Het is een feestjaar voor Deborah en Anne-Marij! Dit jaar bestaan de Verbindingsdienst 150 jaar en de Militair Juridische Dienst 75 jaar. Deze aflevering richt zich op het wapen van de Verbindingsdienst en gaat terug naar de veldtelegrafist uit 1874. Deborah en Anne-Marij gaan in gesprek met kolonel Collin van Loon, commandant van het Regiment Verbindingstroepen. Een aflevering vol traditie, militaire muziek, spoken, leeuwen en kleine kreeften.

Transcript

00:00:00 - 00:00:01

Anne-Marij: Heb jij je klapmok al in de aanslag?

00:00:01 - 00:00:02

Deborah: Altijd.

00:00:02 - 00:00:02

Anne-Marij: Heb je de thee.

00:00:03 - 00:00:04

Deborah: Welk vooroordeel willen we gaan bespreken.

00:00:04 - 00:00:05

Anne-Marij: We hebben er zoveel.

00:00:05 - 00:00:06

Deborah: Hebben we er een afkorting bij bedacht?

00:00:06 - 00:00:07

Anne-Marij: Hebben we al een gast?

00:00:07 - 00:00:12

Deborah: Koning, keizer, admiraal, uit de klapmok drinken we allemaal. Ik ben Deborah.

00:00:12 - 00:00:13

Anne-Marij: Ik ben Anne-Marij.

00:00:13 - 00:00:13

Deborah: Luister je mee?

00:00:13 - 00:00:16

Anne-Marij: Naar Klapmok met Thee? Hé, Deborah.

00:00:16 - 00:00:16

Deborah: Hé Anne-Marij.

00:00:16 - 00:00:18

Anne-Marij: We hebben vandaag een feestelijke aflevering.

00:00:18 - 00:00:22

Deborah: Dat dacht ik. Niet zomaar een feest, een heel groot feest.

00:00:22 - 00:00:23

Anne-Marij: Een verbindingsfeest.

00:00:24 - 00:00:26

Deborah: 150 jaar verbindingsdienst.

00:00:26 - 00:00:27

Anne-Marij: Dat is nogal wat.

00:00:27 - 00:00:39

Deborah: Dat is zeker nogal wat. We gaan ver terug. We zijn zeker niet het oudste wapen, regiment, maar het is toch 150 jaar.

00:00:39 - 00:00:42

Anne-Marij: Best oud. Dat halen wij niet bij de Militair Juridische Dienst.

00:00:42 - 00:00:43

Deborah: Nog niet.

00:00:43 - 00:00:48

Anne-Marij: Maar we hebben ook een jubileumjaar: 75 jaar.

00:00:48 - 00:00:49

Deborah: 75 jaar is ook niet niks.

00:00:49 - 00:00:54

Anne-Marij: Daarom kwamen we wel op het idee om daar voor allebei een aflevering over te maken.

00:00:54 - 00:01:07

Deborah: We gaan wat meer stilstaan bij jubilea, daar waar wij van zijn. We hebben in het begin, toen we net begonnen met de podcast. Toen we nog heel pril waren.

00:01:07 - 00:01:08

Anne-Marij: Op het kamertje in Breda.

00:01:12 - 00:01:35

Deborah: Ik zit even te kijken naar deze specifieke podcast, aflevering 3 of zo, over tradities. Dat hebben we deels niet in Breda gemaakt, maar in Rijswijk. Toen hebben we met chef de protocol, Geert, buiten op een bankje een podcast opgenomen over tradities binnen de landmacht. Toen hebben we ook allemaal een stukje gezongen.

00:01:35 - 00:01:35

Anne-Marij: Dat was geniaal.

00:01:35 - 00:01:46

Deborah: De wapenliederenmedley hebben we ervan gemaakt. Hilarisch om te doen.

00:01:47 - 00:01:49

Anne-Marij: We gaan nu ook een echt lied krijgen.

00:01:49 - 00:01:56

Deborah: Van de juridische dienst? Daar hebben we een stukje van laten horen.

00:01:56 - 00:01:59

Anne-Marij: Dat was een bedacht lied op een populair deuntje. Nu krijgen we een echte mars.

00:01:59 - 00:02:15

Deborah: Wat goed. Dat is leuk. Misschien dat onze gast daar dadelijk op terugkomt. We gaan het zien. We hebben ook een jubileumconcert gehad en daar is ook een speciaal muziekstuk gemaakt.

00:02:17 - 00:02:17

Anne-Marij: Dat is gecomponeerd?

00:02:18 - 00:02:34

Deborah: Gecomponeerd speciaal voor dit heuglijke feit. Het was erg leuk. Het is gecomponeerd uit allerlei voor ons bekende stukken, bekende marsen. Er zit ook een stukje Wilhelmus in. Het is heel herkenbaar. Ik was onder de indruk. Het was goed stuk.

00:02:34 - 00:02:35

Anne-Marij: Een traantje?

00:02:35 - 00:02:37

Deborah: Zover gaat het niet.

00:02:43 - 00:02:44

Anne-Marij: Dat kan. Muziek kan veel emotie oproepen.

00:02:44 - 00:02:47

Deborah: Daar hebben we ook een keer een aflevering over gemaakt. Wat een haakjes.

00:02:49 - 00:02:52

Anne-Marij: We kunnen nergens meer over praten zonder dat we er een aflevering over hebben gemaakt.

00:02:52 - 00:02:59

Deborah: Dat is waar. Laten we vandaag even stil staan bij mijn wapen, het Wapen van de Verbindingsdienst.

00:02:59 - 00:02:59

Anne-Marij: We gaan nu naar dé gast luisteren.

00:02:59 - 00:03:29

Deborah: Dat lijkt me ook. Anne-Marij, hier zitten we dan. Met enige trots mag ik welkom heten: onze Regimentscommandant van het Wapen van de Verbindingsdienst, kolonel, Collin van Loon. Ontzettend leuk om je hier in de podcast te mogen ontvangen. Je moet ons even uitleggen wat het betekent om Regimentscommandant te zijn.

00:03:29 - 00:03:49

Collin van Loon: Ik ben commandant van het Regiment Verbindingstroepen. Dat zijn in principe alle verbindelaren, die binnen de landmacht werken. Iedereen met een verbindingsdienstpadje: verbindelaren, burgers die bij ons werken, mensen in de cyberwereld, officieren en informaticadeskundigen.

00:03:50 - 00:03:55

Anne-Marij: Deborah werkt dus eigenlijk bij de verbindingstroepen, je bent een trooper.

00:03:55 - 00:03:59

Collin van Loon: Het is het Regiment Verbindingstroepen en wij zijn van het Wapen van de Verbindingsdienst.

00:04:00 - 00:04:03

Anne-Marij: Klok/klepeltje. Het komt samen uiteindelijk.

00:04:04 - 00:04:04

Deborah: Uiteindelijk wel.

00:04:04 - 00:04:12

Collin van Loon: Het regiment is 150 jaar en het Wapen van de Verbindingsdienst is 75 jaar, dit jaar.

00:04:13 - 00:04:15

Deborah: Dat benodigt wat uitleg.

00:04:15 - 00:04:17

Anne-Marij: Hoe zit dit?

00:04:19 - 00:05:11

Collin van Loon: Ooit, toen Adam en Eva... Iets later, rond 1874, behoorden wij in principe bij het Regiment Genieroepen. Op een gegeven moment was er in het Regiment Genietroepen behoefte aan veldtelegrafisten. Dat was een nieuwe techniek, die op dat moment werd ontwikkeld. De koning heeft in 1874 in een Koninklijk Besluit gezegd dat er een aparte afdeling van veldtelegrafisten zou ontstaan. Dat is het begin van het Regiment Verbindingstroepen en toen nog 75 jaar onder auspiciën van de genie. De eerste 75 jaar van het bestaan van het Regiment Verbindingstroepen droegen we allemaal in een genie-embleem.

00:05:12 - 00:05:22

Deborah: Dat is de helm, zoals we die kennen. Nu is ons embleem een kleinere helm met bliksemschichten.

00:05:22 - 00:05:23

Anne-Marij: Ik zie hem.

00:05:23 - 00:05:35

Collin van Loon: 1 mei negentien 1949, na de Tweede Wereldoorlog, zijn we een eigen zelfstandig wapen geworden. De helm van de genie hebben wij meegenomen in ons embleem.

00:05:35 - 00:05:40

Anne-Marij: Vanaf toen is het het Wapen van de Verbindingsdienst?

00:05:40 - 00:05:46

Collin van Loon: Het Wapen van de Verbindingsdienst is inderdaad sinds toen. Het regiment bestaat langer dan het Wapen van de Verbindingsdienst.

