sturen naar mail@klankplank.nl
❤️ Voorlopig kost deze podcast alleen maar geld. Wil je deze podcast financieel steunen - maandelijks of eenmalig, dan kan dat via Petje Af - petjeaf.com/metwoedeliefde
Alvast dank.