In de 4de en laatste aflevering van de miniserie over de Brusselse politiek verdwalen we in de gangen van het gebouw van het Europees Parlement aan het Place du Luxembourg. De SGP-politicus Bert-Jan Ruissen heeft geen woning in de Europese hoofdstad en ontvangt Harmen en Laurens dus in zijn kantoor. Koffie en kokosmakronen staan klaar op tafel.

Bert-Jan is een vreemde eend in de Europese politiek. Niet eenzaam, vertelt hij, maar wel vaak een eenling in de zaken waar hij voor staat. Als representant van een kleine Nederlandse christelijke partij probeert hij zijn beperkte invloed te vermenigvuldigen door strategisch te kiezen welke strijd hij voert. Tegen abortus en tegen een Europese superstaat, maar voor de belangen van de Nederlandse vissers en de boeren.

Harmen vertelt waarom hij als tiener de gereformeerde kerk vaarwelzei. Laurens onthult dat hij als linkse student ooit juist een verbond sloot met de christelijke jongeren. Bert-Jan leert wat zijn strijd voor de rechten van de vissers te maken heeft met Napoleon Bonaparte.

In dit vierluik De Binnenkamer goes Brussels trekken Laurens en Harmen kriskras door de hoofdstad van de Europese Unie op zoek naar de ziel van de Europese politiek. Want iedereen kent wel de beelden van premier Rutte die een gehaast commentaar geeft voor de televisiecamera’s als er weer een Europese Top is, maar wat gebeurt er in Brussel als er niemand kijkt? Het meeste werk – vooral dat van de 705 leden van het Europees Parlement – blijft voor het grote publiek onbelicht. Deze special brengt daar verandering in.

We bezoeken vier van de 29 Nederlandse mannen en vrouwen die hier werken en meestal ook wonen. Wie zijn deze mensen? Waarom kiezen ze voor een politieke carrière in Brussel en niet in Den Haag? Wat drijft en inspireert hen? En welke offers vraagt het van henzelf en hun gezinnen om alleen nog in de weekenden thuis te zijn. En is het frustrerend of juist rustgevend dat de Nederlandse pers nauwelijks aandacht voor je heeft?