00:05:46 - 00:05:48

Anne-Marij: Toen waren jullie dus geen genieën meer?

00:05:49 - 00:05:52

Collin van Loon: We zijn dat ontstegen.

00:05:54 - 00:05:54

Anne-Marij: Zo kan je er ook naar kijken.

00:05:54 - 00:05:55

Deborah: Die had je niet verwacht. Dat is een goede.

00:05:55 - 00:06:07

Anne-Marij: Dat is interessant. Het padje, het baretembleem dat jullie dragen, heeft z'n oorsprong in de genie. Vandaar dat het een helm is?

00:06:07 - 00:06:09

Collin van Loon: Ja.

00:06:09 - 00:06:11

Anne-Marij: Zijn het bliksemschichten?

00:06:11 - 00:06:12

Collin van Loon: Ja.

00:06:13 - 00:06:13

Anne-Marij: En dat is voor de...?

00:06:13 - 00:06:15

Deborah: Je kijkt een beetje moeilijk.

00:06:16 - 00:06:31

Collin van Loon: De bliksemschichten geven de veldtelegrafie en de signalen weer. Het bericht moet door, nuntius transmittendus is onze lijfspreuk. De bliksemschichten geven de verbindingsweg weer.

00:06:31 - 00:06:36

Anne-Marij: Een veldtelegrafist is iemand, die in het veld zorgt dat er een radioverbinding is?

00:06:37 - 00:06:39

Collin van Loon: Dat was vroeger, toen we net begonnen in 1874.

00:06:39 - 00:06:40

Deborah: Anne-Marij, even terug naar 1874.

00:06:41 - 00:06:51

Collin van Loon: In 1874 was morse net uitgevonden. De exacte data weet ik niet, ik had misschien beter mijn huiswerk moeten doen.

00:06:51 - 00:06:52

Deborah: Ik heb het boek bij me, Collin.

00:06:52 - 00:06:54

Collin van Loon: Dat is een mooi boek.

00:06:56 - 00:07:02

Anne-Marij: Even voor de luisteraar: het boek 'van telegraaf tot satelliet: 125 jaar telecommunicatie in de Koninklijke Landmacht'.

00:07:02 - 00:07:23

Collin van Loon: Dat is uitgegeven toen het Regiment Verbindingstroepen 125 jaar oud was, dus 25 jaar geleden. Dat is een prachtig boek, waarin alles beschreven staat van de veldtelegrafist tot 25 jaar geleden. Toen hadden wij ook satellietcommunicatie. De laatste 25 jaar staan daar natuurlijk niet in.

00:07:24 - 00:07:27

Anne-Marij: Toen was het boek er nog niet.

00:07:27 - 00:07:45

Collin van Loon: Het is begonnen met morse in Amerika begonnen. Op een gegeven moment kwam het Nederland, de NS is daarmee begonnen. Daarna hebben wij morse en veldtelegrafie gebruikt ook voor de verdediging van ons land. Ik ben even de naam kwijt.

00:07:45 - 00:07:47

Anne-Marij: De Hollandse Waterlinie.

00:07:47 - 00:08:14

Collin van Loon: Dat maakte deel uit van de Hollandse verdediging. Daarin moesten veldtelegrafieverbindingen gelegd worden. Op een gegeven moment is besloten dat niet alleen de genisten dat moesten doen, maar speciaal opgeleide veldtelegrafisten. Dat zijn dus die verbindelaren geworden. Dat begon met een man of tien en is later uitgegroeid tot een bataljon en tot veel grotere eenheden.

00:08:15 - 00:08:26

Deborah: Dat is een stukje geschiedenis. Ik zou er graag in blijven willen hangen, maar iedereen die meer geïnteresseerd is in de geschiedenis van de verbindingsdienst verwijs ik naar de historische collectie.

00:08:27 - 00:08:28

Collin van Loon: Dat kan zeker.

00:08:28 - 00:08:28

Anne-Marij: In Amersfoort.

00:08:28 - 00:08:34

Collin van Loon: De historische collectie in het museum van de verbindingsdienst in Amersfoort.

00:08:34 - 00:08:34

Anne-Marij: De Bernhardkazerne.

00:08:34 - 00:08:51

Collin van Loon: Op de Berhardkazerne, gebouw c. Dat is een prachtige verzameling, waar heel veel vrijwilligers hun bijdrage aan doen. Dat wordt heel mooi gedaan. We hebben ook op internet: www.verbindingsdienst.nl een Traditiedocument staan. Daarin kun je ook van alles lezen.

00:08:52 - 00:08:57

Anne-Marij: Wat een goeie tip. Dat gaan we benoemen.

00:08:57 - 00:08:59

Collin van Loon: Via het normale internet.

00:09:00 - 00:09:03

Anne-Marij: Jullie zitten ook op internet bij de verbindingsdienst?

00:09:04 - 00:09:06

Deborah: We kunnen niet achterblijven.

00:09:06 - 00:09:06

Collin van Loon: Dat is ons vak.

00:09:06 - 00:09:12

Anne-Marij: Een link je naar internet: ik had vandaag last van het verbindingsspook.

00:09:12 - 00:09:14

Deborah: Dat is wel een mooie.

00:09:14 - 00:09:17

Collin van Loon: Het verbindingsspook staat vandaag bij de Bravo Compagnie. Dat is ook een stuk traditie.

00:09:17 - 00:09:23

Anne-Marij: Volgens mij hebben we het al eerder gehad over het spook. Daar had jij een leuke anekdote over.

00:09:23 - 00:09:23

Deborah: Heb ik dat wel eens verteld?

00:09:23 - 00:09:31

Anne-Marij: Een nagemaakt spook. Je hebt dat in een podcast verteld, helemaal in het begin, toen we het nog in Breda deden.

00:09:31 - 00:09:32

Deborah: Toen heb ik dat verteld?

00:09:34 - 00:09:53

Anne-Marij: Je mag het nog een keer vertellen. Als niet-verbindelaar: je hebt een verbindingsspook, als er iets mis is met de verbinding. Als onze podcastset het niet goed doet hebben we last van het verbindingsspook en jullie hebben een echt spook, een pop in een soort kastje.

00:09:53 - 00:09:54

Deborah: Een glazen kistje.

00:09:54 - 00:09:59

Anne-Marij: In een glazen kistje. Die wordt af en toe door een eenheid meegenomen.

00:10:00 - 00:10:33

Collin van Loon: Daar zitten spelregels aan vast. Je mag niet zomaar alles openbreken. Als je hem van een andere eenheid gehaald hebt, moet je dat op social media zetten. Het wordt in een register bijgehouden. Je moet precies zeggen waar hij staat. Dan is het aan anderen om te kijken waar ze dat spook op kunnen halen. Dat spook is al overal geweest: in Litouwen, op allerlei missies en oefeningen, in Noorwegen, bij alle brigades. Die heeft heel wat reizen gemaakt.

00:10:33 - 00:10:37

Anne-Marij: Als je het spook hebt, dan heb je ook geen last van het verbindingsspook. Of werkt het niet zo?

00:10:38 - 00:10:42

Collin van Loon: Dat is per definitie niet empirisch bewezen.

00:10:42 - 00:10:45

Deborah: Het brengt wel geluk.

00:10:46 - 00:10:56

Collin van Loon: Ook dit draagt bij aan een esprit de corps. Als je ziet dat zo'n hele eenheid daarmee bezig is om te zorgen dat zo'n spook ergens gejat wordt.

00:10:57 - 00:11:02

Deborah: Het zijn vaak de voorbereidingen waar mensen lol hebben om dat ding ongezien mee te nemen.

00:11:02 - 00:11:06

Anne-Marij: Hij mag niet ergens achter slot en grendel staan.

00:11:06 - 00:11:09

Collin van Loon: Nee, dat is heel flauw. Je moet hem dus niet in een wapenkamer neerzetten.

00:11:09 - 00:11:11

Deborah: Dan krijg je ook braakschade. Dat wil je niet.

00:11:13 - 00:11:22

Collin van Loon: Hij moet op een kantoor staan. Er zitten allerlei regels aan vast. Ook dat staat in het Traditiedocument, hoe dat allemaal in z'n werk gaat.

00:11:22 - 00:11:24

Anne-Marij: Wil je het nog een even vertellen?

