Weening praat over de weerslag die haar werk soms heeft op haar privéleven, valt het haar op dat er vaste patronen zitten in zedenzaken en ziet ze elke keer weer wat een enorme impact een verkrachting heeft op het leven van het slachtoffer.
Ook kijkt ze terug op een zaak die haar erg bijgebleven is. Een groepsverkrachting van ruim zeven jaar geleden in het midden van het land.