Joost heeft gelezen over Aristo: één van de eerste volgelingen van Zeno (de oprichter van het Stoïcisme). Aristo hield ervan om te wroeten, dwars te liggen, te steken. Zei Zeno A, dan zei Aristo B, en ook met Cleanthes had hij geregeld aan de stok.
Maar wat ligt hier eigenlijk onder? Houdt zo'n Aristo ons eigenlijk niet gewoon scherp? En: zou je liever een handboek hebben waar voor élke situatie staat uitgelegd hoe je moet handelen, of heb je liever een kapstok van 10 regels, en zoek je de rest zelf wel uit?
Joost & Jesse gingen erover in gesprek.