Siem zat op het terras van het kleine café. Hij was alleen. Nog wel; het was bijna vier uur en dan zou de rest langzaam en gestaag wel binnen komen druppelen. Hij keek naar zijn bierglas en overdacht het jaar dat hard bezig was op z’n einde te lopen. Er was van alles gebeurd, zoals met jaren ging. Het zou mooi zijn als er een duidelijke administratie bestond die men kon raadplegen wanneer het jaar tegen tegen het einde liep. Een soort eindafrekening.