Soms zit het mee en soms zit het tegen.

Deze week zit het voor mij een beetje tegen. Ik ervaar wat lichamelijke ongemakken, maar vooral ben ik verdrietig omdat ik gestopt ben met het begeleiden van ceremonies met plantmedicijn.

Waar ik dan wel weer blij van word, is dat ik dicht bij mezelf ben gebleven door deze beslissing. Maar boy, oh boy, wat zal ik het missen.

Maar he, waar de ene deur dicht gaat, gaat zomaar een andere weer open. Daar kijk ik naar uit, maar nu even wonden likken...