00:11:24 - 00:12:59

Deborah: Jazeker. Het was heel leuk. Mijn man moest voor een bevorderingstest voor de commissie komen, de sergeant 1-test lang geleden. Hij kreeg een opdracht en van tevoren was hem verteld dat de enige manier om daar onderuit te komen was om die dag het verbindingsspook te overhandigen. Dan hoef je de test niet te doen en ben je geslaagd. Zo creatief als wij zijn, dachten wij: wij gaan dat spook namaken. Het staat in de schuur. We hebben de grootste lol gehad, oude DT's uit elkaar trokken voor die knopen. De ogen van het spook zijn de kleine knopen van de oude DT. Niemand weet hoe dat spook er echt uit ziet, tenzij hij naast je staat. We hebben een globaal idee van het spook. Met perspex hebben we een hele kast eromheen gebouwd. Het was net alsof hij echt was. Patrick neemt het spook meen en zet hem op die tafel. Zij hadden niet verwacht dat hij dat verbindingsspook zou overhandigen. Toen moest de commissie in beraad.

00:13:01 - 00:13:01

Anne-Marij: Dat gebeurde niet zo vaak.

00:13:01 - 00:13:11

Deborah: Ze wisten niet dat het een nepspook was, dus hij kwam ermee weg. Toen heeft hij opgebiecht dat het niet echt was, maar de grap was geslaagd. Hij staat bij ons in de schuur.

00:13:12 - 00:13:23

Collin van Loon: Dat is leuk. Je ziet allerlei creatieve oplossingen. Laatst had de CEMA-compagnie (Cyber & Electric Magnetic Activities compagnie), daar zitten allemaal brave boefjes zitten daarin...

00:13:24 - 00:13:26

Anne-Marij: Dus is van Peer, toch?

00:13:28 - 00:13:29

Deborah: Nee, dat is niet van Peer, maar die heeft wel CEMA-haakjes.

00:13:33 - 00:13:50

Collin van Loon: Die jongens vinden cyber en hacken leuk. Die hadden dat spook gehaald en allerlei trackers erin gedaan. Dus die wisten altijd precies wat waar dat spook was. Dat was niet helemaal conform de regels, maar heel leuk.

00:13:50 - 00:13:59

Deborah: Dat was nog niet opgenomen in de regels. Dat zou wel een juridisch iets zijn. Het mocht omdat er geen regel voor was. Nu zijn de regels aangescherpt?

00:13:59 - 00:14:09

Collin van Loon: In tegenstelling tot het Wetboek van Strafrecht, dat nooit verandert, waar geen enkele flexibiliteit in zit, hebben we hier de regeltjes iets vloeibaarder gemaakt.

00:14:10 - 00:14:14

Anne-Marij: Het kan met formele wetswijzigingen veranderd worden.

00:14:14 - 00:14:14

Collin van Loon: Toch gaat ons proces sneller.

00:14:14 - 00:14:20

Deborah: Zullen we bij de verbindingsdienst blijven? Dat juridisch blokje komt nog.

00:14:20 - 00:14:47

Anne-Marij: In een andere aflevering. Wij hebben ook een jubileum, 75 jaar. We gaan terug naar de verbindingsdienst. Ik heb het idee, dat het bij de verbindingsdienst... Nu is het natuurlijk een feestjaar en jullie hebben zo'n mooi embleem dat je het hele jaar mag dragen, net als wij nu met 75 jaar. En jullie hebben het spook. Maar jullie zijn wel een beetje van de feesten en partijen.

00:14:49 - 00:14:54

Collin van Loon: Dat is moeilijk te realiseren als je ziet welke budgetten we ter beschikking hebben.

00:14:54 - 00:14:55

Deborah: We zouden wel willen.

00:14:55 - 00:15:21

Collin van Loon: We zijn helemaal niet van de feesten en partijen. We proberen dit jaar wel extra feestelijk aan te kleden. Elke activiteit, die we hebben... We hebben een hele lange historie. Gedurende het jaar hebben we veel momenten dat we iets met het regiment doen. Al die momenten hebben wel een 150-jarig verjaardagsaccent.

00:15:21 - 00:15:24

Anne-Marij: Wat mij opvalt en dat vind ik leuk...

00:15:24 - 00:15:28

Deborah: Waarom denk jij dat we altijd feestjes en partijen hebben?

00:15:28 - 00:15:33

Anne-Marij: Omdat ik regelmatig zie dat er, volgens mij jaarlijks, prijzen worden uitgereikt.

00:15:33 - 00:15:37

Deborah: Dat is niet vanuit het regiment.

00:15:37 - 00:15:47

Collin van Loon: Dat is met mijn andere pet op, als commandant C2OstCo. Dan reik ik elk jaar rond de verjaardag van de verbindingsdienst, 18 februari...

00:15:47 - 00:15:49

Anne-Marij: Er zit wel een link. Het is niet helemaal afgezonderd.

00:15:52 - 00:15:59

Collin van Loon: ...prijzen uit aan de beste in alle categorieën: manschap, onderofficier, officier, burger en nestor van de eenheid.

00:16:00 - 00:16:01

Anne-Marij: Dat vind ik heel leuk.

00:16:01 - 00:16:02

Deborah: Dan word je in het zonnetje gezet.

00:16:02 - 00:16:17

Anne-Marij: Het wordt best wel breed uitgemeten op LinkedIn, daarom zie ik dat iedere keer voorbijkomen. Een leuke gedachte dat je kijkt wie het afgelopen jaar iets extra goeds heeft gedaan of moet in het zonnetje worden gezet.

00:16:17 - 00:16:27

Collin van Loon: Met name het laatste. Er zijn veel mensen die goede dingen doen, maar sommigen springen er met kop en schouders bovenuit. Daar mag je wel een keer aandacht aan besteden.

00:16:33 - 00:16:37

Deborah: Ik heb jaren geleden de Kleine Kreeft gewonnen.

00:16:37 - 00:16:37

Anne-Marij: Dat was voor?

00:16:37 - 00:16:43

Deborah: Wat is het tegenwoordig?

00:16:43 - 00:16:45

Collin van Loon: De meest veelbelovende jonge officier in de onderbouw.

00:16:45 - 00:16:50

Deborah: Hier zit ik, Anne-Marij. Zo ver kun je het schoppen.

00:16:51 - 00:16:52

Collin van Loon: Anders was je nooit zover gekomen.

00:16:52 - 00:16:52

Deborah: Dat denk ik ook.

00:16:52 - 00:17:05

Anne-Marij: Ik ga hem opschrijven: de Kleine Kreeft. Die ga ik onthouden. We hadden het al even over het boek. Komt er nu bij 150 een nieuw boek?

00:17:06 - 00:17:49

Collin van Loon: Dit boek 'van telegraaf tot satelliet' is uitgebracht toen het regiment 125 jaar was. Daar zit veel werk, research en arbeid aan vast. We hebben nu, 25 jaar later, de satellieten nog steeds en ook de verbindingsdienst en het regiment zijn geëvolueerd, veel nieuwe technieken. Je kun daar wel een dik boek over maken, wat ook weer arbeidsintensief is en we moeten naar de kosten kijken. We hebben ervoor gekozen om dat dit jaar niet te doen. Vorig jaar was de genie jarig, 275 jaar. Die hebben een prachtig boek uitgebracht: 'Sodeju!".

00:17:52 - 00:17:53

Anne-Marij: Daar kwamen jullie ook in voor.

00:17:53 - 00:18:38

Collin van Loon: Daar kwamen wij ook in voor. We zijn hebben op de verjaardag van de genie dat boek uitgereikt gekregen door de Regimentscommandant van de genie. Aan dat boek hebben ze zeven jaar gewerkt en daar heeft de NIMH ook een grote rol in gespeeld. Het is heel bewerkelijk om een boek op dat niveau te maken. Wij hebben ervoor gekozen in juni, na de sportdag, voor het feest elk lid van het regiment een fotoboek te geven. Een boek met 150 jaar aan beeldmateriaal van de verbindingsdienst, af en toe een onderschrift maar weinig tekst en veel plaatjes. Een boek met een andere insteek.

00:18:38 - 00:18:41

Anne-Marij: Misschien komt daar een hele jonge Deborah voorbij.

00:18:44 - 00:18:45

Collin van Loon: Dat ze de Kleine Kreeft-prijs in ontvangst neemt.

00:18:45 - 00:18:52

Deborah: Ik weet niet of dat vastgelegd is op foto's. Ik weet niet wie er toen een rolletje in z'n camera had zitten.

00:18:54 - 00:18:54

Anne-Marij: Er zal toch wel iets kan zijn.

00:18:54 - 00:19:04

Deborah: Ik heb geen idee of dat vastgelegd werd toentertijd. Dat denk ik niet. Dat was niet de tijd van de social media, Anne-Marij. Dat was de tijd van de fotorolletjes, toen ik nog jong en veelbelovend was.

