Voor de meeste mensen in de historie van de mensheid is het leven voornamelijk ”overleven”. Iedereen is dan bezig zich te verhouden tot een overmaat aan gevaar dat door de natuur, de omstandigheden of door andere mensen veroorzaakt wordt. Denk maar aan natuurrampen, ziekten, hongersnoden, vluchtelingen en oorlogen.

In dergelijke situaties heeft de mens zich van oudsher afgevraagd of er een weg uit dit lijden was, dat kennelijk inherent aan het menselijke bestaan is. Het antwoord van alle geestelijke stromingen die vanaf rond 500 v.Chr. in alle cultuurgebieden zijn ontstaan is bevestigend. De stichter van iedere stroming geeft een Weg aan, vaak met regelgeving, die mensen kunnen volgen en houvast kan bieden in moeilijke tijden.

Het grote gevaar is uiteraard dat die regelgeving verwordt tot dogma’s die in relatie tot andere stromingen leiden tot onverdraagzaamheid.