De Open Schoolgemeenschap Bijlmermeer ( de OSB ) was midden in de ‘oude’ Bijlmer gesitueerd, op het Gulden Kruis, aan de Bijlmerdreef, langs de Gooiseweg. De bedoeling was dat naast de school het winkelcentrum De Poort aansloot, want dan konden de winkelende bewoners ook eens de school binnen lopen, want in die jaren, begin ’70, moest alles open en met elkaar in verbinding staan. Het waren de jaren van links, de jaren van het kabinet Den Uyl, toen alles anders moest. Leve de verandering, hoera voor het experiment.

De OSB kwam in ieder geval op de juiste plek, maar links en rechts was het kaal, en is loop der jaren flink uitgebreid en in het westen kwam het woonbuurtje Vogeltjeswei en het oosten Het Gulden Kruis. 

De OSB werd de beroemdste middelbare school van Nederland waar leerlingen in heterogene groepen werden onder gebracht, een mentor kregen en de dag begon met een kringgesprek over wat ze bijvoorbeeld sinds gisteren hadden meegemaakt. Na elke les, 80 minuten lang, werd de les geëvalueerd. Leraar en leerlingen moesten ook zoveel mogelijk samen de lessen gestalte geven. De leraar zat niet autoritair aan een tafeltje, maar was deel van de groep.

De leerlingen bleven drie jaar bij elkaar (een paar jaar zelfs 4 jaar) en zaten dus gemengd. Er waren leerlingen bij, die gezien hun leerprestaties op de lagere school normaliter naar een ambachtsschool zouden gaan of naar de mulo (nu mavo) of bijvoorbeeld vmo. Met z’n allen deden ze alles wat op die diverse schooltypes aan lessen gegeven werd. Zo leerden ze ook koken en strijken en timmeren; en schrijven en toneelspelen. Cijfers werden niet uitgedeeld. In het 3de jaar werd bepaald of ze naar de mulo, de havo of het vwo zouden doorstromen. 

Hoe dat allemaal precies ging, vertelt u Yves van Kempen, die uit Limburg kwam, als neerlandicus zijn eerste baantje op de OSB kreeg en later jarenlang de directeur was. Hij schreef ook een boek over de OSB, getiteld: “ Meester, meester! “, uitgeverij Querido. Luister ook naar onze podcasts met Karin Moor en Maggie Walker.