00:19:05 - 00:19:06

Collin van Loon: Dat was het pre-Nokia tijdperk.

00:19:09 - 00:19:14

Deborah: Ik twijfel. Het zal erom hangen. Ik denk dat we die al wel hadden.

00:19:14 - 00:19:22

Collin van Loon: Ze zijn nu bezig met het samenstellen van dat boek, alle foto's door de hele verbindingsdienst heen, EOV, cyber, oud, nieuw.

00:19:22 - 00:19:26

Deborah: Waar halen we de foto's vandaan? Is dit een oproep om foto's aan te leveren?

00:19:26 - 00:19:36

Collin van Loon: We hebben bij de historische collectie een grote beeldbank en veel mensen hebben privé grote fotoverzamelingen.

00:19:36 - 00:20:22

Anne-Marij: Dat loopt dus al, daar hebben jullie al de input voor. Wij krijgen ook een boek, daar gaan we het over hebben in de aflevering over de juridische dienst. We zijn er druk mee bezig, 1 mei krijgen we dat uitgereikt. Daar komen ook veel foto's in. Dan blijkt dat je van de afgelopen jaren meer foto's hebt dan van vroeger. Dat zal bij jullie niet anders zijn. Dat is logisch, want iedereen maakt met zijn telefoon de hele tijd foto's. Ik heb zelf ook foto's aangedragen en ik heb meerdere mailtjes gekregen of ik toestemming gaf om de foto te gebruiken. Ik ben benieuwd of dat bij jullie ook zo gaat.

00:20:22 - 00:20:23

Deborah: Dat AVG-gebeuren. Wij ook.

00:20:23 - 00:20:25

Anne-Marij: Dat moet wel dichtgetimmerd zijn.

00:20:25 - 00:20:31

Collin van Loon: Dat zou bij ons ook kunnen zijn, maar ik heb er nog niks over gehoord.

00:20:31 - 00:20:36

Anne-Marij: Het is belangrijk dat het helemaal voor elkaar is.

00:20:36 - 00:20:39

Deborah: Dit is dan weer het verschil tussen de juridische dienst en de verbindingsdienst.

00:20:39 - 00:20:43

Anne-Marij: Dat kon ook niet missen.

00:20:43 - 00:20:49

Collin van Loon: Het is altijd leuk om vanuit de juridische dienst een regeltje te vinden waarom iets niet mag.

00:20:51 - 00:20:55

Anne-Marij: Of hoe we de juiste regels vinden, zodat we het mogelijk kunnen maken.

00:20:55 - 00:20:57

Deborah: Het stikt van de vooroordelen.

00:20:59 - 00:21:02

Collin van Loon: Dat zou het allermooiste zijn.

00:21:02 - 00:21:10

Deborah: Even terug naar het regiment. De afgelopen jaren hebben we veel bijzondere dingen meegemaakt.

00:21:11 - 00:21:54

Collin van Loon: Wat dat betreft ben ik met mijn neus in de boter gevallen. Ik ben in 2022 Regimentscommandant geworden. Vlak nadat de coronaperiode voorbij was en dat alles weer los ging. Binnen een week hadden we de sportdag en allerlei van dat soort regimentsactiviteiten. De uitreiking van het krevat Zuid-Afghanistan 2006-2010, het vaandelopschrift, tijdens Veteranendag in 2022. Dat was de eerste waar ik met de neus in de boter viel. Vorig jaar op 3 mei hebben we de onthulling gedaan van een Canadese plaquette, om de verbondenheid met de Canadese verbindingsdienst weer te geven.

00:21:57 - 00:21:59

Deborah: Waarom was dat? Was dat omdat wij een band hebben met de Canadezen?

00:22:01 - 00:22:11

Collin van Loon: De Canadezen komen hier altijd vaak voor Battlefield Tours en dat soort zaken. Deze club was al een paar jaar bezig om verbinding te zoeken met ons.

00:22:11 - 00:22:11

Anne-Marij: Mooi: 'verbinding zoeken'.

00:22:11 - 00:22:34

Collin van Loon: Door corona is dat een jaar later geworden. Die contacten waren heel goed. In de Tweede Wereldoorlog hebben Canadezen meegeholpen aan de bevrijding van ons land. In Otterlo hebben zij daar een belangrijke rol gespeeld. Otterlo is niet ver van Stroe vandaan, onze home of signals, ons thuis.

00:22:36 - 00:22:38

Anne-Marij: In Stroe staat ook een mooie leeuw. Leg uit.

00:22:39 - 00:22:43

Collin van Loon: Ik ga eerst terug naar die Canadese plaquette.

00:22:43 - 00:22:43

Deborah: Eerst afmaken.

00:22:43 - 00:22:43

Anne-Marij: Sorry.

00:22:43 - 00:22:46

Collin van Loon: Die is onthuld door prinses Margriet.

00:22:46 - 00:22:48

Anne-Marij: Waar is die plaquette?

00:22:48 - 00:22:49

Collin van Loon: Die staat bij ons op het Veteranenplein.

00:22:49 - 00:22:49

Deborah: Dat is bij die leeuw, toch?

00:22:49 - 00:23:22

Collin van Loon: De grote appèlplaats vlak bij de leeuw. De leeuw maakt deel uit van een monument. Er staan ook een aantal zuilen naast de leeuw. Dat is ook een leeuw, die echt uit Rotterdam komt. Er staan zeven zuilen naast met daarop de namen van 212 gevallenen van de verbindingsdienst. Dat maakt het een monument en de Canadese plaquette staat ernaast.

00:23:22 - 00:23:33

Deborah: Even terugkomend op de leeuw. Die komt uit Rotterdam van de Vier Leeuwenbrug, waar wij ons eerste wapenfeit opgedaan hebben als verbindingsdienst.

00:23:33 - 00:23:36

Collin van Loon: Dat is de Koningsbrug, die werd in de volksmond de Vier Leeuwenbrug genoemd.

00:23:38 - 00:23:40

Deborah: Eén van die vier leeuwen hebben wij toen gekregen.

00:23:40 - 00:23:48

Collin van Loon: Niet gekregen, maar in langdurige bruikleen. Vanaf 1960 al.

00:23:49 - 00:23:49

Deborah: GBL'etje.

00:23:49 - 00:23:53

Collin van Loon: Die heb ik ook ergens liggen.

00:23:53 - 00:23:53

Anne-Marij: Daar moet je voor tekenen?

00:23:53 - 00:23:53

Deborah: Persoonlijk bruikleenbewijs, een GBL'etje.

00:23:53 - 00:23:58

Anne-Marij: Wat was dan het wapenfeit?

00:23:59 - 00:24:39

Collin van Loon: Wij hebben toen een opdracht gekregen in de meidagen van 1940. De mariniers hadden een opdracht om Duitsers te verslaan bij de Willemsbrug in Rotterdam en de veldtelegrafisten, toen onder de vlag van de genie, kregen de opdracht om de Koningsbrug veilig te stellen. Dat is gelukt, maar dat heeft ons acht overledenen gekost. De leeuwen van de brug zijn beschadigd geraakt. Eén van de leeuwen hebben wij in Stroe staan. Dat is hét monument. De andere drie leeuwen die staan langs de Maasboulevard in Rotterdam, met een mooie lamp erop.

00:24:39 - 00:24:41

Anne-Marij: Interessant, dat wist ik niet.

00:24:44 - 00:25:06

Deborah: Als je bij ons eigenlijk komt werken, als je onderdeel bent van ons wapen, krijg je een je vaktechnische opleiding. Daarin zit altijd een battlefield tour, die teruggaat naar de oorsprong. Dat is verweven met commandovoering en dat soort zaken. De rode draad is de geschiedenis van de verbindingsdienst en dat is altijd in Rotterdam. Daar begint het.

00:25:07 - 00:25:21

Collin van Loon: Traditiehandhaving. In principe is ons hele regiment doorspekt met leeuwen. Ons drankje is de Leeuwenbitter. Als wij onze vrijwilligers danken voor wat ze het afgelopen jaar gedaan hebben, doen we dat tijdens Leeuwenhart, een aparte bijeenkomst.

00:25:24 - 00:25:25

Deborah: Het heeft een belangrijke rol in ons wapen.

00:25:28 - 00:25:42

Collin van Loon: Het is ook echt een heel mooi monument geworden. Sinds 2021 is dat helemaal vernieuwd en zijn die zijn zuilen erbij gekomen. Die locatie, dat plateau waar het op staat, is helemaal opnieuw aangelegd. Om trots op te zijn.

