De coronapandemie heeft een grote impact op de podiumkunsten. Van het ene op het andere moment moesten de theaters dicht en konden gezelschappen en ensembles niet meer spelen. En dat terwijl live spelen en de persoonlijke ontmoeting tussen maker en publiek tot dusver centraal stonden in de podiumkunsten. Online vertoningen hebben het publiek lange tijd soelaas geboden, maar kunnen de magie en het momentum van een live performance niet vervangen. Dit maakt ons nieuwsgierig naar de toekomst van de podiumkunsten na corona.

NAPK heeft zes schrijvers en makers middels een essay gevraagd om te reflecteren op een mogelijke toekomst voor de podiumkunsten. De schrijvers zijn: Ernestine Comvalius, Floris van Delft, Quincy Gario, Marjolijn van Heemstra, Joyce Roodnat en Mounir Samuel. Welke inzichten hebben zij opgedaan tijdens de coronacrisis? Wat is er volgens hen nodig om ervoor te zorgen dat de podiumkunsten ook voor toekomstige generaties van waarde zijn en blijven?

Vrijdag 3 september reikte NAPK-directeur Mirjam Terpstra de essaybundel uit aan Kristel Baele van de Raad voor Cultuur tijdens het Theaterfestival in Internationaal Theater Amsterdam. Aansluitend gingen de essayschrijvers met elkaar en de aanwezigen, onder leiding van Christiaan Mooij, in gesprek.