Soraya bracht haar jeugd door in een ouderwetse volksbuurt in het centrum van Amsterdam, ooit neergezet als huisvesting voor de wevers. Met haar ouders - pa was kunstschilder - woonde ze in een smal huisje van drie etages met o.a. geen douche. Na onderhuur in West verhuisde ze in 1980 met haar man - de schilder Valentijn Efiong – naar de Bijlmer ofwel de hoogbouwflat Kempering. In 1981 kreeg ze haar eerste kind. 

Kempering werd een warm nest, vooral toen ze alleenstaande moeder werd. Er was veel contact met de buren en met haar onder-buurvrouw, ook alleenstaand, kocht ze eten in en ze aten gezamenlijk. Vele vriendschappen werden in het flatgebouw gesloten, ook door haar twee kinderen. Maar op zeker moment liep de flat leeg en woonde ze geheel alleen op haar galerij. De flat werd uiteindelijk gesloopt en Soraya verhuisde naar Kikkenstein, een grote flat die nog altijd in z’n originele staat verkeert, inclusief binnenstraat. “Leve de hoogbouw” zegt ze: “wat een wijdsheid met die fantastische lucht en al dat groen.” Bovendien: “De Bijlmer is tolerant, men gunt elkaar wat.”

Inmiddels is Soraya, na een carrière als ontwerpster en zorgverleenster, gepensioneerd en heeft zich als vrijwilligster verbonden aan de Open Ateliers van Kruitberg