00:25:44 - 00:25:49

Anne-Marij: Stroe is jullie thuisbasis, daar hebben jullie ceremonies, daar komen jullie samen.

00:25:49 - 00:25:56

Deborah: Vroeger was dat in Ede, maar omdat de kazernes in Ede gesloten zijn, is dat allemaal meeverhuisd.

00:25:57 - 00:25:58

Collin van Loon: Via Amersfoort naar Stroe.

00:25:58 - 00:26:01

Deborah: Via Amersfoort naar Stroe. Het heeft een hele reis gemaakt.

00:26:01 - 00:26:26

Collin van Loon: We doen daar altijd de beëdigingen. Omdat wij nu jarig zijn als verbindingsdienst hebben wij besloten om onze twee centrale beëdigingen op locatie te doen. We hebben op 14 maart de beëdiging gehad in Rotterdam. Op Plein 1940, vlakbij de Vier Leeuwenbrug, hebben we de jonge onderofficieren, officieren, burgers en manschappen beëdigd.

00:26:27 - 00:26:27

Anne-Marij: Symbolisch.

00:26:28 - 00:26:32

Collin van Loon: In november doen we dat nog een keer in Barneveld. Dat is onze thuisgemeente nu.

00:26:40 - 00:27:09

Anne-Marij: Deborah weet alles, dus die denkt: ga je dat nou vragen, want ik weet het al? Ik weet het niet, dus ik kan het makkelijk vragen. Ik heb de hele tijd dat boek naast 'van telegraaf tot satelliet' en we hadden het al over die veldtelegrafist, dat we lang geleden best ver waren met satellieten en je hebt CEMA al genoemd. Wat is de kern van de verbindingsdienst nu en waar gaat de verbindingsdienst naartoe?

00:27:11 - 00:27:44

Collin van Loon: Dat is een goede vraag en die kan ik niet in één zin beantwoorden. Waar de verbindingsdienst naartoe gaat? Er staat ons een grote transformatie te wachten als het gaat om ons richten op warfighting. De afgelopen 30 jaar zijn de spullen en de mensen die we hebben en hoe we georganiseerd zijn, met name hoofdtaak 2 gerelateerd: het beschermen van de internationale rechtsorde, de uitzendingen.

00:27:45 - 00:27:45

Deborah: Zoals we die gekend hebben.

00:27:47 - 00:28:17

Collin van Loon: Zoals we die de afgelopen 20, 30 jaar gekend hebben, als het niet langer. Nu gaan we richting warfighting en dat vraagt toch iets anders. De vraagt iets in de hele keten, dat vraagt iets voor het verbinden van al onze enablers. Dat is een raar woord, maar wij moeten alle ketens achter het gevecht ook kunnen bedienen en verbinden, zoals de hele logistiek, met al hun voor services, maar ook met SAP en LOGFAS.

00:28:17 - 00:28:18

Deborah: Dat zijn allemaal applicaties

00:28:20 - 00:28:28

Collin van Loon: Al die applicaties. We zijn zo verwend geraakt dat we verwachten dat we die applicaties, die informatie allemaal ter beschikking hebben, dat we zo oorlog kunnen voeren.

00:28:28 - 00:28:34

Deborah: Dat wat je thuis of op kantoor hebt ook mee kunt nemen op het moment dat je het veld in gaat. Dat is de verwachting van mensen.

00:28:34 - 00:29:06

Collin van Loon: Dat vraagt nogal wat van ons dan. We moeten echt nog bewegingen maken om ons daarop aan te passen. Dat heeft met mensen en met organisatie te maken. Dat heeft ook met spulletjes te maken, want wat we hebben is niet altijd even afdoende om die taak goed uit te voeren. Iedereen vraagt veel informatie en denkt dat dat met video's en PowerPointpresentatie wel gaat. Wij hebben ook te maken met het gebruik van elektromagnetisch spectrum, elke radioverbinding en WiFi-stralen.

00:29:06 - 00:29:07

Anne-Marij: Frequentiemanagement.

00:29:07 - 00:29:09

Deborah: Daar hebben we een aflevering over opgenomen.

00:29:10 - 00:29:18

Collin van Loon: Je moet goed opletten wat je gebruikt, want op het moment dat jij de radio gebruikt, ben je zichtbaar voor een tegenstander.

00:29:19 - 00:29:31

Anne-Marij: De zichtbaarheid, als je aangegrepen kan worden. Maar het gaat ook over dat je het kan gebruiken, dat je niet elkaar wegdrukt.

00:29:31 - 00:29:35

Collin van Loon: Iedereen wil veel middelen, maar als iedereen dezelfde...

00:29:35 - 00:29:36

Anne-Marij: Civiel en militair.

00:29:36 - 00:29:37

Deborah: Samenwerking.

00:29:37 - 00:30:04

Collin van Loon: Het is een combinatie, mix of means noemen we dat. Civiele middelen, militaire middelen en er zijn ook veel nieuwe experimenten en innovaties die we in de toekomst ook kunnen gaan gebruiken. Het project FOXTROT is er onder andere mee bezig in het mobiele domein, in het brigade-optreden. Maar wat er achter die brigade gebeurt, waar alle logistiek, de voorraden en de munitie van de artillerie samenkomen...

00:30:04 - 00:30:05

Deborah: Het achtergebied.

00:30:05 - 00:30:12

Collin van Loon: ...daar moeten we ook goed voor zorgen. Dat is op dit moment nog niet goed ingericht. Daar zijn we nu druk mee bezig.

00:30:12 - 00:30:17

Deborah: Nuttig, heel goed. Wat is jullie link met het Defensie Cyber Commando?

00:30:18 - 00:31:04

Collin van Loon: We hebben de CEMA-compagnie (Cyber & Electric Magnetic Activities compagnie). De compagnie, die wij nu hebben bij het C2OstCo gaat met name om defensieve cyber, het monitoren van netwerken om te kijken of daar inbreuken op komen. De cyber, die wij doen, is meer tactische cyber en het DCC zit op een hoger niveau, de strategische cyber. We hebben elkaar nog niet gevonden, maar dat is wel iets wat we in de toekomst kunnen gaan bekijken. Waar kunnen we elkaar helpen? Waar ligt welke verantwoordelijkheid?

00:31:04 - 00:31:04

Deborah: Waar versterken we?

00:31:04 - 00:31:22

Collin van Loon: We weten al dat we van een CEMA-compagnie uit gaan breiden naar een CEMA-bataljon. Dat gaat ook binnenkort gebeuren. Dan worden de EOV (Elektronische Oorlogsvoering), de offensieve en de defensieve cyber samen in één bataljon georganiseerd.

00:31:33 - 00:31:41

Anne-Marij: Er wordt gewerkt aan een Defensie Cyber Strategie, daar zouden jullie als uiteindelijke uitvoering onderdeel van zijn?

00:31:41 - 00:31:53

Collin van Loon: Ik denk dat die Defensie Cyber Strategie op hoog niveau is. Dit is echt op tactisch niveau, waar een brigadecommandant plaatselijk tijdelijk iets aan heeft. Wat DCC doet is echt strategisch.

00:31:53 - 00:31:56

Deborah: Lange lijnen.

00:31:56 - 00:32:01

Collin van Loon: Lange lijnen, ver van tevoren al voorbereiden. Dat is net even wat anders.

00:32:01 - 00:32:09

Anne-Marij: Als je helemaal gaat afpellen wat daar mogelijk wordt gemaakt, daar gaan jullie uiteindelijk de vruchten van plukken.

00:32:10 - 00:32:14

Collin van Loon: Dat hoop ik wel. Ik hoop dat dat een integrale keten wordt.

00:32:18 - 00:32:25

Anne-Marij: In de ideale wereld zou dat op die manier moeten werken. Ik vind het super interessant.

00:32:25 - 00:32:43

Collin van Loon: Het is nog volop in ontwikkeling, we doen nog een hoop trial and error op dit moment. De compagnie is nog niet zo heel groot. We gaan wel uitbreiden. We hebben heel personeelsproblematiek bij de verbindingsdienst in de volle breedte, maar bij cyber kunnen we de mensen nog goed binnenkrijgen.

