In de jaren ‘70 bestond er een regeling voor kunstenaars, de BKR, die voor een redelijk vast salaris zorgde, maar dan moest de kunstenaar een tegenprestatie leveren. Ook om de kunst naar de mensen te brengen bedachten groepen kunstenaars allerlei soorten projecten, die dan voor en met kinderen en ouders in alle wijken van Amsterdam werden uitgevoerd. In de Bijlmer kregen ze een eigen locatie op het eiland in de Bijlmerweide en met behulp van vele anderen organiseerden ze een groots vliegerfestival op het djjklichaam van de komende Gaasperdammerweg. 

Dirk was een hen, geen echte kunstenaar, maar wel tekenleraar, en hij bleef in de Bijlmer hangen, toen de kunstprojecten gestopt werden en huurde met een paar maten een kamer in Koningshoef. Hij werd vast betrokken bij het theater De Bijlmer Gans, in het sociaal-cultureel centrum onder de garage van Gliphoeve en ontdekte zo ook André en Andreetje, het beroemde komische duo van twee Surinaamse grappenmakers. De Bijlmer Gans verhuisde later naar het Krimpertplein en werd Krater, want de omgeving van Ganzenhoef was te onveilig geworden, vond men, met bijvoorbeeld die keet voor drug gebruikers onder de verhoogde Elsrijkdreef. Uit Krater kwam LiLa voort, dat door Dirk werd opgezet, een bedrijf dat zo goedkoop mogelijk lampen en geluid voor allerlei voorstellingen in buurthuizen leverde en vele jaren op het Kwakoe Festival actief was: 1.000 gulden voor zes weken.

In ‘93 verhuisde hij weer naar Amsterdam waar ondertussen docent was geworden op de Theater Academie.