In reactie op m’n nieuwsbriefvraag: waar kan ik je mee helpen? kwam een eerlijk antwoord.

Geen idee hoe ik geholpen kan worden want ik praat hier niet over. Ik schaam mezelf voor m’n kinderwens. Dit hele vraagstuk is zo gênant, dat ik het er alleen over begin als ik dronken ben. Dan voel ik mezelf zielig en mislukt. Geloof niet dat daar hulp voor bestaat.

Toch wel 😉 Soms is het goed om in een dronken bui op ‘verzenden’ te drukken (ik neem gemakshalve aan dat die reply van 01.22 uur onder invloed gebeurde.)

Schaamte over je kinderwens is de grootste drempel van mensen, om contact met mij op te nemen. Dat weet ik, want ik vraag naar die drempels. Als mensen na afloop van het Huisje,Boompje,PlanBeter-traject een evaluatieformulier invullen, dan is de eerste vraag: wat waren de drempels/obstakels om hiermee aan de slag te gaan. 

Het meest aangevinkt:

1 Schaamte voor kinderwensvraagstuk

2 Gênant om hier geld aan uit te geven.

Dat begrijp ik. Ondanks dat ik zelf maar weinig schaamte ken. 
Hou op met jezelf schamen over je kinderwens / privéleven. Het is begrijpelijk, maar niet goed voor je.

Ook ik heb mezelf geschaamd omdat er niemand een kind met mij wilde. Dagboeken heb ik vol geschreven met gepiep en gepieker. 

Kom: mouwen opstropen en even voorbij de schaamte. Hop doorklikken, voor een KinderwensScan met mij. Waardevol, kosteloos en schaamteloos. 

Met (min of meer) nuchtere groet,

Evelien