00:32:44 - 00:33:37

Deborah: Het is een nieuwe ontwikkeling, dat trekt wel. Je vraagt ook heel specifieke mensen daarvoor. Mensen, die daarin geïnteresseerd zijn kunnen bij defensie terecht om daar iets mee te doen. We zijn erg aan het pionieren, ook binnen de regelgeving van wat wel en niet mag. Je bent ook aan zoeken naar wat we willen als Nederland. Het Defensie Cyber Commando is niet alleen van defensie, maar eigenlijk van Nederland. Wat wil Nederland op dit vlak gaan bijdragen? Wat willen we daarin betekenen? Dat is een hele ontwikkeling. Voor mensen, die daarin geïnteresseerd heeft dat wel een bepaalde aantrekkingskracht. De verbindingsdienst is van oudsher een meer technisch wapen. Iedereen op de arbeidsmarkt ziet dat we behoefte hebben aan diezelfde technische mensen en die zijn schaars.

00:33:38 - 00:34:03

Collin van Loon: We zijn een technisch wapen en het grote gevaar is dat het te moeilijk wordt. Iedereen wil de meest sophisticated radiomiddelen, satellietmiddelen, civiel, militair. Alles moet kunnen. Als je kijkt bij de brigades, de bataljons en in de compagnie. Daar zit een foxtrot, dat is een sergeant, die heeft vaak nog een hulp-foxtrot.

00:34:03 - 00:34:05

Anne-Marij: Een foxtrot is iemand die zich...?

00:34:05 - 00:34:09

Collin van Loon: Dat is een communicatiespecialist in een compagnie.

00:34:10 - 00:34:11

Deborah: Dat is een bijnaam, die we allemaal hebben vanuit het alfabet.

00:34:11 - 00:34:51

Collin van Loon: Die foxtrots die zijn schaars. Als een compagnie überhaupt een foxtrot heeft, dan mag die zich gelukkig prijzen. Die foxtrot die moet overal van zijn: die moet al die radioplannen laden, die moet van elke radio verstand hebben, die moet de antennepropagatie kennen, die moet antenneplannen kunnen maken. Ik maak me er zorgen om dat straks die sergeant, die foxtrot, professor doctor ingenieur in de verbindingsdienst moet zijn. Daar moeten we voor waken. Je zou eigenlijk eenvoudigere systemen moeten hebben, die makkelijker te managen zijn.

00:34:51 - 00:35:32

Deborah: Dat is een balans die gezocht moet worden. Ik denk dat dat voor iedereen geldt. We komen allemaal op dat kantelpunt van: hoever begrijpen we de techniek nog? Gaat de techniek ons inhalen qua wat we aan kunnen? Dat is hier ook. Wat maakt het behapbaar? We hebben geen hbo-geschoolde mensen in het voorterrein zitten op compagnies en bataljons. Dat kun je niet verwachten. Dus we moeten ze systemen meegeven, die behapbaar zijn. Niet alleen vanwege het opleidingsniveau, maar ook omdat het snel gaat wanneer je in gevecht zit. Dan heb je geen tijd om hele systemen te configureren, dan moet het gewoon werken.

00:35:32 - 00:35:32

Anne-Marij: Dan heb je eenvoud nodig.

00:35:34 - 00:35:38

Deborah: Dan moet het eenvoudig zijn: er moet een knop op zitten om het aan en uit te zetten. Je bent in gevecht, dan heb je geen tijd.

00:35:41 - 00:36:02

Collin van Loon: Je neemt voor verbindingsmiddelen straks de weg van de minste weerstand. Je moet kunnen communiceren met elkaar en dan moet je niet al die moeilijke dingen hebben. Je wil makkelijk communiceren van a naar b, dat werkt in zo'n situatie.

00:36:02 - 00:36:16

Anne-Marij: En interoperabiliteit? We hebben het daar al jaren over, omdat we steeds meer met Duitsland samenwerken. Als de systemen anders zijn, is het praten met elkaar lastig. Is dat ook iets waar jullie mee bezig zijn?

00:36:16 - 00:36:17

Deborah: Dat is een hele leuke.

00:36:17 - 00:36:44

Collin van Loon: Natuurlijk is interoperabiliteit belangrijk, maar het ligt er aan welke interoperabiliteit we bedoelen. Als je het hebt over verbindingsdienst dan heb je het over technische interoperabiliteit: mijn radio moet kunnen praten met een Duitse radio. Het gaat ook om de cognitieve interoperabiliteit: gebruiken we dezelfde SOP's (standard operating procedures), dezelfde manieren van werken, dezelfde doctrines?

00:36:44 - 00:36:46

Deborah: Welke taal?

00:36:49 - 00:37:05

Collin van Loon: Bij de NATO zou het Engels moeten zijn. Train je ook met elkaar? Je kunt wel interoperabel zijn, maar als je nooit met elkaar traint.

00:37:06 - 00:37:07

Deborah: Dan werkt het niet.

00:37:07 - 00:37:13

Collin van Loon: Dan blijf je last houden. Dus interoperabeliteit in zijn geheel is belangrijk, maar dat geldt voor elk wapen of dienstvak.

00:37:13 - 00:37:16

Deborah: Wij zijn het technische onderdeel daarvan.

00:37:18 - 00:37:21

Anne-Marij: Het is een breed begrip is. Je moet al die stukjes van de puzzel leggen.

00:37:22 - 00:37:26

Deborah: Het is niet alleen maar techniek, het is people en processes.

00:37:26 - 00:37:28

Anne-Marij: Het is niet zo dat jullie dat gaan oplossen?

00:37:28 - 00:37:29

Deborah: Nee, wij ondersteunen het.

00:37:30 - 00:37:36

Anne-Marij: Het is wel makkelijk om het bij jullie neer te leggen: zorgen jullie dat het interoperabel, dan komt iedereen er wel uit.

00:37:37 - 00:37:53

Collin van Loon: Vroeger was het zo dat overal waar een stekker aan zat, daar waren wij van. Ik was een keer een Bosnië en toen kwam iemand met een kapot tosti-apparaat bij mij op het communicatiecentrum. Ik stond verbaasd te kijken toen mijn sergant een tosti-apparaat moest maken, want hij was verbindelaar. Het was nog serieus ook.

00:37:54 - 00:38:09

Anne-Marij: Ik moet eerlijk zeggen dat dat bij de Deborah ook een beetje is: iets met techniek, PowerPoint, iets computerachtigs, moet zij kunnen oplossen, want zij is van de verbindingsdienst.

00:38:09 - 00:38:42

Collin van Loon: Mijn ideaalplaatje is dat iedereen daar basiskennis van heeft, ook van het CIS-wereldje (Communication and Information Systems). Dat zie je niet. Als het gaat om verbindingen, om CIS, om C2OstCo, savery: dan moet je bij de G6 zijn of bij de S6 dan moet je bij de foxtrot zijn. Terwijl als we het hebben over logistiek of over munitie, dan hebben we er allemaal een mening over.

00:38:48 - 00:39:31

Deborah: Het mooie voorbeeld: de infanterist heeft een wapen, maar wij ook. Als er geschoten moet worden, of we moeten onszelf verdedigen, dan kijken we naar iedereen. Iedereen moet het wapen vast kunnen houden. Dan kijken we ook niet alleen naar de infanterist van: jij gaat het wapen doen. Dat moet voor de basis binnen de verbindingsdienst ook zo zijn. Zeker in de huidige tijd. We weten allemaal feilloos hoe de smartphone werkt, dan weten we ook de basis. Volgende keer als er iets stuk gaat, moet ik het niet zelf doen. Dat is een beetje de valkuil. We kunnen ook zeggen: als de computer niet werkt, ga je zelf maar sleutelen. Maar we vinden het ook leuk, we zijn de eerste die opstaat, want het is een kleine moeite.

00:39:31 - 00:40:00

Collin van Loon: Ik heb het ooit geprobeerd. Ik kwam als jonge luitenant S6, verbindingsofficier binnen bij het Twaalfde. Mijn S3, Jos Gelissen zei: je moet de radio's checken voor de oefening. Ik kom net van het HF-peloton (hoogfrequent), dat zijn hele andere type radio's bij de verbindingsdienst. Binnen de verbindingsdienst hebben wij geen combined netradio of VHF-radio's. Hij zegt tegen mij, toen hadden we nog de FM4600, een analoge radio,...

00:40:00 - 00:40:03

Deborah: Dan kun je zien in de historische collectie.

00:40:06 - 00:40:17

Collin van Loon: ...je moet die radio's checken en een plan maken. Ik probeerde te zeggen: dat soort radio's is infanteriespeelgoed, daar bemoei ik me niet mee.

00:40:17 - 00:40:17

Deborah: Daar doen wij niks mee.

00:40:18 - 00:40:26

Collin van Loon: Tien minuten later was ik bezig om een mooi radioplan voor te bereiden. Dat hoort er ook bij.

00:40:27 - 00:40:29

Deborah: Het is wel ons dingetje.

