Op het pad van je ziel, aflevering 2: Nathalie Toisuta. “We dragen de geschiedenis van ons systeem altijd met ons mee”
Nathalie Toisuta is kind van een Molukse vader en een Nederlandse moeder. Ze neemt ons in deze aflevering mee in de beladen en complexe geschiedenis rondom Nederlands-Indië, de knillers en het Molukse leed. Yvonne vraagt hiernaar omdat dit in opstellingen veelvuldig als thematiek aanwezig is. Peter voelt zich persoonlijk betrokkken, zijn vader heeft gevochten in de Indonesische onafhankelijkheidsoorlog.
Nathalie vertelt hoe haar familiegeschiedenis geleid heeft tot een leven dat in het teken staat van vrede. Ze werkt als documentairemaker voor War Child, waarbij het voorkomen van oorlog en het behouden van vrede centraal staat. Ze is oprichter van o.a. Herdenken Vol Leven en nog veel meer bijzondere initiatieven waarbij ze systemische rituelen aan herdenken koppelt. Ze vertelt zoals ze leeft, zo kennen wij haar, veel en vlug. Laat je meenemen door de deze ijzersterke vrouw met een innerlijke kompas. Het is niet altijd makkelijk om met zo’n eigen kompas te leven, voor Nathalie wel noodzakelijk.
Systemische ontmoetingen: Op het pad van je ziel:
Deze serie ‘Op het pad van je ziel’ is een podcast serie van Vidarte. Yvonne Stams en Peter Dalmeijer voeren gesprekken in het kader van systemische ontmoetingen met collega’s uit het werkveld.
Door deze serie willen we luisteraars inspireren en van experts uit het systemische werkveld leren hoe een polariteit hun leven heeft beïnvloed. We laten ons raken en onderdompelen in het pad van de ziel van onze ‘systemische’ collega.
We leven in een tijd waarin polarisering veel voorkomt. Als systemisch opsteller komen wij polarisatie voortdurend tegen in het leven van mensen en in de dagelijkse praktijk binnen organisaties. Dat wat er mag zijn en op de voorgrond staat en dat wat er niet kan zijn en op de achtergrond gehouden wordt. We laten de etalage van onze winkel graag zien, maar wat speelt er zich af in het magazijn achter het gordijntje?
We zullen allen onze weg moeten vinden in een wereld waarin snel in een dynamiek gezogen kunnen worden of blijven.
Just do the steps that you've been shown By everyone you've ever known
Until the dance becomes your very own No matter how close to yours
Another's steps have grown
In the end there is one dance you'll do alone Jackson Browne: for a dancer (Late for the sky, 1974)