In deze dubbele aflevering van praten over pillen van stichting PILL gaat Ewout Kattouw (hbo-ervaringsdeskundige, voorzitter van stichting PILL) in gesprek met Monique Verburg (kinder & jeugd psychiater).

In dit tweede deel bespreken we welke rol psychofarmaca hebben in de praktijk van de kinder en jeugd psychiater.

Als kinderen en jongeren vastlopen in het leven denken we vaak dat er iets mis is met hun. Een label zou dan verklaren wat er mis is en bij dit label hoort vaak ook een pil die het weer beter maakt.

Soms willen ouders medicatie voor het kind om bijvoorbeeld beter te presteren op een toets of examen, of wanneer het kind steeds onaangepast gedrag laat zien waardoor deze in de problemen komt en het gevoel krijgt te falen. Voor Monique is dit een duivels dilemma. Schrijf je dan wel of niet medicatie voor, hoe monitor je de effecten en hoe lang geef je deze medicatie dan?

Goed uitleggen wat het wel en niet doet, dat het probleem bijna nooit alleen door een pil opgelost kan worden, en dat het ook weer afgebouwd moet worden is dan cruciaal. Dat laatste doet Monique dan ook het liefste zelf zodat het gebruik begrenst is.

Wat leren we kinderen eigenlijk als je ze een pil geeft bij tegenslag? Wordt de afhankelijkheid van pillen dan niet een levenslang copingsprobleem?

Moeten we pillen dan ook niet enkel als noodmaatregel zien en verder inzetten op minder biologische interventies?

Bij kinderen die erg angstig zijn is het de vraag of die baat hebben bij pillen die de angst wegdrukken of dat ze ouders/ verzorgers nodig hebben die holding en veiligheid bieden, die de rust bewaren en bij de angst van het kind kunnen blijven, en kunnen helpen de wereld om hun heen te begrijpen. Zo leren we ze uiteindelijk beter om te gaan met die angst.

Soms moet je door nare emoties en klachten heen worstelen en jezelf als meer dan die emoties of klachten leren zien.

Kun je hierin vertrouwen op de compleetheid die je als mens in de basis bent. Dit vertrouwen kan een stevige bodem zijn en als fundament dienen om te leren omgaan met moeilijkheden.

Soms kan een netwerk rond een kind helaas niet bieden wat er nodig is. Medicatie lijkt dan een alternatief maar hier kleven wel risico’s aan vast.

Monique vindt dat je altijd moet uitleggen dat medicatie iets tijdelijks is, en eigenlijk nooit moet zeggen dat het levenslang gebruikt moet worden. Daarmee fixeer je iemand en ontneem je ze de kans om je te verhouden tot de moeilijkheden die er zijn. Want ook bij een langdurige kwetsbaarheid kun je leren hier mee om te gaan.

Volgens Monique is verantwoord omgaan met psychofarmaca dan ook: laat, laag en tijdelijk inzetten.

Stichting PILL is een onafhankelijke stichting die geen subsidies of anderzijds financiering ontvangt. Om dit soort podcast afleveringen mogelijk te maken moeten wij het dus hebben van donaties van mensen die onze missie een warm hart toedragen.

Mocht jij stichting PILL willen steunen dan kun je vriend van de stichting worden, of eenmalig een donatie doen. Kijk hiervoor op onze website www.stichting-pill.nl.