Deze week is het precies zestig jaar geleden dat vrouwen en kinderen eerst vanuit Nederlands Nieuw-Guinea naar Nederland kwamen. Met haar mysterieuze voorkomen stapte onze oma met zeven kleine kinderen aan boord op het vliegveld in Merauke. Een week later kwamen ze aan in Nederland en kregen ze tijdelijk onderdak in een pension in Zeist. Onze opa zou pas enkele weken later volgen, na de overdracht van Nederlands Nieuw-Guinea aan eerst de Verenigde Naties en daarna Indonesië.

In deze vierde aflevering van de Podkas spreken we over hoe het voor onze oma moet zijn geweest om zonder man, maar met zeven kinderen, in Nederland aan te komen. Begeleid door ‘Aardappel’, Tamar’s lied over de hoe onze oma kennis makte met dit oerhollandse product. We hebben het over kruidnagels, kaneel, trassi, kemirinoten, en hoe erg is het om dit niet in de tjobek fijn te wrijven, maar te mixen in een keukenmachine. Over de geuren waar je Joost ‘s nachts voor wakker kan maken en de eenzaamheid die Tamar voelt als ze Indisch kookt. 

Hoe ver van huis moet iemand zijn voor aardappels met sambal? Dit keer is het een klein beetje de ‘Podkas van mijn Oma’. Een ode aan eten en aan haar, Thérese Carolina Tanasale-Renoult.

Muziek: T A M A R - Aardappel