De pot met kokosolie was kwijtgeraakt met de bagage vanuit Sri Lanka. Wékenlang moest Floris op zijn koffer wachten en wekenlang fantaseerde hij er dan ook over wat hij ermee zou doen als hij hem eenmaal in zijn bezit had. 

Dus toen de dag daar was dat zijn koffer ein-de-lijk werd afgeleverd, trok hij hem direct open en toverde de enorme pot met olie tevoorschijn. De verwachtingen waren hoog gespannen, net als zijn broek.

Hij ontstak het houtvuur, drapeerde er alle schapenvachtjes voor die hij kon vinden, en troonde mij naar zijn love nest.

Ik nam plaats. Maar ik had het koud. Ik wilde er niets van zeggen, want ik wilde de sfeer niet verpesten.

Ik was niet in de stemming. Maar dat wilde ik niet zeggen, want ik wilde de sfeer niet verpesten.

Komt dit nog goed? Luister naar dit verhaal uit de oude doos (ja echt).