00:40:30 - 00:40:37

Anne-Marij: Het hoort erbij, maar ik snap wel je punt dat we er allemaal van zijn in de basis.

00:40:37 - 00:40:42

Collin van Loon: Wij zijn de specialisten, maar een beetje basiskennis zou wel makkelijk zijn.

00:40:44 - 00:40:50

Anne-Marij: Dat is goed om mee te nemen. Kunnen we in onze zak steken. Ik weet inmiddels al veel.

00:40:50 - 00:40:52

Deborah: Ik zit te denken of er nog dingen zijn die ik wil weten.

00:40:52 - 00:41:08

Collin van Loon: Ik kan misschien iets zeggen over ons programma. We hebben 15 februari 150 jaar verbindingsdienst gevierd. Dat was de opening van het jaar. Toen hebben wij uit handen van generaal-majoor Jean-Paul Duckers, P-CLAS...

00:41:08 - 00:41:09

Anne-Marij: Ook van de verbindingsdienst.

00:41:09 - 00:41:10

Deborah: Geen onbekende van ons.

00:41:10 - 00:41:46

Collin van Loon: ...van de verbindingsdienst en dat is echt puur op toeval gebaseerd, het bronzen schild in ontvangst mogen nemen. Generaal Wijnen heeft dat ondertekend. Dat bronzen schild is een beloning voor 150 jaar werk binnen alle missies en opdrachten, die wij gedaan hebben. Het is een waardering voor onze mensen. Niet alleen voor de mensen die we nu hebben, maar ook die vroeger bij ons regiment hebben gediend. Dat is een mooie en unieke waardering.

00:41:47 - 00:41:47

Deborah: Een heel bijzondere waardering.

00:41:47 - 00:41:53

Collin van Loon: Daar zijn we trots op en die komt bij onze monument te staan in Stroe.

00:41:53 - 00:41:57

Anne-Marij: Dat is ook iets wat je bij je monument neerzet.

00:41:58 - 00:42:00

Deborah: Het is een bronzen plaquette.

00:42:01 - 00:42:10

Collin van Loon: Het is een zwaar ding. We moeten hem goed verankeren en inbouwen. Daar zijn we mee bezig.

00:42:11 - 00:42:12

Anne-Marij: Mooi, gefeliciteerd.

00:42:12 - 00:42:24

Collin van Loon: Dank je wel. We hebben de beëdiging gehad in Rotterdam. Dat is echt bijzonder. We hebben de dodenherdenking, de herdenking gevallenen verbindingsdienst. Dat is elk jaar een terugkerend fenomeen. Die houden we sober.

00:42:26 - 00:42:27

Anne-Marij: Er komt geen verjaardagsfeestje overheen.

00:42:27 - 00:42:30

Collin van Loon: We hangen geen slingers op.

00:42:30 - 00:42:31

Deborah: Dat doet er geen recht aan.

00:42:31 - 00:42:42

Collin van Loon: Dat doet er geen recht aan. Dat moet je met respect doen. In juni hebben we een sportdag met daar achteraan een feest voor alle regimentsleden.

00:42:44 - 00:42:45

Anne-Marij: Daar ga jij ook naartoe, Deborah?

00:42:45 - 00:42:47

Deborah: Jazeker, dat is hartstikke leuk.

00:42:48 - 00:42:58

Collin van Loon: We hebben nog een soldaat(onhoorbaar 00:42:51)diner. Dat is een regimentsdiner voor alle soldaten en manschappen. Dat gaan we voor de vierde keer doen.

00:42:58 - 00:43:02

Deborah: Dat is vrij uniek. Er zijn niet veel anderen die dat ook doen?

00:43:02 - 00:43:31

Collin van Loon: De Cavalerie van Boreel heb ik dat ook zien doen. Kolonel Hans van Dalen kennende, doet hij dat ook. Voor de rest weet ik het niet goed. Wij doen het nu voor de vierde keer en er komen steeds meer mensen op af. Aan het einde van het jaar gaan we ook nog iets fysieks doen. We doen niet alleen maar feesten en partijen, we gaan ook iets fysieks doen in het kader van de mentale en fysieke component.

00:43:31 - 00:43:34

Deborah: Mijn hemel. Is dat in december?

00:43:34 - 00:43:37

Collin van Loon: In december gaan we de 'Van leeuw tot leeuw-loop' doen.

00:43:38 - 00:43:39

Anne-Marij: Je kan nu al gaan oefenen.

00:43:39 - 00:44:02

Collin van Loon: De replica van de leeuw van Rotterdam is in '69 geplaatst op de Elias Beeckmankazerne in Ede. De echte leeuw staat in Stroe. Dus we gaan mars lopen van Ede naar Stroe, een dikke 25 kilometer. Die wordt op dit moment georganiseerd.

00:44:02 - 00:44:05

Deborah: Leuk. Ik moet vast beginnen te oefenen.

00:44:05 - 00:44:06

Anne-Marij: Je moet met Evi aan de slag.

00:44:07 - 00:44:08

Deborah: Het is geen hardlopen, maar gewoon wandelen.

00:44:09 - 00:44:26

Collin van Loon: We zitten nog even te zoeken. (crosstalk 00:44:12) Je kunt gewoon meedoen. Misschien hangen we er nog een goed doel aan, dat zou mooi zijn. Het maakt niet uit of je dat fietst of loopt.

00:44:26 - 00:44:29

Anne-Marij: Of op een paard.

00:44:29 - 00:44:36

Collin van Loon: Dat hoeft niet per se. Nu we het toch over paarden hebben, het stalen ros: de Motorordonnans Toertocht doen we ook van leeuw tot leeuw.

00:44:36 - 00:44:38

Anne-Marij: De Motorordonnans Toertocht?

00:44:39 - 00:44:45

Collin van Loon: De motorordonnans was vroeger ook een verbindingsdienstmiddel om berichten fysiek van a naar b te brengen.

00:44:45 - 00:44:47

Deborah: De moderne postduif.

00:44:49 - 00:45:06

Collin van Loon: Er zijn veel mensen met een motor en één keer in het jaar, onder auspiciën van het regiment hebben die de Motorordonnans Toertocht. Die beginnen dit jaar in Rotterdam en gaan alle locaties af met een leeuw. Die gaan naar Ede, Maasboulevard en Stroe. Ze doen nog een paar locaties aan, die markant zijn voor de verbindingsdienst.

00:45:11 - 00:45:12

Deborah: Voor ieder wat wils.

00:45:12 - 00:45:14

Collin van Loon: Absoluut.

00:45:14 - 00:45:14

Deborah: Verschillende doelgroepen. Het is ook een vrij groot wapen.

00:45:17 - 00:45:51

Collin van Loon: Ik ben de mooiste vergeten. Wij tijdens de Nederlandse Veteranendag willen wij met minstens 150 mensen met het defilé meelopen. Ik heb een paar keer op de tribune gezeten van het defilé en het viel me op dat er bitter weinig verbindelaren meeliepen. Daar vond ik wat van, dus nu gaan we proberen om in ieder geval 150 veteranen, postactieven en actieve militaire mee te laten lopen.

00:45:54 - 00:45:54

Deborah: Dat moet wel te doen zijn.

00:45:54 - 00:46:06

Collin van Loon: VMTKV proberen we mee te laten lopen.

00:46:06 - 00:46:06

Deborah: Sorry, de?

00:46:06 - 00:46:28

Collin van Loon: Het Vrijwillig Muziek- en Tamboerkorps Verbindingsdienst. Goed dat je het vraagt. Dat is ons vrijwillige muziekkorps. Die lopen hopelijk ook mee. Die moeten binnenkort een schouw doen om te kijken of ze mee mogen lopen. Ik loop ook mee als Regimentscommandant, dan maken we daar een regimentshappening van. Het Vrijwillig Muziek- en Tamboerkorps Verbindingsdienst heeft een prachtig concert gegeven.

00:46:29 - 00:46:31

Deborah: Daar was ik bij, Anne-Marij.

00:46:31 - 00:46:35

Anne-Marij: Tijdens het concert heb je mij nog geappt omdat je iets niet snapte.

00:46:35 - 00:46:38

Deborah: Ik was gefascineerd door het orkest.

00:46:38 - 00:46:39

Collin van Loon: Ze waren echt goed.

00:46:39 - 00:46:46

Deborah: Ze waren heel goed, maar ik ben niet zo van de klassieke muziek. Anne-Marij wel, althans het spelen ervan. Ik vraag wel eens: zullen we samen...? Maar ze vindt het spelen leuk, niet het aanhoren.

