Danny de Vries, burgemeester van de gemeente Oudewater. Tot november 2020 was hij reputatie-strateeg en lobbyist, maar van oorsprong journalist. Hij studeerde Toegepaste Communicatie Wetenschap met risico- en crisiscommunicatie als specialiteit. Journalistiek hoogtepunt en persoonlijk dieptepunt maakte hij mee als maker van de televisiebeelden van de vuurwerkramp in Enschede (2000).
Het is een meer dan boeiend gesprek over zijn lessen en ervaringen, van journalist tot burgemeester. Of moeten we zeggen: crisisburgemeester? Want zijn werkzaamheden in de afgelopen twee jaren stonden vooral in het teken van crisis. Van het omgaan met de gevolgen van de coronapandemie, het opvangen van vluchtelingen uit Oekraïne, de boerenprotesten en niet te vergeten welzijn en veiligheidsissues met arbeidsmigranten. De Vries is kritisch als het gaat over het woord crisis. Hij ziet een inflatie van het begrip crisis. “De opvang van asielzoekers is een beleidsprobleem. Dat is geen crisis. Door het nu te zien als crisis, zorg je ook voor een verschuiving van het probleem.”
Het zijn twee bewogen jaren geweest die er voor hebben gezorgd dat er ook in Oudewater veel onvrede was over dé overheid. “Voor mijn gevoel zit daar de echte crisis op dit moment. Heb daar oog voor als overheid. En dat begint echt met luisteren en met begrip tonen.”
Volgens De Vries zorgen sociale media voor een versterking van halve waarheden en stemmingmakerij. Om toegankelijk en benaderbaar te zijn, is zijn devies: “Kom maar langs… en ga met mij in gesprek als burgemeester.” Hij voert zelf daad bij het woord door kritische inwoners op een moment uit te nodigen om langs te komen in de muziekkoepel. Slechts twee échte criticasters komen. De andere inwoners lijken vooral geïnteresseerd om met de burgemeester te spreken. De ambtelijke omgeving was even in rep en roer. Wat gaat de burgemeester nu doen? De Vries is helder: “Ik ga communiceren met mijn inwoners, dat is toch mijn kerntaak. Ze hebben niet voor niets kritiek.” De burgemeester weet uit ervaring dat er altijd twee kanten zitten aan een verhaal. De rode draad in zijn boodschap is wel: alles begint met een normale bejegening van mensen; ook richting journalisten. Hij onderstreept dit met meerdere voorbeelden uit zijn periode als extern adviseur bij het Monster Truck drama in Haaksbergen.
Het maakt ons ook nieuwsgierig. Luistert hij wel naar zijn adviseurs, aangezien hij zelf ook burgemeesters heeft geadviseerd. Hij is eerlijk. “Het is een leerproces voor mijzelf. Het beste advies dat ik kreeg is: laat je vooral adviseren!”
We raden iedereen aan om zijn prachtig persoonlijke boek ‘Brief aan Marcel’ - twintig jaar na de vuurwerkramp (2020) te lezen over zijn eigen gevoelens. Tja, hoe anders zou het zijn: de vuurwerkramp, als deze in 2022 zou zijn gebeurd? We praten erover met elkaar en met name over de rol van sociale media. Over de verschrikkelijke beelden die het mogelijk had kunnen opleveren als iedereen zou zijn gaan filmen. Over de complottheorieën die zouden zijn ontstaan. Het is maar goed dat sommige zaken er 20 jaar geleden niet waren….