Je kunt er bij iedere nieuwe crisis, oorlog en gedenkdag op rekenen dat iemand het beroemde citaat van Santayana zal aanhalen: "Wie zijn geschiedenis niet kent, is gedoemd haar te herhalen." Het is echter de vraag of alleen het kénnen van de geschiedenis ons al tegen deze zogenaamde doem immuniseert. Wat zou het 'kennen van de geschiedenis' eigenlijk moeten betekenen, als er van iedere gebeurtenis minstens zoveel interpretaties zijn als er mensen bij aanwezig waren? Kortom: is het herhalen van dit citaat nog de moeite waard?

Heb je een verdiepende gedachte over deze aflevering of weet je nog een filosofisch citaat dat wij écht moeten bespreken? Stuur dan gauw een e-mail naar onwijs.diep@protonmail.com