00:46:46 - 00:46:46

Anne-Marij: Ik doe liever mee.

00:46:46 - 00:47:07

Deborah: Ik zat te kijken: de ene keer doen die mee, de andere keer die. Dus ik heb dat gevraagd, ik was interactief: waarom doet het orkest wat ze doen?

00:47:07 - 00:47:14

Collin van Loon: Deze week is er een filmpje van, dat staat bij ons op de regimentssite.

00:47:14 - 00:47:15

Deborah: Ik zag een linkje voorbijkomen.

00:47:16 - 00:47:29

Collin van Loon: Op Facebook heb ik het voorbij zien komen. Dan heb ik alle verenigingen wel genoemd, die voor ons regiment belangrijk zijn. Het zijn allemaal verenigingen, die vol zitten met vrijwilligers.

00:47:31 - 00:47:35

Deborah: Hoe groot is ons regiment eigenlijk? Dat weet ik niet eens. Een schatting?

00:47:35 - 00:47:52

Collin van Loon: Groot. Wat is het regiment? Er zit ook burgers bij, die bij de verenigingen zitten. Het zijn niet alleen de actieve militairen. Dus dat wordt moeilijk. Volgens mij heb ik laatst horen vertellen...

00:47:54 - 00:47:55

Deborah: Eén meer of minder maakt niet uit.

00:47:55 - 00:47:57

Collin van Loon: ...dat het toch wel 1.500 tot 2.000 mensen zijn.

00:47:57 - 00:47:58

Anne-Marij: Dat is wel veel.

00:47:58 - 00:48:01

Deborah: We zijn ook een heel groot wapen.

00:48:01 - 00:48:05

Anne-Marij: Jij bent ook actief in een bestuur, Deborah?

00:48:05 - 00:48:10

Deborah: Secretaris van de Vereniging Officieren Verbindingsdienst.

00:48:12 - 00:48:13

Collin van Loon: Dat is een belangrijke vereniging.

00:48:13 - 00:48:18

Deborah: Heel belangrijk en heel leuk.

00:48:18 - 00:48:19

Anne-Marij: Volgens mij weten we daar alles van.

00:48:19 - 00:48:26

Deborah: Ik denk het wel. Collin, dank je wel dat je ons mee hebt willen nemen de wereld van de verbindingsdienst.

00:48:27 - 00:48:37

Collin van Loon: Regimentscommandant is slechts één van mijn taken en dat is al veel. Met de verbindingsdienst kunnen we nog wel een paar delen vullen.

00:48:42 - 00:48:42

Anne-Marij: Een vierluik, vijfluik. Gaan we nog een keer doen.

00:48:45 - 00:48:48

Deborah: Als mensen het fantastisch vinden en geïnteresseerd zijn, kunnen we altijd een verzoek indienen.

00:48:49 - 00:48:53

Anne-Marij: We hebben dit gemist, we willen het hier verder over hebben.

00:48:53 - 00:48:55

Deborah: Op hoofdlijnen hebben we alles gepakt.

00:48:55 - 00:48:57

Collin van Loon: Volgens mij heb ik in de hoofdlijnen alles gepakt. Straks in de auto denk ik: hé.

00:48:58 - 00:49:04

Deborah: Zoals iedereen dat heeft. Dat is een vaak terugkerende opmerking: heb ik dit wel verteld?

00:49:05 - 00:49:07

Anne-Marij: Heel interessant, Collin. Heel erg bedankt.

00:49:07 - 00:49:08

Collin van Loon: Graag gedaan.

00:49:08 - 00:49:09

Deborah: Leuk dat je er was.

00:49:09 - 00:49:12

Anne-Marij: De muziek kwam inderdaad voorbij in het gesprek.

00:49:12 - 00:49:13

Deborah: We hebben het niet meer gehad over het stuk.

00:49:13 - 00:49:22

Anne-Marij: Nee, maar Collin zei dat er op de socials iets terug te luisteren is. Zit de muziek daar niet in?

00:49:23 - 00:49:36

Deborah: Ja, op de socials van het Regiment Verbindingstroepen is de link gedeeld van het jubileumconcert en daar zal zeker het muziekstuk te horen zijn.

00:49:36 - 00:49:37

Anne-Marij: Dat kan niet anders.

00:49:37 - 00:49:38

Deborah: Daar zijn ze mee begonnen.

00:49:38 - 00:49:41

Anne-Marij: Dat is makkelijk terugluisteren.

00:49:42 - 00:49:49

Deborah: Dat is makkelijk terugluisteren, het is vrij aan het begin. Ik was er van onder de indruk, ik vond het leuk om te horen.

00:49:50 - 00:49:53

Anne-Marij: Ik vond het interessant om zoveel te horen over de verbindingsdienst.

00:49:53 - 00:49:57

Deborah: Waren er veel dingen die ik je nog nooit had verteld? Veel nieuwtjes?

00:49:57 - 00:50:00

Anne-Marij: Niet heel veel, wel een paar.

00:50:02 - 00:50:02

Deborah: Dat is goed.

00:50:04 - 00:50:19

Anne-Marij: Ik vond het heel interessant. Ergens na 1 mei gaan we ook een aflevering... Op 1 mei vieren wij met onze Militair Juridische Dienst het 75-jarig bestaan. Dan krijgen we ook een boek, er komt een mars en we hebben sinds kort een drankje.

00:50:19 - 00:50:23

Deborah: Leuk. Ik wil er nu al van alles over vragen, maar daar wacht ik nog even mee.

00:50:23 - 00:50:31

Anne-Marij: Dan gaan we een soortgelijke aflevering maken, maar met een jurist. We gaan nog kijken met wie.

00:50:31 - 00:50:36

Deborah: Dan wordt het geen juridisch blokje, maar een juridische aflevering. Ik kijk er nu al naar uit.

00:50:36 - 00:50:39

Anne-Marij: Helemaal in mijn element.

00:50:40 - 00:50:42

Deborah: Dit is natuurlijk leuk, alles eromheen.

00:50:42 - 00:51:19

Anne-Marij: Alles eromheen. Juist ook met die geschiedenis. Dat is leuk met zo'n boek, jullie hadden dat 25 jaar geleden. Het mooie is dat de mensen, die daarmee bezig zijn, op zoek gaan en alle verhalen horen, die gaan echt graven en zo. Ik snap dat je dat niet iedere zoveel jaar gaat doen. Dat zijn echt de grote momenten dat je zoiets uitbrengt, want het is gigantisch veel werk en er zit veel in. Maar het is mooi dat het gebeurt en dat mensen daar zoveel effort in stoppen. Het is gaaf wat er naar boven komt.

00:51:19 - 00:51:38

Deborah: Dit is iets van 25 jaar geleden. Dat is in de beginjaren geweest, dat ik bij defensie werkte. Voor jou heb je een heel stuk vanuit het boek zelf al meegemaakt. Jij gaat ook al wat jaren terug, maar nog geen 25.

00:51:38 - 00:51:39

Anne-Marij: Dat duurt nog wel even.

00:51:39 - 00:51:51

Deborah: Dan herken je dus veel. Voor mij is het vooral een nostalgisch boeken en bij de laatste bladzijdes denk ik: dat heb ik ook nog gezien, daar was ik bij. Dat moet heel mooi zijn.

00:51:51 - 00:52:04

Anne-Marij: Goed dat we ook dat boek hadden van de genie, 'Sodeju!'. Daar is veel aandacht aan besteed, toen dat uitkwam. Ik vind dat mooie dingen, want veel van die traditionele dingen zijn in de loop der jaren weggegaan.

00:52:04 - 00:52:31

Deborah: Je merkt dat er een cultuurverandering is: je houdt ervan of helemaal niet. Dan zie je toch dat met de jaren tradities meer naar de achtergrond verdwijnen. Het rust op een paar schouders, die het leven in willen blazen en vast willen houden. Het is niet vanzelfsprekend dat we dat leuk vinden.

00:52:31 - 00:52:46

Anne-Marij: Ik denk dat het goed is dat mensen zich daar hard voor maken en hun best voor doen. Daarom ook deze aflevering en de aflevering die nog komt, om dat een beetje te steunen. Mooi dat we daar aandacht voor hebben.

00:52:47 - 00:52:49

Deborah: Dat sowieso, Anne-Marij. We hebben overal aandacht voor.

00:52:49 - 00:52:53

Anne-Marij: Dan zijn we er.

00:52:53 - 00:52:56

Deborah: Dan zijn we er zeker. Anne-Marij, ik zeg: tot de volgende keer.

00:52:56 - 00:52:57

Anne-Marij: Tot de volgende keer.