Als Aileen Middel – klein en vaak op school gepest – kwam ze in 1985, 15 jaar oud, met behulp van NS-tienertoer, vanuit Groningen naar de Bijlmer, op zoek naar graffiti, haar lievelingskunst. De Bijlmer leek haar een plek waar graffiti te vinden zou zijn, want die stad, vond ze, leek op New York en daar werden de mooiste en verfijnste tags gemaakt. Tags zijn de graffiti handtekeningen waarmee je jezelf op de wereld zet en een bijzondere identiteit kan verwerven. En als je het goed doet, fleur je bovendien het stedelijk leven op.  

Aileen wilde ook haar naam op een muur. De Bijlmer werd haar plek, haar paradijs, dat ze keer op keer bezocht. En op haar 26ste kwam ze er wonen, inmiddels afgestudeerd als kleuter onderwijzeres en al snel werkzaam op een Amsterdamse, door moslims gerunde school. 

Ondertussen werd ze als Mick La Rock een begrip in de Amsterdamse graffiti-wereld, waar men veelal in groepjes ‘nachts met de spuitbus rondtrok, of alleen maar naast het spoor wandelde, van het Amstelstation naar de Bijlmer. Haar collega’s waren bijna altijd jongens en vaak van Hollandse huize. In de Bijlmer had je groepen met namen als OBG, BCFD, TKC, DHK, FFF en VNVT

Mick werd moeder, gaf haar baan in het onderwijs op en besloot ‘het te gaan maken’. En dat lukte tenslotte. Verleden jaar, 2023, volgde de ene grote opdracht op de andere, allemaal muurschilderingen, en 2024 is ook al bijna volgeboekt.